Alle inzendingen over opmerking

ik begrijp nu waarom jouw stem mij zo boeit het geluid zorgt voor een hormoontje dat in mijn bloedbaan stoeit waardoor mijn knuffeldrang groeit na iedere circulatie ik in consternatie heel verlegen word door dit opmerkelijk gevoel pas als je lach zijn warme ziel strelende klaters laat horen breekt de ivoren toren waarin ik…

Ik sta sterk In mijn schoenen Jij weet toch niet Hoe ik me voel Ik voel me goed Zoals ik ben Steeds weer Tussen neus En lippen door Opmerkingen Over mij Ze bevriezen Mijn hart Ik hou van je Je doet me pijn Je zou toch moeten weten Hoe ik me voel Ik voel me goed Zoals ik ben Accepteer me dan zoals ik ben!!…

hoe kwaadaardig spreidt de avond zijn zwarte lokken en besmeurt de deurmat met oud belegen woorden de nacht onpartijdig van geest toch aanwezig met voorbereide zetten die mat maar wel opmerkend zijn want geen duisternis kent zijn gelijke onzedig en samenzwerend scharniert de slaap op lustige momenten, het laken herkent de melodie en figureert…

Ik verlang naar de kille nacht om het domein van mijn geest te overvallen met slaperige kracht terwijl hij het ergste vreest Rillingen veroorzaken in mijn ziel golven van spanning en angst donkere silhouetten zijn steriel wachtend op hun eigen vangst Het is opmerkelijk en triest tegelijk de prachtige reis naar een zwart gat maar de dromen…

De witte tulpen op je kist, deden denken aan al die dagen, dat je er voor iedereen was, zonder opmerkingen of vragen. Die ene zwarte roos op je kist deed me denken aan je leed, aan die vreselijke pijn, de verloren strijd die je streed...…

Ze zeggen niets, ze kijken maar te midden van de grote drukte, van mensen die hen nauwelijks opmerken want ze hebben haast... Zij hebben tijd en tederheid, na zoveel lange jaren, te midden van de grote drukte van mensen die hen voorbijlopen, want ze hebben haast.…

hoe klein ben je op een avond als deze een nietig atoompje dat best wel geïmponeerd is als één miljard mensen geloven wie ben ik dan om tegen te spreken al mijn goede argumenten treffen geen doel laat dat ook maar zo vanavond deze avond geen voet tussen de deur geen snerende opmerkingen maar bewondering voor die goede ziel…

Ze zeggen: wat ben je hard ik zeg: ik overleef opmerkingen zijn snel gemaakt men vraagt niet, men stelt bijtende woorden, valse akkoorden Ze zeggen alsof je er niet bij zit ze praten alsof je doof bent ze doen, alsof je er niet toe doet ze menen- en bedoelen het zo goed. ze zeggen: je hebt geen hart weten zij veel.…

Zie "Ingenieus", Theo Danes' snelsonnet over het opmerkelijke verhaal van deze mysterieuze, raadselachtige Alkibiades, die zelfs voor belangrijke superieuren onder de radar wist te blijven... ________________________________ Hij mag dan ingenieus zijn als een kei Toen hij in dubio zat, op de wip Ging hij heel slim naar China met z'n…

Communicatie oftewel bespreken, dat doe je met elkaar, da's een van de regels die ervoor zorgen, dat je eigenzinnige streken, hoe simpel, hoe normaal, of hoe raar ze ook zitten verborgen, je brengt tot 't opmerken van gebreken.…

De euforie die jij zo stemmig voelde naar aanleiding van jouw vileine opmerkingen is als een hersenschim in droeve mist verdwenen nu je weet dat ik de wapenstilstand verkies boven de concurrentie in scherpzinnigheid zijn er geen pijlen meer voor jouw liefdesboog die dikwijls op mijn somber hart gericht zijn ziel verloor in paternalistisch…

En als ik nou vandaag door niemand opgebeld, gevraagd, geapt of aangesproken wordt Als ik nou vandaag niemand lastig val of blij maak met mijn opmerkingen, niets doorstuur niemand van zijn of haar tijd beroof met een spreuk, een idee van mij niets probeer te ontlokken dan dan is de dag, de tijd voor mezelf en de tijd voor de ander…

Opmerkingen, mensen kwetsen, zo zou ik het niet bedoelen (sorry). Lachend vechten tegen elke traan.. Moet doorgaan, om tegenslagen te kunnen weerstaan.. Sorry geen tijd, moet doorgaan.. Anders krijg ik spijt..…

Een plaatje, een praatje, een geluid een opmerking welke ook, 't maakt niet uit. Dan denk ik terug, aan die tijd van toen mijmer: kon ik er maar íets van overdoen... Maar dat krijg je niet, op zeker een tweede keer dus doe ik het met nú, maar soms overvalt me weer, dat gevoel van "weet je nog die tijd van" En daar zit ik dan....…

Het zijn die kleine dingen een opmerking floept er uit hoe ook bedoeld hij komt zo aan dingen-woorden-gedachten Nu lig ik daar alleen naast Jou ze schieten door mijn hoofd als pijlen zo scherp dingen-woorden-gedachten gevoelens- verdriet Waarom…

Een broertje dood, heb ik aan wachten, waar komt die opmerking toch vandaan? Als ik moet wachten tot m'n broertje dood is, heb ik nog een lange weg te gaan? 'n Nagel aan je doodskist, dat is er ook zo een, van deze twee, maak ik er gewoon maar één!…

barken de rotsen onverstoorbaar vlakbij kijken niet naar een eeuw meer of minder evolutie heeft hen slechts bijgebracht dat ze er nog steeds als de klippen bij kunnen zijn in morse en andere code de noodkreten werden alle zonder uitzondering voor de statistieken geregistreerd zoveel koppen, zoveel cargo zo laat, die dag, verder geen opmerkelijke…

De dagen gingen, zonder opmerkelijke veranderingen en gebeurtenissen, woorden vormden bergen, waardoor de betekenis verloren ging, de essentie lag verborgen in de ogen van de eend, die je onderweg tegenkwam. De liefde werd een droom. onbereikbaar, zonder kleur of smaak. Je leven borrelde, bruiste en doofde uit.…

nooit had iemand eerder gezien wijze dwazen rennen door de slingerlaan zoekend naar herinnering een cynische opmerking is zo gemaakt naar velen wij geen schaamrood op kaken boze tongen laat maar varen zo hebben wijze dwazen altijd nog wat laatste kaarten zo ook de contaminatie van het voegen van woorden en kaarten geduldig lopen…

zuchtte wanhopig links ze zuchtte mismoedig rechts om maar begrip te vinden maar al wat ze bereikte was dat men dan dacht nou die lust er wel wat van ze ging dus maar naar huis maar dat hielp ook niet veel want haar bejaarde echtgenoot wist sinds lang maar al te goed dat onder al dat zwaar gezucht al geruime tijd niets meer van opmerkelijk…

Onder die doorbroken lucht kleurt bruinig rood een waterstrook langs okergeel rondom oranjebruin dat zich weerspiegelt in het heldere water boven rode daken van wie uitzien over strand zie je in die spiegeling dat wit opmerkelijk licht het lijkt alsof de aardevaart op handen is.…

Het kerkje aan het oog onttrokken Door vol geworden voorjaarstwijgen Bewaart geruime tijd het zwijgen Weet me een schrijfsel te ontlokken Sinds Christus op een wolkenwagen De hemelen werd ingereden Werd er voor wederkeer gebeden De mens was bang, terneergeslagen Wel is er kort nadat Hij ging Nog iets opmerkelijks geschied Tijdens een godsdienstoefening…

tijd van heden, plots is er een grens gemarkeerd naartoe het verleden ik denk nog aan het dakterras zo dicht en nabij jouw sterven we teerden nog enkele keren op de bruine buil die wij aanbeden heb je het koud, vroeg je en gaf een verbeeldende warmte het hielp de kou van het moment buiten, en buiten onze ring te weren we deelden, opmerkelijk…

ik deed de stap heb omgekeken dat moment van nog niet echt weten zal ik nooit vergeten jeugd en onschuld zijn voorbij daarvoor in de plaats het grote vraagteken ook wij of willen wij het wel weten of kunnen wij er nog niet mee leven dat zoiets ook ons overkomt het is even opmerkelijk stil geweest zelfs het trillen van de…

Laten we juichen laten we zingen laten we springen van geluk zonder drank drugs of gekke pillen laten we swingen aan een stuk Zo gelukkig zijn als we willen laten we alle angstspoken verjagen ze desnoods gewoon ontkennen ons er niet meer door laten belagen ‘t is moeilijk moet ik bekennen gemakkelijk gaat het niet maar leer je oog en…

dag tot dag rijdt hij van huis naar school groot en kleine kinderen dagelijks vervoert hij de mannen en vrouwen van en naar hun werk bij het in- of uitstappen steunt hij de ouderen naar familie op weg van luilak tot student voor wie zich verslaapt neemt hij gas terug voor wie niet lekker is haltert hij bij de deur van arts of ziekenhuis…

en dan komen de opmerkingen, de verbazingen, maar vooral de vragen: “wat, zijn het monniken?” “wat een mooie muziek!” “Wat bijzonder!” "wat prachtig"!" “wat ‘n aparte processie” “Wat, zijn het dwaallichtjes?”…

Te laat voor de dierentuin en de begrafenis, feest vierend op ongepaste tijden, pijnlijk stemverheffend op ontzielde momenten en altijd de verkeerde opmerkingen en niet aanbevolen conclusies.…

alsof ik door spinrag kruipen moet in diepe ravijnen springen door het donker lopen over onbekende wegen de storm trotseren in je stem (zo is de weg naar jou) met naakte armen de honing uit de korf van bijen stelen handen vol edelweiss plukken en uit de hoogste takken het gaafste fruit meebrengen (opdat je mij opmerken zou) maar…

kiezen tussen waarheid en schemering uitzicht en behoudzucht tussen zwijgen of deinen in vogelvlucht daarbij speelt het gemoed ook een rol en zal op een onvoorspelbaar moment mede bepalen: zijn alle woorden hard of zoet levendig of doods èn weet ik de verzameling te rijgen tot een een krans van kralen * een gedicht is iets opmerkelijks…