Alle inzendingen over woonoord

Elk mens heeft iemand nodig Alleen zijn gaat niet altijd goed. Maar van dat lange wachten Wordt je vaak zo moedeloos. En toch zijn er zoveel eenzamen Verspreid over heel deez aard. Maar hoe leg je na zoveel maanden Met een medemens contact? Je leeft teruggetrokken van iedereen Je komt niet uit je schulp, Uit angst voor wat ze denken,…

Plots zag ik de huizen in een ander, een nieuw licht, ik keek door de ramen en zag hoe ze leefden sommige al tientallen jaren, andere nieuw als de morgen nog zonder geschiedenis, zonder verleden. Huizen ademen begrip, koesteren geheimen en dragen vrede en rust of worden wild van verlangen: woon in me, wees geborgen, ik draag je,…

Het deftige huis naast het wijde moeras kent allang geen bewoner meer heeft één scheve wandkast van molm ribbelig hout vol grijs pluizig stof gemoedelijk nodend tot behaag'lijk luieren de ingezakte trappen en vloeren met gaten bergen lome mistroostigheid 's avonds kringelt kille poeldamp door kapotte ramen binnen voert heerschappij over…

Geluid dat uit de foto's stijgt Kale plekken binnen het hoofdgordijn Wie er allemaal verdwenen zijn Tegen de lijmstokken van de dood gevaren Roekeloos, as, verstrooid verleden Stomme film zonder gebaren Naar de dood richt ik elk grijs kanon In de haven van Toulon. ----------------------------------------- uit: 'De dorst der havensteden…

Het regent weer in dit gezegend land; d'r zit geen kip bij Riche op het terras, maar zomer-vreugde en de zonne-brand zijn god-zij-dank voorradig in mijn glas. Ik drink een glas met zomer en met zon, broeder, op jouw santé en zeg je dank voor je Pro Domo, Bifrons, Mirliton, waarin je spreekt zo rechtuit en zo frank. Des hemels vreugden -…

Wie kent de klamheid in de steen van huizen zonder vaders de meubelen uit het pleoceen de as der liefde in vergulde kaders al wat er ooit voortvarend was is nu tot haperen gedoemd zonen en dochters worden in de klas de wibra-kinderen genoemd soms zie je ze met ogen van gebarsten glas in onbestemde verten staren waar vaders zonder kinderen…

Gore plastic zakken, fladderend, vastgehaakt aan stokken in een tochtsloot ergens op Schouwen zo'n lichtloze middag tussen Sint en Kerst: Chileense flamingo's. Ooit fantaseerde ik een zwoel moeraswoud vol orchideeën, roepen, slingers baardmos en spiegelend onder smaragden waaierkruinen Chileense flamingo's. ---------------------…

Schip geknakt, nog niet gebroken, oh, wat ging het net weer goed Ook al klonk er eerst nog weerwoord onder Lenie’s hoge hoed Als straks alles is geborgen gaan weer vragen naar Den Haag Ziet nou niemand eens naar Zeeland, ’t hoeft niet eens perse vandaag! Maar om toekomst voor de Zeeuwen in een veilig, schoon gewest Als die rotzooi…

Ze woonden wel een halve kilometer hoog tegen de dorre rotswanden. gevlucht voor dominante islamieten en slavenhandelaars klommen de Tellem via boomwortels naar boven. De Dogon verdreven hen en deze akkerbouwers legden tuintjes aan op die verschroeiende hoogten. Ze geloofden in de geesten van de voorouders en natuurkrachten, tovenaars en heksen…

Hier liepen wij toen we nog kinderen waren, op onze schoudertjes het grote linnenrek, de armen vol verschoten veloursgordijnen in onze jaszakken verweerde knijpers en een broodje spek. In de zelfgebouwde tent tussen de bessenstruiken vertelden we elkaar hoe spannend de vakantie was met deuken in de knieën van scherpe schelpjes in…

't Is laat, en de wind sluipt door de straat, als een kind, dat niet meer wil schreien ... Een klok slaat zijn lichte beien dat vergaat ... De boulevard ligt lang regenglinstrend als een slang, die naar zijn prooi wil glijen en de huizen komen, de sombre fantomen zich roerloos rijen ... Als donkre ziel, waarin nog wanhoop gloeit,…

Er zwemmen bloeddorstige kaaimannen en zeemeerminnen met zware boezems in de Goudse grachten en ze verdragen elkaar. In de Museumhaven heb ik gevreeën met een aardige zeemeermin. Ze ritste zo haar vissestaart open. Het kan dus. In mijn woonboot aan de Kattensingel verzorg ik bijna honderd zwerfkatten. Iedere avond probeer ik met gedachten…

Nog bij eb kwamen ze samen hooggelegen rondom water zij aan zij met hun gedachten aan verdronken Eijerland hier eens verloren aan de Noordzee die hen meetrok in de ginder om opnieuw daarna geboren als een onderwatervlinder te verdwalen langs het lege dat de zee er had verkregen met de dominee - het scheepsjong goudverdieners en hun zegen…

Aan de overkant van 't pleintje, In het tuintje bij de buren, Staat in wind en weer, Een hoge conifeer. Niets bijzonders zult U zeggen, Zo zijn er vast wel meer. Deze staat er als een koning, Tegen een bejaardenwoning. Eens waren er waarschijnlijk meer, In voorbijgegane tijd. Zij konden het niet overleven, Maar deze is gebleven. Stiekem…

Halé-é - halé-é... Komt U maar, Komt U maar! Zo klinkt het door de gang. 't Is halftien, 't is koffietijd. En overal gaan deuren open... Klinkt blij de roep: Goeiemorgen...Goeiemórgen. Gaat Sientje mee? Nee, Sientje heeft "de hulp". Gaat Jansje mee? Ja, Jansje gaat wel mee. In optocht naar de koffie, Met stokken en rollators…

het verschil tussen ramen en deuren is zo duidelijk en groot dat ik als ik moest kiezen het wel wist en met een raam al heel blij was een deur is zo plotseling onverhoeds sta je daar van top tot teen binnen of buiten een open deur staat slordig en een dichte deur is dicht terwijl ramen ach denk eens aan ramen en wat je daarvan…

De daken zijn wit, Het heeft gevroren Alles is stil en koud. De zon tekent met haar warmte, Zwarte strepen op het dak. Het wordt een zonnige dag. Mijn buurvrouwen aan de overkant Hebben het rolgordijn nog dicht. Er roert zich nog niets. Het huis moet eerst opwarmen, Voordat de "besjes"zich vertonen. Ik ben dus wel vroeg op. Nou ja,…

Bamboebuizen labyrint met je fluitend muzikaal gegorgel jij, staketsel op een vooruitgeschoven punt een restant door de oorlog ons gegund Oh, uitspruitsel in het panorama! typisch voorbeeld van buitenspel Vlissings Mass-and-Moving Pete kind Jij maakt Symfonieën van elke wind Peterdw. 11-05-2007 Met dank aan switilobi…

Vol verbazing wijst hij mij op iets onder de motorkap, of ik er misschien wat van snap. Nieuwsgierig naar hetgeen ik aan zal treffen hoor ik mijn eigen stem verheffen bij het zien van deze strijd. Is het verblijf van marter Steen nog niet verleden tijd? Al eerder troffen wij een eendenei. Vol afschuw ruim ik veren van een sneeuwwitte…

de lijn van de landweg duwt er dood tegen de dijk vergezichten voor even afgesneden. mijn voeten beklimmen de trap door de dijkenbouwer ontworpen om te schouwen mijn neus vangt zilte geuren boven ontrolt zich het landschap 360 graden wijd. vóór mij laat de teruggetrokken Oosterschelde zijn zilveren plasjes oplichten in de zon met glibberig…

Wisselend licht scheerde langs de stadsrand, over een horizon van waterplezier van een gastvrij merenland opgespoten tot een zanderij, het fijne zand stuift over het speelkwartier, de lege ramen op de kade staren blind over een woestenij, het vrije zicht voelt zich verraden, afgegleden naar een andere tijd, achteloos gaat de wind er…

Ruik maar heel licht In de zolderkamer. Tussenwanden weggebroken - Aardige aannemer wel - Hij ving wat muizen En vond een verdroogde kikker. - Die giet ik in goud De vorm bleef behouden - Alle ruimte voor Pingpongtafels en een Modelspoorlijn - geen kasten meer. Je kent het niet Meer terug - de trap draait linksom En de deuren zijn van…

Land van Heimwee - Mijl op Zeven dat van Kortooms en van Reve van een zuiderling die opging in fanfares - trammelant van stoere boeren met verstand die over jakkerlanden gingen dommekrachten lieten ploegen suikerbieten lieten zingen Van boerinnekes in schuurtjes waar geen kip zich had verschanst dan Sippejan die niet van hier was haar zou…

Toelichting: Nav van de uitgave van Mr. Hendrik Vis, GGD Rotterdam-Rijnmond van het gedenkboek "Gezond in de stad", hoofdstukken kopstukken in de volksgezondheid van Rotterdam (1970-2010), waar de binnencoverfoto van het Hofplein mijn inziens overduidelijk laat zien hoe de aanleg en voortgangsonderhoud van dit plein blijft mislukken en geen toegevoegde…

Zacht in het vochte regenvlies vervloeid, Staan plans van natte kleur, met kalme, pure Contouren: donker-fonklend, ookre muren, En daakjes van karmijnrood, dat stil gloeit Bij 't fijne grijs der lucht, die klammig broeit. De scheve dake' en waggelende muren Glibbren van gave, glanzende glazuren…

thuis is daar waar liefde de deur opent en rust zich nestelt in een oude stoel waar geluk dwarrelt als gouden stofjes in een zonnebaan en het oude schilderij verlicht waar geuren van lavendel en roos zich vermengen en gastvrij binnen komen door het open raam thuis is daar waar tevredenheid de gordijnen sluit een vrije vertaling…

We hebben gedaan wat we wilden, we voelden het meteen, maar wisten het eigenlijk al van te voren: hier op dit magnifieke eiland moet helemaal niets en alles mag. We zagen wat we wilden zien: Renesse en de plompe toren, en nog vóór het avondeten hebben we Zierikzee gezien. Het was een mooie, fijne dag. http://www.plompetoren.nl…

Gemoedelijk drinken viert hoogtij in deze gezellige ruimte waar Drachtens verleden blijft leven aan de wand getuigen oude trompetten en trekharmonica's van straatmuzikanten die hier eens speelden en verbleven allerhande vaten en kannen tonen de vroegere rijkdom uit kundige handen geboren zang en gezamenlijk vermaak doen al deze geëerde…

Het zou geen tachtig jaar meer duren voordat Dullenbakkers zich weer zouden laten zien op oud hollandse markten tussen Hooglandse torenspitsen lammerschansen en rammelende viskarren die uit het verderop gelegen Katwijk kwamen met dat wat eens de zoute zee verspeelde Hier zou geen broedertwist hen delen noch een Hoekse, Kabeljauwse zou geen…

Thuis zet iedereen een masker op, thuis doet iedereen anders wanneer ik er ben. Thuis voelt niet meer vertrouwd aan, thuis is voor mij soms de hel! Ooit ben ik er geliefd, ooit ben ik daar blij geweest. Nu voel ik daar enkel nog verdriet, ‘t is alsof ik er was voor het eerst. Waarom is gebeurd wat er gebeurd is, waarom ik? Waarom?…