Alle inzendingen over graad

De graden kolkten in mijn bloed duivelse helse krachten in 't gemoed. Van lichtgeel naar feloranje tot pikzwart: er bestond geen gevolg voor jou die daar maar wat zat.…

De doden zijn niet dood, de levenden niet levend de tijd van het verleden, verkeert te lang in niet geschreven tekens, wat uit angst wordt vermeden, verleert de mens wat door het kind is aangereikt, het leed lijkt een eentonig spel, afgrond als een ondiepe kwel, waarin een vis zich spiegelt in z’n eigen hart stilstand. De hemel telt…

Ik open de deur de straat is akelig leeg één auto bibbert…

Daar zit je dan, te zweten in je huis Een snelsonnet moet vrolijk zijn, jawel In deze hitte is dat echt een hel mijn dichtersader is vandaag mijn kruis dus lijm ik maar wat woorden aan elkaar - heel freudiaans en duivels - en ben klaar…

Het heeft vannacht precies één graad gevroren Dus koning winter is weer in het land Straks staat er zo'n rayonhoofd in de krant Die gaatjes in de ijslaag zit te boren Dus voor we daarmee worden doodgegooid Is er gelukkig preventief gestrooid. ----- Omdat het vanacht licht gevroren heeft is er door Rijkswaterstaat…

Zal het doemdenken mij verleiden neen, je keert me 180 graden weet me te verblijden. Zo dankbaar ben ik nu Ik ga je kussen ga mijn weg, eerst even rouwen t' was ook zo mooi en dat blijft want liefde IS.…

Donkere wolken jagend door de lucht voor een opzwiepende storm haastig op de vlucht de atmosfeer onheilspellend zwaar beladen de temperatuur daalt vele graden hoog in de hemel verschijnen aarzelend wat kleuren ik zie het vol ontzag gebeuren omhoog kijkend naar de regenboog sta ik met God, oog in oog…

De vakantie voorbij, het weer en je stemming sloegen honderdtachtig graden om. Sta ik plots met lege handen, voel ik me gebruikt en dom.…

Alleen op de wereld Voelde hij zich, jongen Van het Drentse platteland, Academische graad op zak, Voorzichtig aan zijn loopbaan Begonnen, met de beste intenties Om het voor de kinderen In de klas zo goed en welgemeend Mogelijk te gaan doen; Waar de kinderen hem Met open armen ontvingen, Waren het de vakbroeders Die in een kring…

Woorden zo grof Uitgesproken uit woede of het verafschuwen van iemand op een hogere graad Een woord zo vol van betekenis Maar vier letters groot, ter tegenstelling Toch voor velen een kwelling om dit te horen, soms al na een kleine ergernis Duidelijk onderschat Wat het manifesteren ervan aan schade geeft Uitgesproken alsof het geen enkele…

In het Noord-Noord-Oosten Van de Verenigde Staten Ligt het stadje LABRADORCITY Met een grondsnelheid van ruim 850 mijl p/u Op 12 km hoogte tussen de 50 en 70 graden vorst Schema: N.Y., Philadelphia, Baltimore Washington Vervolgens over de Appalachen Met overstap in Atlanta Santiago op netvlies Reeds in gedachten…

ik zit hier maar te zitten luiheid druppelt samen met het zweet van mij af wat een absurde temperaturen voor mij is dit een straf ik verlang naar twintig graden blauwe lucht een zuchtje wind de zon die mij zacht toelacht mijn huid lichtbruin getint ik zie alleen maar grijs en regen valt met bakken neer subtropisch voelt…

waar het gebaar altijd zo sierlijk was hapert nu de gratie van een ronde waterpas altijd goed gestyled tot in een laatst bewegen werd jou de hoge graad van majesteitelijk met eer gegeven joyeus in een verblindende vitaliteit stralen ogen en verbiedt je lach nog altijd donkere depressiviteit zonder woorden kaatsen blikken…

Een week na sneeuw en ijs, tien graden vorst Drong door het bodemrijk uit alle macht, Ontworsteld aan de diepe winternacht Een krokuskoor dat zong uit volle borst Het Lied der aarde, rijm- en woordeloos Heel even maar, toen kreeg ik het te kwaad Door kou bevangen zong het uit de maat Hun paars tapijt zonk terug, voor vorst te broos...…

GEDICHT VAN EEN ZENDER Bleek je teint Star de blik in Je ogen waarmee Je doelloos het Leven inkijkt Aangetast door de Onverwacht gure poollucht Eind maart is het in je Hoofd ook onder de Min-vijftien graden Gevoelstemperatuur En als je al woorden Spreekt dan verdwijnen Ze als sneeuw voor de zon, Amper uitgesproken of…

Zo heb je kanker, zo is het er niet meer Zo is er geen kanker, zo is het er weer Al gedacht of plots gekomen Het leven draait 360 graden om elke keer Je hebt niets in te brengen Je hebt het te accepteren Je moet aan de slag Vechten, je kunt er niet op teren Het leven is te kort om in een hoekje te gaan zitten Zing, vecht, huil, bid, lach…

Het speenvarken, dat aan het spit langzaam driehonderd zestig graden wordt rondgedraaid en bruin gebraden, tot het voldoende is verhit en voor wie rond het houtvuur zit versneden wordt tot karbonaden, zal wel niet hebben kunnen raden, dat hem een eind wachtte als dit: want als je wordt gezoogd als kind, nog onder moeders vleesgewelven,…

De ochtend wordt de dag Het is 40 graden Donkerder was het nooit Al het verdwenen poolijs Kruiend samen in mijn ziel Altijd kansloos deze strijd Zij verschijnt vanuit de duisternis Voert deze weg De lichte tred van haar lichaam ook van haar woorden Ik klamp mij vast aan haar Het is meer dan dat Ik kom weer omhoog Bij iedere stap van…

Een grijze lucht die miezer wast Het kwik wijst dertien graden Het Jaeger blijft nog in de kast De wanten in de lade. Maar ondanks dat is het toch Kerst Al is het dan geen witte En waait de wind uit westzuidwest Ik kan er niet mee zitten.…

Hij hep nóoit meer gebokst" De temperatuur loopt op tot 26 graden ---------------------------- Uit: 'Renaissance', 1994.…

mooi dat mijn generatie weet dat cape kennedy allang weer cape canaveral heet en dat je daar altijd al sneller dan hier een baantje rond krijgt door meer lokale draaierigheid dichterbij de evenaar mensen op de maan via televisie voor ons niks nieuws onder de zon al schoot jules verne ons per kanon tot hooguit zestig graden onder nul…

Wat fijn, het is een paar graden minder even time-out in die hitte-hinder dus open die ramen, open die deuren vanavond kan het dan echt gebeuren dat verkoelende briesjes binnenkomen en energie weer door mijn lichaam zal stromen Oh hoe héérlijk is 't om te merken, zonder dat zweetklieren overwerken, dat ik me thuis weer verkwikt kan bewegen…

gekärcherd tot op nul graden elk vers ontbladerd elk woord gevild de man slacht een schaap in één haal snijdt het mes het bloed bulkt – zo ook de dichter de kraagsteen stut niet meer de waterspuwer zwijgt geen weemoed, geen vergankelijkheid geen woekering, geen decorum geen meeuwen op het spantbeen restafval zucht niet restafval…

kom maar in mijn cirkel breek niet uit in rechte hoeken rond de lijn en laat de scherpte achter je, kom en kijk vooruit ik speel niet met de graden van je vuur jouw vlammen op de muur spannen mijn boog in kaarsrecht gaan omhoog de pijl die harten tracht te breken uit nooit kunnen vergeten maar gelassood is als straal…

Als de ondergaande zon de blauwe hemel oranje kleurt en de maan met de sterren flirt dan gaat het vriezen en krijgen we kou voor de kiezen misschien met een graad of tien onder nul in de nachten dan halen we snel de schaatsen weer uit het vet en genieten we zwierend en zwaaiend van ouderwets Hollandse ijsspret waarop we zolang moesten wachten…

In ’t diepst van zijn gedachten brandt altijd het verlangen naar zeewater van 15 graden plus zodat het saaie zwembad dus kan worden vervangen door zee aan wenkend strand door vloed omspoelde palen door tenenknersend zand door sterke stroomverhalen door verre zichten grijs door brutaal meeuwgekrijs Ja, voor wie graag in golven klauwt…

Als dán blijkt dat de chauffeur geen wisselgeld heeft en je de bus uitstuurt kun je in 30 graden de rest van je tocht wel gaan lopen! Tot gisteren heb ik dus niet geweten dat mét de komst van de euro ook de klantvriendeliijkheid is GESTÉGEN!?…

De winterzon van gisteren is heden nog altijd dezelfde verspreidt nu stralen van licht in een andere hoek over onze zachte ronding Alle sneeuw is verwaterd van maagdelijk naar transparant dwars door alle seizoenen ligt het landschap er onveranderlijk in oplopende graden van warmte Vandaag zwaait de jonge lente de oude winter vaarwel…

Als een boemerang keer ik 360 graden om de onbeantwoorde reis te realiseren zoals haar virus manifesteert als een worm.…

Ik proef 't laatste verdriet op de bries van laatste lenteregen hoor de haan spreken tegen het eerste ochtendlicht De treurzang van lente droefheid in puurste vorm draaien zich in hondertachtig graden geven de wereld een nieuw gezicht De mooie cirkels die eens zo moeilijk draaiden, ze zijn in mijn leven gekomen als rimpels en zullen…