Alle inzendingen over ivoren toren

samen drijven we boven de toppen van de bomen in de diepte golft geluidloos de paars smeulende heide wij zien naar nevels zoeken de ruimte bij elkaar in de aanraking de blik in elkaars ogen in een zacht strelen over huid en haar wij hebben elkaar verheven in liefde die over de nevelige ruimte tot de stille einder reikt…

blokkeren de deuren Loop langzaam op je tenen houd moed Neem alle treden in je op Rust ontstaat, vertrouwen groeit Stap voor stap ga je een treedje lager warme gevoelens ontstaan Dan siert een lichte kier de donkere deur onwennig bij een nieuwe bezoeker wordt het weer koud en onrustig De deur valt terug in het slot een harde klap de eeuwige toren…

De wind van voren, de wind van achteren: zwiept de toren slechts milimeters heen en weer. Toren boven stadsverkeer, Madurodam van kleine mensen; wolkenspiegeling in het glas, blauw gemengd, met gifgroen gras.…

Toch zou het menigeen verbazen indien men hoog van de toren was geblazen. (26 februari 2011) http://www.nu.nl/buitenland/2455854/eiffeltoren-weer-ontruimd-bommelding.html…

Een veilige, vertrouwde omgeving waar je thuis bent, jezelf zijn kunt, je eigen dingen doet, zonder vrees voor de boze buitenwereld, het woud vol wolven; geborgen. Een gouden kooi binnen dikke muren met kantelen en schietgaten; de opgehaalde ophaalbrug sluit de slotgracht vol verdriet en pijn buiten, eenzaam opgeborgen. Kladderadatsch, boem…

nature bij zich had in zijn standaard woordenschat een snelle start lag altijd binnen bereik als alles mee wilde werken een gewoontegang met geijkte en beproefde zaken naar school als bron en verrassing nieuwe dingen en mensen ieder een eigen stoel en graag een speelclaim op het hele lokaal oneindig mijn tijd om alleen een toren…

de spijzen die haar vreemd zijn en niet doen verrijzen tussen bloesem en gouden regen liggen de kromme wegen doorweekt van tranen loopt zij met mondmasker door de oproerige duistere straten de scherven van een onheilspellende kosmos thuis in mijn huis luister ik naar de zuivere muziek van Chopin opgenomen in de zachte klanken van ivoren…

Wijsbegeerte retoriek is theorie voor ons die lezen Functieleer en linguïstiek geen empirie maar hypothesen Ivoren torens pragmatiek die leert van schijn maar niet van wezen Buiten echter heerst de chaos die ordeloosheid van 'het beest', Dat huist in ons reptielenbrein ja zelfs in hersenen en geest…

Maar toch roof ik naar behoren uit dier vreemde heren rijk schat van ogen, schat van oren, voor ik weer tevreden wijk naar mijn eigen stalen toren.   Daar in 't eigen stille duister bindt mijn eigen vaste wet heel de wilde, vreemde luister in één helder stralennet, één nadrukkelijk gefluister.…

lichte lokken om te tillen zijdezacht achter mijn oor harde woorden zachte zinnen zware haren als ivoor…

Hoog, boven op die toren, besef ik dat ik heb verloren, Hoog, boven op die toren, besef ik dat ik de moed heb opgegeven, wil niet verder leven. Hoog, boven op die toren, doe ik een stap naar voren. en terwijl ik val, bedenk ik me...…

luister hoe het licht ivoren toetsen laat zingen in een gedicht vlinderblauw zich afsteekt tegen wolkengrauw -jij- oh zon van paarlemoer…

in het miniatuurhuis slaapt een baby van ivoor in een zilveren wiegje in de keuken koken we met blinkend gepoetste zilveren pannetjes alles is veel voor wie niet verwacht…

Ivoren toetsen zingen vederlicht dansen kleuren van de regenboog zon ontwaakt schijnt lava in je vingertoppen tovert bloemen in mijn hart…

in zoete pijn te dwalen door roze rode zalen verwachtingsvol gericht op dat wat kloppend ligt als in een halfopen toren van beschermende ivoren beschroomd stilaan de pulserende kamers binnengaan waar muziek van zoveel jaren door het aanslaan van de snaren tot weerklinkend leven komt, ontwaakt wat was verstomd, dat wat gewist werd geacht…

Oranje's verste voetbaldeserteur kende een ivoren wit humeur Verdonk zei 'Nee', na lang debat zijn keuze bleek het hazenpad Een oversteek van de Stanfordbrug leek een eerste stap op een ezelsrug Met een tweede stoot aan de beruchte steen gingen oude vrienden met de winst heen Zo zat in Côte d'Ivore, de centervoor toch snel weer op het…

een jonge olifant uit een zwart land werd afgemaakt op een wit strand zijn gezicht werd levend gehalveerd door laffe geldwolven zonder eer en dit allemaal voor een ivoren tand!…

Brandenburger Tor, je paarden en hun menner weten nog, vergeten niet.…

Ik had de meeste knikkers bewaarde ze in een emmer op zolder Bonken in alle kleuren metaal en zeldzame marmeren Niemand wilde van mij verliezen dus speelde ik maar alleen Een klasgenoot had een ivoren knikker maar ivoor is verboden, en ik houd me aan de regels, dat is het mooiste spel Mensen hebben geen idee hoe het werkt en wat ze verspillen…

Wiegend rood in de vooravond Sluitend paars in koud groen De dans van de tortel een lied van gefladder een sikkel van ivoor in mauve geweven Wie had dit ooit beter kunnen doen?…

de portier is weg en het huis is leeg op één piano na tingelend op ivoor hoop ik op gehoor in vain het innerlijk rondeel behelst alleen de aangeslagen toon…

Onder de toren razende voorbijgang. Boven de toren draaien de wolken. Tussen de cijfers op de klok rusten bedachtzaam de minuten. In het uurwerk hangen onverstoorde webben en zittend op een wijzer klaagt de onbewogen nachtegaal geen ochtend aan.…

Toren toren kijk mij aan zal ik van jouw spits afgaan Stel, vlak boven het carillon zet ik af van het balkon Zweef statig als een adelaar doch het flappen valt mij zwaar En ook het bidden van dit dier helpt mij als springzondaar geen zier Het carillon zoeft snel omhoog uit het gezichtspunt van mijn oog Met mijn neus richting zenith waar de…

De toren spiegelt zich in 't water van de gracht Met een tevreden blik paradeert zij op de strakgestrate Kade Niemand had toch ooit verwacht Ruziënd met een lawaaiige cicade Te belanden in de sprookjes van duizend-en-één-nacht Het o-ja-erlebnis ervaar ik meerdere keren per week Ingekapseld tussen de breinen Als synopsis een bekend verhaal…

De toren met het trillend vergezicht, een schrale trambel, die de morgen stoort,- ik daal en wandel langs het water voort het ruime land in, dat rondom u ligt. En zijn die u bewonen nors en klein, geroest, gekerkerd in de stugge schijn: wat vreemd en anders is dan wij, deugt niet ...…

blaas hoog van de toren als je wil ik sluit me weer op in de toren en zie je wel nadat de storm- de kale bloemen plukkend in de zomer en dan op vakantie gaan.…

Impressie overal zijn brede straten het frisse blad van lindengroen puin van oorlog en bouwputten gestadig verdwijnt de pijn riksja's, taxi's, dubbeldekkers sleuren toeristen door de stad Checkpoint Charlie, Sony, KaDeWe uit het niets de Hauptbahnhof iedereen kan weer ontmoeten bij de Brandenburger Tor brandpunt voor hoop en vrede…

Wij vlogen, deden 't samen Wij landden, samen alleen Hoe, in naam van de Allerhoogste heeft deze terreur zijn realiteit gekregen, terwijl de Toren van Babel eerder al voor verwarring zorgde? © Annejan Kuperus New York, 2001 (1988)…

(Toren van Bélem) Als een ce- remonië- le toegangspoort aan oever van de Taag te Lissabon sta jij hier sinds het begin van historische 16de eeuw Neo-ma- nuelijnse versieringen invloed van Moorse de- coratieve kunst overal goed zichtbaar in zowel bastion als toren Ook Vlaamse gaaien vliegen van Noord- naar Zuid…

De "Toren" is ingelijfd een hek rondom en dat blijft. Laat Trump maar niet horen dat die Fransen zo hoog scoren met een terroristen-hek rond die Eiffel-Toren. Nu Trump zijn hek nog rond de Mexicanen als het kan. Dan is het hek pas echt van de Dam.…