Alle inzendingen over Voor ons topsport vo

Men neme een wat stoffige premier, Vijf dames in beschaafde stijve kleren Alsook een tiental uitgedroogde heren, Dan heb je samen Balkenende Twee. Bestuurlijke vernieuwing is hun eis, Maar zelf zijn de bestuurders oud en grijs.…

Dat we nooit zeker weten kunnen. Dat we volop mogen twijfelen. Dat we rustig mogen aarzelen. Dat we mogen weten dat. Dat we afhankelijk zijn van alles. Dat we kwetsbare mensen zijn. Dat fouten maken mag. Dat falen groeien is. Dat we vrienschap mogen sluiten. Dat vriendschap ook liefde is. Vertrouwen in elkaar. Dat is alles wat ik weten…

Er is geen zekerheid Niets is de enige zekerheid die eens komen zal Wanneer het Zijn er niet meer is…

"Poet(r)in international" daar rijmt geen woord op!…

Wat mensen verloren hebben, hebben honden en katten behouden. Het is één van de redenen waarom. Het is de oorzaak van het feit, waarom mensen van dieren houden. Wat mensen verloren hebben, geven katten en honden ons terug. Tenminste, wanneer we voor hen open staan. Ze leren ons aandachtig kijken. Wat mensen zinloos verloren hebben, leren…

Een winter lang in duisternis begraven, geen hoop meer op een leven in het licht, geen ogen meer, geen glimlach, geen gezicht, geen water dat je diepste dorst kan laven, alleen maar pijn en vragen, kreunen, klagen, de muren stom, je lichaam zonder kracht, het graan sterft in de grond nog deze nacht, maar Iemand is er die je toch blijft dragen…

Hoe groen is alles nu: de mei vult duizend tinten in die later niet meer te vinden zijn; de wei bezaaid met madelieven, wortels water drinkend uit de bron of uit de lucht. Mijn hart wacht wel nog, kent verlangen, soms heimwee ook, maar zang en zucht ze blijven hier aan kleine dingen hangen. Ons leven: steeds weer zoeken, vragen, herkenning…

Een in nevelen gehulde berg onscherp in de verte achter een stad en omliggende dorpen als een onregelmatige streep stenen na een drooggevallen estuarium en een drukke rotonde als uitzicht voor Een stel openstaande deuren naast een zwaarbeladen kast met een immer melodieuze radiozender tegenover een belegen bank waarnaast een slaapkamer…

Ik heb aan de bloemen geroken , de roos , de lelie; en de bromvlieg boven de kruisbloemen horen zoemen langs het pad de doornen en de distels Nu ik mijn jaren overzie doorstroom mijn hart een blijde melodie door Uwe hand geleid zover te zijn gekomen met de hoop dat er nog vele in het licht wandelende jaren zullen komen…

Dat bewustzijn niet zonder kan. Niet zonder bewustwording. Niet zonder liefde. Niet zonder groei. Licht kan niet zonder duisternis. Toeval niet zonder bedoeling. Vaders niet zonder moeders. Jong kan niet zonder oud. Succes niet zonder falen. Alleen liefde kan voortbestaan, zonder tegenstelling. Als bewustzijn. Zonder haat. Alleen…

Laten we juichen laten we zingen laten we springen van geluk zonder drank drugs of gekke pillen laten we swingen aan een stuk Zo gelukkig zijn als we willen laten we alle angstspoken verjagen ze desnoods gewoon ontkennen ons er niet meer door laten belagen ‘t is moeilijk moet ik bekennen gemakkelijk gaat het niet maar leer je oog en…

Voldoende reden heb ik Om het zonlicht niet Binnen te laten, Me te wentelen In een warme deken Van alles bedekkende Duisternis, onzichtbaar Omgeven door alles Wat zij in de jaren Heeft bedekt - En dan is daar Zo ineens, zo totaal Onverwacht dat luide Krassen van die zilvermeeuw Dat me wakker schudt, De ogen opent voor…

gedroomde reis het gewicht van de taal verdween toen ik net als de zwaluwen in het wolkendek oploste een laatste blik op aarde liet me de zeeën zien op de bodem van een verlaten bootje schitterde een schelp in de zon…

Op de planeet waar ik sinds kort verblijf, hebben wij het voor elkaar gekregen, dat de warmte is gestegen, door de hebzucht die ons drijft. Hebzucht, het moet steeds meer, genoeg is zelden nog genoeg, voor matiging nog te vroeg, dus nemen we van wat er nog resteer. Al zijn de gletsjer aan ‘t ontdooien, we moeten ons steeds meer ontplooien…

Wat al lang niet meer opvalt is de somberheid en het doemdenken. Met korte zinnetjes die alle hoop wegnemen. De samenleving is mislukt. Jongeren zullen de gevolgen van de coronacrisis hun hele leven meedragen. De economie zal het nog lang heel moeilijk hebben. Ze gaan gepaard met sentimentele verhalen over pijn en verlies. We koesteren…

Wat een troost dat God ons draagt Steeds maar weer, dag aan dag In vreugde en ook in tegenslag Hij is het die ons altijd schraagt. Wij mogen weten: God is ons heil Hij draagt ons door alles heen Met Hem zijn wij nooit alleen Zijn liefde voor ons is zonder peil. God leidt ons met vaste schreden Daar mogen wij altijd op vertrouwen Op Zijn…

Open de vensters van je geest, En laat het leven binnen. De geuren van de lente, die buiten wacht. Met bloesems in tinten, teer en zacht. Het spelen van een kind, het laat je hart weer leven. De neiging om te zingen. Barstens vol herinneringen. Hoe heerlijk dit gevoel, dat zich ieder jaar opnieuw onthuld, het leven doet ontspruiten. Met…

Gister heb ik aan de wandel aanschouwd dat haagjes spijklavendel cultivar zijn losgemaakt van elite en kapitaal zoals eerder de cavia en het cimbaal in tuinen van Sloten tot Aerdenhout Langs snel en dijkweg laan of straat het is al Hidcote Blue wat er staat blauw paarse lipbloemen met een dunne aar nergens het roze van Miss Katherine houden…

Vissers zingen op de Li Rivier ze heten hetzelfde allemaal seizoenen spreken eenzelfde taal voor Chinezen met aangelijnd schollevaar om te laten schieten alzeker duizend jaar Vogels met om hun keel een ring zoals men ook met slaven omging in werktijd wordt niet gegeten vast ligt dat waarin bij de jacht in eendracht tot overgave is gebeten…

Bemoediging: Als het moeilijk wordt in jouw leven En je nergens uitkomst meer ziet Weet dan: De Heer verlaat je niet Hij wil je alle kracht en steun geven. Geef je moeite maar aan God door Wat ook je problemen mogen zijn Hij kent jou, weet van je zorgen en pijn Hij heeft altijd een luisterend oor. Gebed: Als het eens heel moeilijk wordt…

Toen in tweeduizend zestien 't leven zinloos was geworden besloot de Tweede Kamer dat het tijd werd om de dood -de dooie dood, de mooie dood, die troost en uitzicht bood- als optie aan te prijzen aan de geestelijk verdorden Hoewel een ieder dood mocht gaan aan slijt en ongemakken aan minuscule slopers waar men zich geen raad mee wist die lijf…

Verheug u te allen tijde in de Heer Want op Hem kunt u bouwen En steeds weer op Hem vertrouwen Hij wil u nabij zijn, keer op keer. Verheug u te allen tijde in de Heer En verblijd u oprecht in de waarheid God heeft u lief zonder onderscheid En Zijn liefde keert steeds weer. Verheug u te allen tijde in de Heer Treur niet, wees blij met…

Woorden zijn krukken die denken dat ze kunnen lopen. Schrijvers zijn doven die denken dat ze luisteren. Wijzen zijn wijzers die denken dat ze wijzen. Denkers zijn blinden die denken dat ze zien. Ervaren is horen en zien. Zijn heeft met denken weinig te maken. Alles met laten. Soms met doen.…

Het zijn angstige tranen, die emmers doen overlopen. Het zijn tranen die weten, wat pijn is, wat verdriet. Het is een moedig mens, die het aandurft, om in een stille vijver van verdriet, een wonderlijke steen te gooien. Zie! De steen heeft onze angst verdreven. Onze ogen worden vanzelf weer droog. Onze vijver is opnieuw gaan leven!…

Uiteindelijk, daar sta je Woorden niet genoeg Want ik weet je gaat daar ga je En je weet dat je me zag Je warmte, het was de nacht Kreeg me niet, je gaf En nu- ik heb je lief, Ik zie jou meer dan ooit Straal je warmte, verlangen En het opent niet, Het dooit Je werd eerst lauw nu ben je kou En ik zocht niet naar de ware maar…

Gespannen zit Europa voor de buis De vraag kan ons zo vreselijk beklemmen Hoe gaan in vredesnaam de Grieken stemmen? Verdwijnt de euro uit het land van Zeus? In Nederland vreest men met gróter vreze Het sprankelende spel der Portugezen…

Sir Isaac Newton was een zeer geleerde Heer die zocht en vond Universele wetten hij had een grote hekel aan opinies en wilde weten of God zelf Principes heeft Die in zijn Huis, het Universum, geldig zijn waar niets en niemand zich aan kan onttrekken want, dacht hij, Isaac, anders blijf ik zweven en heb ik nooit een fundament onder mijn kont…

Ik heb een vijand, zelfs in deze dagen al is dit ook niet christelijk van zin, maar 'k ben gekwetst tot heel diep binnenin en weet niet meer hoe dit nog lang te dragen. Maar plots heb ik de lente weer gezien en langzaam groeit vergeving zelfs misschien. Snelsonnet…

een tijd waar dagen stilte dragen op een serene rustplaats waar familiebanden liggen verwantschap die immer bindt witte bloemen tooien graven lampjes branden, kaarsjes flakkeren in de wind gefluisterd worden in steen gegrifte namen van geliefden die in gedachten vaak voorbij kwamen gedenken wij hen heden met Allerzielen in Requiem…

Allen heen en weer Als rat, doch is levenspad Eenrichtingsverkeer…