Alle inzendingen over gezond egoïsme van d

het menselijk kenvermogen te kunnen aangeven dwingt hij zichzelf deze te overstijgen een zienswijze die de wereld veranderen kan bezielde filosoof en redenaar die niet alleen een beroep doet op het verstand maar ook op diepe emotie welsprekende wijsbegeerte die je kan raken in het hart bevrijden wil van zelfzuchtig egoïsme…

Speels dansen lokken ogenblikken op verbloemde huid sprankelt nonchalant het loof in zondoorschenen donkergroen en kust de wind in schone schijn haar tere lippen rozerood…

Mijn voornemens voor elk nieuw jaar Beginnen vaak al te vervagen Na slechts enkele dagen Zelden maak ik echt mijn woorden waar Dit jaar zal ik er echt voor gaan Ik ga extra veel roken, en kom 15 kilo aan.…

naarmate de jaren verstrijken slaan de ongemakken toe alles positief blijven bekijken al weet je soms niet meer hoe lichaam is aan het veranderen zowel de binnen als de buitenkant steeds afhankelijker van anderen reiken zij liefdevol de helpende hand…

A.s. weekend kan ‘k van alles doen: Stadswandeling Familieopstelling Extra mediteren Maar die lange kus met jou, moet ik nog verteren Alsof we samen in niets veranderden Geen jou, geen ik Na jouw vertrek de ongerijmde boosheid weg, voelde 'k me lekker loom, wil de kersenboom snoeien met handzaag Dus langzaam, langdurig als…

als er dan toch iets valt vanuit de lucht vannacht Dionysos geeft je zacht een glaasje wijn wens dan maar wat fijns als je dat lichtje ziet bloei op en grijns en het donker roert je niet rood of wit vul die kylix laat het rollen langs je tong geniet van de ondergaande Helios wens iets kleins en blijf voortijd jong…

de tijd stokt alsof er minder seconden in 'n minuut gepropt zijn is het moeilijker beklemmender waar de grens ligt om er een halszaak van te maken, of om erin te berusten neem ik nog een allerlaatste teug bekijk de zon die adembenemend mooi opkomt…

Zij heeft de broek aan, zet de bloemen buiten, hij 's ochtends koffie en een vuilniszak, geen sport op één, maar zwaar onder de plak; zij wast dat varken oren uit de kluiten. Wie niet wil horen, wordt het liefst geslagen, want meisjes plagen blijft om klappen vragen.…

Anders gaan leven, 'k voel me echt gelukkig, reken maar Een schitterende gezondheid, een geschenk, dat ik graag bewaar!…

men roept nacht maar ik weet dat het dag is men zegt dat de wilde dieren het park nooit zullen verlaten ik kijk naar buiten en zie de fabeltjes verdwijnen men fluistert dat je te laat bent maar ook tijd zal ons niet scheiden…

daar wegen hopeloos verstopt zijn zoeken zij een andere uitweg dan gebruikelijk dit leidt wel tot meer irritatie en gepiep, wat dan uitmondt in een heel geblaf ogen kijken waterig de wereld in zakdoeken lijken niet aan te slepen evenals de mandarijnen…

het oude jaar ligt achter ons en mist bedekt het lijden dag dagen gevuld met afscheid dag maanden van verdriet en pijn mag het nieuwe jaar voor een ieder gezond en gelukkig zijn…

het wordt ontnomen het talent van de knappe schilders bij het creëren van een schilderij KOEIEN Nederlands glorie toch horen in de wei frisse lucht onder het lente/ zomerzonnetje luisterend in het helder groene gras zij produceren melk voor de opgroeiende jeugd superkracht aangaande wijze lessen horend in de klas bij…

Een kamer met acht stoelen Een klok aan de muur Tikt de seconden weg Ik bekijk de deur schuin tegenover mij Hopend dat hij gesloten blijft En dat ik de lange gang uitloop De vrijheid tegemoet Maar de woorden Die ik niet wilde horen Ze dringen binnen in mijn oren En de angst voor het onbekende Wordt nu de werkelijkheid Een kamer met…

Middelen die leven genezen of bestrijden, moeten wettelijk worden toegelaten. Artsen die genezen eren Hippocrates, met het uitspreken van zijn eed. Technici die bestrijden doen dat niet. Zij handelen naar eer en geweten, zoals ooit Rachel Carson deed. Ze willen dierenleed voorkomen, waarvoor Jeremy Bentham streed. Straks kunnen zij hen beiden…

Denkend aan ziektes kan ik ze niet voorkomen niet allemaal, wel de meeste alleen door er aan te denken Anderen laat ik in hun gezonde waan juist niet bij ziektes stil te staan want er zijn zoveel gevaren dat het een wonder is oud te worden je hebt niet overal ogen je hebt niet altijd handen middelen en tijd vrij je hebt niet eens jezelf…

Als werkende dreigt constant een ‘burn-out’, De stress ontstaat door hoge druk en zorgen, Je slaapt niet meer en hebt geen zin in morgen, Als dat wat langer duurt, dan gaat het fout. Dus om me gauw wat rustiger te voelen, Bezocht ik ‘Burning Man’ om af te koelen.…

De dagen van ons leven staan in Zijn levensboek geschreven onze weg heeft Hij nauwkeurig uitgetekend duur en afstand precies berekend toch is die weg niet voor iedereen gelijk, voor d’ ene loopt hij over rozen, voor d’ andere door slijk, voor d’ ene kort voor d’ andere lang maar eenmaal aan de grote doorgang is niets meer van belang…

Zeg mij: is dit egoïsme in mijn hart? Wat mijn ziel en hart nu zo verwart? Moet ik leren haar te laten gaan? Opdat zij weer kan leren op te staan.…

Ze was zeer op d'r linker gesteld en d'r rechterhaan vond ze een held. Op d'r voorste haan was ze het smoorste en die was dan ook haantje de voorste. Ja, d'r voorste was 't mooiste van alle. Op d'r achterste was ze gevallen, maar d'r achterste haan hielp meteen de gevallene weer op de been.…

L'amour, d'amour, d'amour, je t'aime d'amour…

laat je... besmetten met een flinke dosis optimisme en vergeet al jouw egoïsme al gehoord van... fleuretten?…

D’ oudste zijn de beste panden, Niet en gaat voor d’ eerste trouw; D’ eerste trouw, die leert het minnen, D’ eerste trouw is enkel vreugd, D’ eerste trouw die bindt de zinnen*, Zij is ’t bloempje van de jeugd. Maar mijn oordeel: twee-maal trouwen Dat is veel niet zonder pijn; Drie maal kan niet als berouwen, Want hoe kan er liefde zijn?…

Als je hele leven kraakt een halve dood je raakt voel je dan gerust alleen met d'winter om je heen denk maar niet aan d'lente doorgaans kort van lengte denk maar niet aan d'zomer die maar niet wil komen denk maar niet aan d'herfst die 't beetje zomer bederft denk maar niet aan denken laat slaap uitkomst schenken beleef je eigen winterslaap…

ben weer terug maar hopeloos verdwaald tussen twee werelden daar ging alles met het hart van generaties lang geleden ook links en rechts apart vol retoriek en kerkse gebeden heb alles opgeschreven ben met ze gaan leven in delen van wat er was ben nu terug geschrokken van de hardheid en het egoïsme hier wat viel dat tegen…

ik hoor jou praten over gemis over het niet meer kunnen van graag zou ik ze aan je teruggeven ze verruilen was ’t plan bij mijn familie is liefde ver te zoeken egoïsme staat centraal in de rol van zwart schaap leek liefdeloosheid vrij normaal met zoveel liefde praat jij nog immer over het oeverloze gemis hetgeen ik nog altijd ontbeer…

Gerieflijk zit ze in d'r huis en kijkt er naar d'r platte buis. Ze moet d'r keus bepalen. Ze neemt een resoluut besluit. Ze zet de televisie uit en tevens illegalen. Er worden uit de naam der wet weer Turken uit het land gezet. Wat ís ze assertief!…

(titel: Pachelbel, Canon in D)…

geen groter plaag dan onverschilligheid tegenover alles en iedereen. uitdrukkingen als: ze doen maar.... het kan me geen reet schelen... daar breek ik mijn hoofd niet over.... verraden die niet een hart van steen? moeten we die afgestomptheid met zijn allen niet vlijmscherp en onverzettelijk bevechten? hoe komt er anders nog…

wat down in de vroege morgen maakte jouw glimlach me weer lichtvoetig in een vluchtig elkaar passeren jij naar je werk ik aan de wandel jouw morgengroet klonk als een belofte ineens fluisterde er een zonnige glans aan mijn horizon…