Alle inzendingen over onberoerd

Onberoerde en versmachte, In de helle sterrenachten Fluistren wij en zuchten: slaap! Troost u dit, dat op hun sponde In verrukkelijke zonde Om u wenen man en knaap?…

van Nassau, ben ik", dat zijn wij de tekst volgen we vanaf het televisiescherm en wij, wij allen zingen hardstochteliijk mee hoon zal in eerste instantie mijn loon zijn maar als we het doen een dikke vermelding in het wereldse Guinness Book of Records maar wie niet wil zingen, meedoen toont respect voor wie dat wel wil het zal niemand onberoerd…

ziel zal krenken o. ik zie het al de winter bedekt het zicht warmte wordt buiten gesloten je bent bloot en toch zo dicht bekleed met haast verdorde loten van de boom, die jij heet die zich met andere stammen meet en de ijle tak in jou zonder voeding vergeet o neen. laat maar je bent in de dood gekropen een oud gebaar alsmaar daar onberoerd…

Kunst en wetenschap, Muzen bezoeken Net als economie zijn ze coulant Het Westen lijkt hen nu te vervloeken Toch blijven hun invloeden frappant Het volk verzuipt in armoedig ongemak Eigen schuld of niet honger blijft malen Ze bekopen bancaire bric-à-brac Big Shots mogen onbekommerd falen Het laat alleen de stenen onberoerd Hoe hele families…

In je cocon als onberoerd van vele vragen slaapdronken wiegend in de armen van de dood nog mooi steeds met je haren zacht om je wasbleke gelaat verglijd je langzaam in zijn koele schoot Versluierd in je ogen die me eens zoveel bewaarden rust je nu verstild in je gebaren alsof nooit je lichaam me had toebehoord verlaat je me berustend, zonder…

Onberoerd valt het licht in mijn ogen, zo breekbaar en fragiel hoor ik mijn eigen stem in het vale licht, smeek ik.. begeleid mij op mijn baan, moe van liefde ..maan..…

Hoe nog onberoerd krom of recht bij dit weer stil te staan het is thans op aard met sterke tred heel waakzaam gaan. Stofdeeltjes landen, waaien met duivennesten weer op dwarrelen tot ver over groengele pruiken van struiken van hier tot zelfs aan de verdere verre verre overkant verwaait dan vandaag ’t aardse, ‘t stof van ’t starre land.…

1) ik schets u hier een portret van een kleine man van onder zijn warrige haardos ziet hij met grote bolle ogen door zijn ronde glazen naar u allen nieuwsgierig en opgetogen niets ongaat hem aan het zicht geen ziel laat hij onberoerd; innerlijk, in figuurlijke zin en raakt de ander met een aanschouwelijk licht zo schep ik mijn…

Het is een eeuwig misverstand Dat de zeeman landen kent Hij komt er wel maar ziet ze niet Tenzij 's nachts als men 't niet verbiedt Want of je op de rede ligt Der Hoang Ho of Yang Tze Kiang Drie kwartieren uit de wal Van Tandjong Priok of Semarang 't Is al eender, 't schip ligt stil Al is er overdag rumoer Duizend zeemijl ver van…