Alle inzendingen over grote vriendin

het avonduur we gaven de eenden restjes brood speelden verstoppertje in de schuur en jammer genoeg werden we groot...…

Groots in nietigheid Schrijf, blijf Geniet dat moment Meer krijg je niet Erkenning duurt Slechts een seconde Herkenning, pretentie In zoet verzuurd Strijdend voor geluk Ik loop stuk.…

uit water en steen rijzen witte pilaren op zoek naar de lucht…

erin Gelukkig verzelde hem vriendin Die vroeg waarom geen bandje Je praat en bent helemaal in De wereld van een schone dame Je trekt aan je sigaar en blaast Beschaafd als heer je rook Plots brandt je sigarenbandje En je vriendin ruikt dat ook Je zit er dan gans naast Een heer zorgt voor aroma En jij die slechts krantenas blaast Uit…

Ik voel iets voor je meer dan normaal meer dan anders ik zou het niet moeten doen meer om je geven dan normaal is jij bent mijn vriend en ik ben een vriendin gewoon een vriendin jij ziet me niet zo kan het niet zeggen ik weet wat je zal doen het zal niet zo moeten zijn maar het wil niet weg kan niet weg ga alsjeblieft…

Stilletjes kwam je in mijn leven Allengs meer en meer Samen al die jaren overleven Kwaad, goed, geluk en pijn Ik weet het niet meer, het heeft zo moeten zijn, Alles ging voorbij, maar jij was er altijd, jij bent gebleven…

Voor alles wat wij waren, wij bestonden voor elkaar wij stonden zij aan zij jij niet belangrijk beter dan ik maar gelijken wij bereikten een hoger doel: namelijk vriendschap, en zelfs kameraadschap met diep, innig gevoel!…

Als de zon het land te rusten kust en het nachtduister de avond begroet, ben ik mij wel heel pijnlijk bewust dat ik jou moet missen, voorgoed. Ik hoor je stem in de warrelwind, die kringelt rond mijn lege hoofd, dat nog wel duizend beelden vindt, donker, want jouw licht is gedoofd. Bracht ook duisternis in mijn hart en ijskoude tranen op…

Toen hij zijn vriendin een oor wilde aannaaien, verloor hij zijn gezicht…

Ik en mijn vriendin in de hemel. Pluimen dwarrelen rustig naar beneden.…

of zal ik zwijgen want wat heeft het voor zin, om nooit meer van haar te houden gewoon als vriendin.…

Klinkt best agressief hoe ik mijn vriendin omschrijf, maar het slaat wel in.…

Mijn vriendin trouwde, we kennen elkaar niet meer – elkaars geheimen.…

Mijn vriendin vertelde me in de nacht dat zij tot op heden nog steeds wordt verkracht door haar geliefde stiefpapa en onder het toeziend oog van haar lieve mama Haar gezicht staat hard en strak om het minste geringste gaat zij uit haar dak knokt zij om te overleven alhoewel ze vaak op had willen geven Mijn vriendin vertelde me in de nacht…

je blijven staan Je bent mijn grote voorbeeld En ik wil later net zo worden als jij En ik wil dat je later tegen iedereen kan zeggen Dat je trots kan zijn op mij…

Als klein prutsje, beloofden de grote mensen vele zaken Ze gingen alles doen om mij blij en tevree te maken. Als tiener ging mijn vriend voor me de sterren van de hemel plukken Sterren ontving ik nooit, wel zijn vervelende nukken. Saar, mijn liefste vriendin, ging er ' steeds ' voor me wezen Ook dat vertelseltje was snel uitgelezen.…

wanneer dat nodig is je bent een lieve vriendin die ik niet graag mis Lieve vriendin, ik wens jou toe nog vele jaren erbij in gezondheid en geluk dat maakt mensen alleen maar blij…

Hier huist een uniek ontwerp, te lijden door te lange zinnen, verkoos het gezegde, geen deelwoord bleef onvoltooid nog voor haar stem zich verder kon verheffen ,werd zij door overmacht gekooid, verving haar kracht in een nieuwe wind die zijzelf had gesticht als welving van een aards gazon, die ik in elk voorjaar opnieuw beween,…

Een muzikale vriendin is als een -Prachtige ETUDE... Zij blijft steeds in je geheugen hangen...…

Ik raak verdoofd bij het horen van jouw stem, ik zwijmel bij het zien van jouw gestalte. Ik raak uit balans bij het zien van jouw lach, en jouw uitstraling is van een ongekend gehalte. Betoverd ben ik door jouw oprechte warmte, getroffen ben ik door jouw heerlijke geur. Verblind ben ik bij het zien van jouw licht, en jouw opgewektheid geeft…

Je bent mijn allerliefste vriendin. Mijn hond, ik hou zoveel van jou.…

in Lieve..... jij bent een vriendin voor het leven Wat er ook gebeurt dat is mijn streven…

Het stevige één-tweetje dat haar en mij verbindt wordt snel leven ingeblazen Wat zou ik het graag willen vieren met puur en alleen ons twee en een viertal volle glazen Onder in ‘t warrig hoofd delf ik haastig naar succes -Zeven na twaalf uur alweer Wachtend op een uiting van begrip en warmte van genegenheid als ik mijn verdriet acteer…

Zijn vrienden er voor altijd? of voor even? Voor een tijdje, niet zo lang of voor het leven? Komt er snel een afscheid? zul je alleen verder gaan? Ben ik soms bang? om zonder jou te bestaan? Vrienden is het een simpel woord? zonder gevoelens, zonder betekenis? Gewoon de tijd samen, Onze vriendschap, over een tijdje geschiedenis? Ik…

Maar ik blijf wel je beste vriendin daarvoor is de uitleg : een vriendschap van bijna 11 jaar gooi je niet zomaar weg.…

kristal en vond haar vorm in jouw hart nu ben ik al mijn woorden kwijt ik zoek ze onder tafel tussen hopeloosheid en verdriet het stof vervilt tot kleine beelden die als je achterom ziet zachtjes sterven ze zwerven door de echo’s van vandaag ik zoek ze en ik ren er middenin maar ja daar hoor ik nu heel zacht jouw stem wat ben je ver vriendin…

ik herinner me de dag waarop haar muts tweeduizend bloemen droeg ze sprankelde ik zag haar kracht, de fijngevoeligheid omdat -juist nu een klaproos zoveel liefde bracht wat was ze mooi die dag haar hart bewoog van toen naar ooit, ze zag, ze lachte en ze overwon de barrières onder deze zon voor eeuwig zacht gemaakt zoiets raakt je…

na vele dagen en nog meer uren dacht ik plots even terug aan jou het was een tijd geleden… niet gezien of niet gehoord maar zeker niet vergeten je was diegene die mij en anderen kon laten voelen het leven is opnieuw begonnen bij goed verscholen doch ongelukkige momenten drong je binnen in menig hart het deed geen pijn je was voorzichtig…

Er ontbrak alleen nog maar die kus, echter dat ging hem heus echt niet helemaal worden dus, misschien omdat mijn vriendin er al die tijd bij was geweest.…

de dood is ijdel, ijdel in begrip maar ook in het laten lijden, de dood is als klevend rijp in een vroege lente of als de herfst die verlaten de stilte verkend in de weemoed van elk wezen dood zijn is roerloos trachten te blijven liggen, zelfs wanneer het licht zich placht te voortplanten door ogen die zich eeuwig hebben gesloten dood…