Netgedichten

netgedicht (nr. 83.243):

Excuusschaduw

je bent
de woorden
uit het boek
van vandaag

voorzichtig
aan het
kalligraferen
in de nieuwe huid

ik zie alinea’s
ontstaan in
de stukjes blanco
ontspanning

die de zinnen
laten om een
dialoog mogelijke
te maken

emoties hebben
vaak geen
eigen herkenbare
pennenstreek

meestal een
apart gebied
dat rimpelend
de diepte ingaat

waar de wegen
vaak door pijn
of trauma niet
te begaan zijn

vol liefde met
de lach die als
excuusschaduw
te vaak zichtbaar is