Alle inzendingen over actualiteit

ik heb mensen altijd aangekeken met de hoop in hun ogen het eureka- gevoel te zien schitteren de steen der wijzen te ontdekken tussen hun edelstenen of liefde en warmte te zien stralen want hij heeft als schepper leven de opdracht gegeven ga en vermenigvuldig u wij zoeken samen voorbij het amen…

statig bewoog het zware verduistergordijn op de lichte tocht van de wind licht speelde met contrasten van de veel kleuren lokjes in jeugdig grijs vitaal vlot zei de kapster passend bij de zwart blauwe ogen en het lichte bruin van je huid naast je stralende lach met haar plezierige intonatie een aandachtfixer in schoonheid…

Natuurlijk verOORdeel ik de mOORdaanslag op de heer D. Trump maar ik OORdeel ook dat in de VS van Noord-Amerika met zoveel wapens en geweld zoals de door Trump aangewakkerde 'bestOORming' van het Capitool dit 'OORschapschot' van Trump in het absolute niet valt hoe ongewenst ook hoe afkeuringswaardig ook!!…

Pijpen ik duid niet op orgelpijpen doedelzakpijpen Maar het pijpen van de penis van de heer Ali B. te A. in en buitenshuis Pijpen, pijpen geen piep volgt of het wegfilteren van deze schuttingstaal Pijpen, pijpen, pijpen eindelijk uit de taboesfeer dankzij de rapper, de rukker Ali B. te A.…

ik wist in de mimiek van je gezicht en uit je lach een tikje laatdunkendheid te distilleren het zweemde uit onbekend door even en niet lang genoeg om het goed te kunnen duiden licht sceptisch is misschien deel van jouw oordelen van de latente ambivalentie tussen goed en minder nog blijft de lach het mysterie van constante…

in samen stappen probeerde ik steeds je lach te vatten als ik jouw speciale intonatie hoorde een verborgen woord dat heden of toekomst duidde waarvan ik wel zo af en toe de klok had horen luiden ik stapte expres op jouw schaduw zo dat de zon op je haren scheen in het ludieke spel van de wind we lachten ieder om de eigen…

ik raakte voorzichtig je arm aan hoopte dat de vleug van je huid in dezelfde stand zou blijven staan als bij ons afscheid na tal van vele liefdevolle strelingen jouw rug indachtig waar willige handen het jeugdig landschap een glooiende zomer hebben gegeven die daardoor een ware metamorfose heeft ondergaan in een surplus aan…

ik raakte voorzichtig je arm aan hoopte dat de vleug van je huid in dezelfde stand zou blijven staan als bij ons afscheid na tal van vele liefdevolle strelingen jouw rug indachtig waar willige handen het jeugdig landschap een glooiende zomer hebben gegeven die daardoor een ware metamorfose heeft ondergaan in een surplus aan…

Aan Brusselse bemoeizucht komt geen eind, Hoe diep kan men daarginder wel niet zinken. Ik kan geen melk zó uit het pak meer drinken, Omdat de losse dop voorgoed verdwijnt Maar daar steek ik nu thuis een stokje voor: Ik knip hier al die navelstrengen door.…

ik heb al vroeg als kleine jongen de lichaamstaal leren verstaan wij praten niet zoveel maar onze vuisten raakten daarvoor keken we eerst naar ogen en gezicht en wisten zwakke plekken snel te vinden en geen schijnbeweging vooraf te maken in de lijnen van het gezicht staat al gauw het komend gedrag te lezen omdat de snel aangeleerde…

het glazen leven spiegelt en brengt mij terug zonder beweging niet geautoriseerd het kan zomaar een ander zijn ik moet de barst voelen die iedereen heeft op een bekende plaats me desnoods daar snijden waar bloed zichtbaar in beschadiging raakt eigenlijk ben ik zelf nog gewond toen ik de sporen bloed buiten stollend vond…

ik heb de top nooit beklommen langs steile wanden omhoog vorst en kou trotserend om het intense wit van de eerste zonnestralen te zien ik gleed uit in een peilloos diepe spleet vol donker en begon te rollen met ijs sneeuw en divers formaten steenslag steeds sneller in een bocht aan de buitenkant in vertraging duwde ik me van…

Een vrouwtjes-pieterman in 's Gravenhage besprak voor 't Zwarte Pietjournaal de vragen naar haar beleid Migratie en Asiel: "Dit", zei ze, "voer ik uit met hart en ziel!" En (niet hardop): "Nu krijgen we het dan, ons volkseigenen ontomvolkingsplan."…

ze zit er nog verscholen tussen het riet als je het niet weet zie je het niet de wind deed wel haar best een dag lang gepest ze zit er nog verscholen tussen het riet als je het niet weet zie je het niet…

mijn schilderij is nog niet af ik heb te lang gewacht met de laatste streken de veranderingen bleven binnen dus geen subtiele vingers die kleur kregen in groeiend bewegen zij zouden de zorgvuldig opgebouwde harmonie onherstelbaar verstoren door het veranderde tijdsbeeld omdat hun schaduw in een andere tijd geboren was onder…

Wat is er met het nieuwe kabinet Respect voor de minister predident Lijkt te ontbreken, hoe incompetent Wat worden we vulgair voor schut gezet Het schort sommige luitjes in de kruin Hoe welig tiert platvloersheid tussen puin…

de behandelingen en medicaties bij kanker hebben mijn latente gevoeligheden voor stromen en krachten verdiept radioactieve isotopen bij de prostaat met 3 maanden halveringstijd bij borstkanker amputatie bestraling en chemo’s het aangezicht van de dood is zo wel heel dichtbij zeker als er gezegd wordt wij kunnen niets meer voor u doen…

knarsende sloten en piepende scharnieren doen mij niet zoveel zij horen bij het betreden van een huis van middelbare leeftijd waarbij de trap zijn eigen verhaal kraakt maar dit huis leefde communiceerde in een prettig warme ontvangst zonder precies het welkom te duiden ruiten deuren muren en vertrekken hadden zo hun eigen sfeer in…

Een kemphaan aan het Binnenhof haalde veel stemmen binnen of hij een programma had of niet, of toch: cultuur met Zwarte Piet, voor boeren, burgers naar hun wens en buitenlui over de grens!…

natuurlijk ben jij door de lente gekust op haar pril fleurige manier waar jong elkaar nog knap in spiegelbeeld toelacht pas later komen de streekjes aan bod steekjes die op het onderwater schavot zijn gevallen in de race naar de knapste kop ik zag toen al de intrinsieke schoonheid van jouw dansant bewegen en het het betoverend…

wij hebben bijna alles gezien gevoeld en ervaren alleen op de echte emoties van de dood wachten wij eigenlijk al jaren met een interesse die vaak bijna pathologisch van aard blijkt te zijn gezien het grote aantal toeschouwers die de laatste ademtocht ook mee willen maken…

je bent de woorden uit het boek van vandaag voorzichtig aan het kalligraferen in de nieuwe huid ik zie alinea’s ontstaan in de stukjes blanco ontspanning die de zinnen laten om een dialoog mogelijke te maken emoties hebben vaak geen eigen herkenbare pennenstreek meestal een apart gebied dat rimpelend de diepte ingaat…

waar vroeger negeren dood verklaren was is nu de fone de grootste killer je zou zelfs hopen dat je nooit geboren was zelfs dan is er bestaan om lekker flink op af te geven maar zonder fone heeft dat leven geen zin want zij ademen jouw leven en het stinkt het schreeuwend pesten is zo erg dat er geen echo klinkt ze schoppen trappen…

zelfs het uitgestreken gezicht moest lachen toen hem zijn gestoethaspel verweten werd in een soepele kennismaking van vrienden pas later werd het gezelschap geïnformeerd hoe precies de vork i n de steel zat toe ook meteen de aap uit de mouw plotseling tot opluchting tevoorschijn kwam onthutst trokken zij zich terug uit…

Roemenië dat wordt dinsdag een makkie Daar walsen we probleemloos overheen Daarin zien onze jongens echt geen been Spreekwoordelijk wordt dat een kat in ´t bakkie En slaan we daar in München toch een flater Dan springt de kat uit ´t bakkie als een kater…

zacht vlaagde wind in warme en koude compromissen zonder duidelijk richting aan te geven hij stuurde rafelende wolken in dreigende kleuren voor zich uit nog voor hij viel geurde regen verfrissing je zag het landschap opveren in het snel tot bloei brengen van hun stukje aarde na verzenging en droogte de mens is die…

Er zijn er die er ieder jaar van balen, Die worden er zelfs ‘aangeslagen’ van. Ook al doorkruist zo’n aanslag menig plan Het is een feest belasting te betalen. Het voelt als een beloning, niet als straf; Voor 1 jaar ben ik er weer mooi vanaf.…

we droegen voorzichtig het verleden de trap af voor de laatste keer even stil beneden toch geen teloorgang maar rustig met eerbied en respect in dankbaar besef wat door onze handen ging heeft allemaal op eigen tijd in volle belangstelling gestaan en genoten zij hebben meerdere stoelendansen overleefd en gaan in verhuizing…

De zomerzon schijnt helder de lucht is helemaal blauw in dit licht vindt men al gauw het land gaat naar de kelder de zomerwind zal koelen het land is helemaal droog de woningnood is veel te hoog asielverzoekers laat men spoelen de zon die vrij blijft schijnen de wind die vrij blijft waaien de waarheid wil niet draaien geen mens…

ik zag dat koppie schalks wegdraaien voor een rondje neuzen een lach die alsmaar breder werd ze speelde en wond mij om haar vinger ik voelde mij daar heerlijk bij zij deelde van waar ik ontzettend verliefd op was de snelle lach waar ook zij uiterst gul mee was zonder enig onderscheid wij voelden dat delen niet alleen…