Alle inzendingen over tevree

Want ben ik nou blij en tevree? nu ik weer ben bij het begin, zit ik er niet een klein beetje mee, ik praat mezelf geen moed meer in. Want ik weet dat het me spijt, ik er toch stiekem van genoot, nu ben ik je voorgoed kwijt, wat ben ik toch een idioot!…

vaak is het stil in mijn hoofd en eens was daar de bliksemschicht op mijn vijfentwintigste sindsdien functioneer ik wat minder maar rustig en tevree soms zie ik ineens weer het licht als ik een vrouw aanschouw en straal ik kort maar krachtig om daarna weer rustig in alle rust van mijn kamertje zwijgend naar muziek te luisteren van…

Op werkdagen na koffie en krant is de binnenstad van grijs Nederland Boodschappen doen, mondjesmaat Het gaat vooral om de dagelijkse praat In de winkel of op de markt staat bovenaan het hartinfarct Met 1 omleiding tel je niet mee De hoogste biedt 5 en loopt tevree als kampioen kin omhoog onder zijn broze ereboog Tot Hein nog eens nijpt…

een gedicht maken voor de kerst is putten uit de doos vol clichés die ik van zolder heb gehaald weer gaat het over fonkelende sterren het dennengroen en't kindeke in z'n kribbe twee dagen lang sluiten we de ogen en gordijnen voor de wereld buiten warmen ons behaaglijk aan het haardvuur en kijken intens tevree naar de boom en het…

niet bij 'je bent niet goed aan het opletten' ik doe het weer niet goed ik moet mijn gedachten stop zetten maar ik weet niet hoe dat moet het lukte me niet al die keren mijn hoofd zat barstens vol ik ga het nu nog maar eens proberen maar mijn gedachten slaan weer op hol IK HEB ADD gelukkig heb ik nu een medicijn de docenten zijn tevree…

hij zag niet haar tranen hij vond een meisje van eigen leeftijd ze trouwden omgeving, familie iedereen tevree maar in zijn hart en dromen was hij nog altijd met zijn eigen liefste samen hij begreep nu ook…… maar zij voelde wel zijn tranen In haar dromen fluisterde de wind ze in haar hart…

haar wens is snel een bevel, geef mij woorden veel en fel en snel jóuw woorden géén mythe of citaat aangehaald of verhaald, maar schrijf geen Pools, desnoods West-Vlaams spreek geen Maleis of Javaans Zij krijgt van mij een dubbel diner Vlaams gekruid met snuf van Piggelmee liefdevol likt zij de hand die voedt ontspannen spinnend boert zij tevree…

Liggend op de korrelstrook langs het windbeschreven water denk ik aan een duik en later Voel ik schuimendzacht de zee die me opneemt en tevree terugbrengt naar het strand tot later.…

hansje was een dromer vooral als het winter was dan dacht hij aan de zomer met een ijsje op het terras hij kon zo lekker likken maar drupte op zijn shirt dat moet je niet meer flikken zei moeder op haar beurt ach, zei kleine hans gedwee jij wast toch met een machien maar moeder was niet tevree zij wilde geen vlekje meer…

Als klein prutsje, beloofden de grote mensen vele zaken Ze gingen alles doen om mij blij en tevree te maken. Als tiener ging mijn vriend voor me de sterren van de hemel plukken Sterren ontving ik nooit, wel zijn vervelende nukken. Saar, mijn liefste vriendin, ging er ' steeds ' voor me wezen Ook dat vertelseltje was snel uitgelezen.…

stilte draagt een oud seizoen waar stammen dansen in de mist, alleen en lang verlaten nu niet meer in handen vol liefde droegen we jou een trotse vrouw van rood en wit heel zacht in duizend lichtvallen viel jouw liefde mee rond de herinnering van mooie zomers glanst jouw glimlach in vakantietijd en altijd weer weten we ik ben tevree…

Wij waren jarenlang een paar Gelukkig en tevree Maar om de volgende reden Ging jij met die ander mee Vanwege mijn terugtrekkend tandvlees Wil jij mij niet meer Vanwege mijn terugtrekkend tandvlees Ging jij naar die andere heer Wij lagen op een avond Gezellig vroeg in bed Ik lag naar jou te grijnzen En toen ontdekte jij het Vanwege…

schrijven wil Ergens moeten ze zijn verborgen In een uithoek van mijn geheugen Of verduisterd in mijn slijtend brein Ik maak mij wel zorgen om ’t gemis En vermoei mij op mijn zoektocht Herinner mij nog mijn jonge jaren En gemak van leven en wenden Ach niet ’t tobben zal mij de toekomst Vereenvoudigen noch versnellen Met ’t heden ben ik best tevree…

Waar het paradijs lacht Tijden verblijden Vlinderpracht Zo teder als zachte zijde Theater van weeldekleuren Goeddunkend goedkeuren Het gevoel zo blij Gedij Zweef zachtjes mee Kleurrijke vlinder Je maakt ons tevree Natuurverbinder Zweven op de zachte wind De rust die je vind Het leven verblijden Over fleurige bloemenweiden Paradijsvlinder…

Altijd op de vlucht In de regen Onder de blauwe lucht Tijd om het te gaan overwegen Overal neem ik mezelf mee Hoe hard ik ook ren Hoe goed ik mezelf ook ken Weer niet hoeven voelen stel ik tevree Mogelijk bedaart de boel Wanneer ik van binnen kijk Hoe ik mij nou echt voel Zeg niet altijd wat ik bedoel Veel liefde voor mensen in het…

hij dronk zijn kopje "thee" in één, twee slokken op en zij schonk heel tevree voor hem een tweede kop zijn ogen gingen bollen de tong hing uit zijn mond zijn hoofd begon te tollen daar lag hij op de grond... ...nooit heeft hij echt geweten wat er toen is gebeurd herinnert zich slechts kreten en kleren, stuk gescheurd... ...toen zij…

Geen man, geen macht kan jou van mij scheiden, mijn hart, mijn ziel, ze zijn van jou, ik voel me goed, o zo geborgen, ben gelukkig en meer dan tevree...…

Ze geven liefde, zijn tevree, al wat ik hen ook bied. Wat geeft mij zoveel vreugde en hoop? Het zijn twee vagebonden, ze zijn voor geen miljoen te koop, m'n lieve, kleine, trouwe honden.…

Geest geeft zich over aan natuur, absorbeert uur na uur de schoonheid en de kracht, voelt de immens grotere macht terwijl de vlokken op mijn hand zacht smelten, smelt ik mee, tevree, door het ervaren.…

De waard vult de glazen Met voorbedachte rade snijdt hij de kragen Wat zal hij hen verbazen Hun vernederen en verlagen Munten rollen over de bar Langzaam treedt de alcohol toe Steeds verder raakt men in de war Uiteindelijk is men verslagen en moe De centen zijn geteld Echt bier is niet geschonken Nooit aan iemand verteld Iedereen is tevree…

Hoelang moet ik nog zoeken naar ander werk overal waar ik zocht hoorde ik alleen maar nee het is niet eerlijk om zo worden afgeschreven je hoort dan wel vaak "samen" staan we sterk met die woorden ben ik op 't moment niet tevree gelukkig is mijn eigen wil en vechtlust gebleven!…

Nu ben ik al tevree als je in stilte naast me loopt en me de dingen wijst die langs het bospad staan. Er komt een tijd dat alles moeilijker zal gaan. Dan sluipt het grote zwijgen binnen. Een enkel woord van jou zal mij dan slaan, en met een enkele kus zul je me minnen. Want elk gebaar zal aan betekenis winnen.…

Dan kan daar niemand zappen, dat maakt me zo tevree. En in de gouden straten geen supermarkt o Heer, en ook niet een MacDonalds of een Centraal Beheer.…

Op elfhoog in haar torenflat, voelt ze zich tevree, als op de golven van de zee. Maar eens per jaar, dan gaat ze echt. “Ze waait dan uit, “ zoals ze zegt. De haren in de harde wind, de voeten in het zand, lekker samen naar het strand. En is ze weer thuis in Enschede, dan droomt ze verder van de zee.…

Elk seizoen van het jaar brengt zijn eigen schoonheid mee en over alles hebben we te klagen dus eigenlijk zijn we nooit tevree. De zomer vinden we te heet de winter weer te koud de lente kan er nog mee door herfst is waar je niet echt van houdt.…

Zink dat voedt ze geel tevree Geuldal en zuidelijker voert de wind hen mee. Bosviool altijd graag geziene gast met fijne lilakleur in bossen aangepast. Maar nu komt het, hier is ze zelden in België algemeen Maarts viooltje waar gaat jouw geurtje heen?…

Kon ik maar altijd gelukkig zijn en tevree. Pijn Je zult er altijd zijn. Je zult me nooit verlaten. En ik zal je altijd haten. Pijn Je maakt een deel uit van mijn leven. En dat kan ik je maar niet vergeven. Ik weet het, het hoort erbij. Ik moet het accepteren. Het is een deel van mij. Van pijn moet ik leren.…

niet dat ik het zeker weet maar het is nu zo intens van mij dat ik het volmaakt tevree opberg in de galerij van mijn geheugen.…

Waar bloed is te volgen en tevree als vanzelfsprekend leest, als de zee; de wolken.…

ik uit het kantelraam dat uitziet op een stenen erf ik zoek een boomstronk zonder blaam waar ik subiet mijn naam in kerf mijn volstrekt verlaten tempel verdraagt nog nauwelijks bezoek ik ben een te hoge drempel voor een ongeschreven boek uit mijn kaarsrechte rijtjeshuis zaag ik gedwee een huilebalk ik zoek een literaire kluis waar ik tevree…