Alle inzendingen over lichaam

~~~ achter elke rimpel schuilt een verhaal en wie gooit er nu boeken weg ~~~…

In de hand een grove streep stelt dat macht vervloeit hoe krampachtig in haar greep de hand het touw voelt schrijnen waar het de handpalm schroeit Het touw onthult vult zacht onderliggend weefsel met zeer bijtende pijnen waar eigenwaarde is ontveld en wordt geplaagd door vlijmend kwijnen En als de huid zich heeft hersteld merkt een…

met wiegende uitstekende heupen tracht de mannequin sierlijk geprogrammeerd over de gestoffeerde landingsbaan te lopen terwijl de voyeurs, zoals ik, zich vergapen aan de anorectische libelle voorzien van in vel verpakte ronde knopen vanuit een smile gepleisterd op twee konen ziet zij mij glazig aan zij draagt een modieuze…

clausule dood is dood mag ik dat zelf bepalen ik ben dood en zo is Poot verstrooid…

Ach, lachwekkend, lillend lijf Potsierlijk uitgedost gaat het zijn gang verplaatst zich eigener beweging een autonome massa In dat corset van vet en vlees gaven de spieren allang krimp de wervels knarsen op elkaar ontdaan van kraakbeen staat het daar en tart de evolutie Ach, lachwekkend lillend lijf Ooit noodde het een arm een…

Wanneer ik bedenk wat mijn handen al hebben verzet, wat ze voor arbeid hebben gehad wanneer ik terug ga in de tijd, dat er baby’s op de wereld werden gezet, door die handen werden verzorgd. Als ik bedenk wat er in die tijd aan boodschappen werden gesjouwd, door diezelfde handen, dan maakt ’t me een beetje benauwd, want er gingen wat kilo’s hangend…

Botox, lypofill Implantaten in je bil Gelifte borsten Kuiten als opgepompte worsten Gelifte ogen Opgetrokken wenkbrauwbogen Weggezogen vet Neuzen recht gezet allemaal voor de sier Maar... de tand des tijds laat alles toch weer zakken my dear!…

Het heeft lang geduurd Maar het is er weer van gekomen De pijn Heeft mijn leven weer onderbroken Het blijft even weg Maar zodra het terug is Lijken die dagen Een eeuwige gebeurtenis De pijn zelf Duurt op zich niet zo lang Maar dat het de volgende maand weer komt Maakt me zo bang…

Licht in het water Glinsterend Diepe duisternis Zwarte wolk Meren vervagen Mistig Storm op zee Spattend water Lange duinen Waaiend zand Kapotte steiger Drijvende plank Kleuren op de bodem Koraaleiland Zwart wit ver weg Gezonken schip Sprekende vis Zielsverband Spiegels op de kade Waarheid…

met de treurige tweedracht in eigen boezem moet ik eten maar wil niet worden gegeten moet ik drinken maar ontkomen aan de droezem de longen lekker warm door rook aangevreten is de couveuze dus mijn optimale omgeving en een tijdreiskabine mijn ultieme toekomst moet me ondertussen meer in meditatie begeven godsgeduldig wachten op mijn eigen…

Schatje, wat heb jij een kracht Je moest stoppen met je tabletten Hebt ze vijf jaar lang moeten slikken Nu moet je lichaam zichzelf compleet resetten De eerste dag na het stoppen zat je als een junk op de hoek van de bank Je spieren verkrampt, je hartslag honderdzestig Je benen loodzwaar, je rug stijf als een plank Petje af voor jou Schatje…

zie mijn pink aangevoerd door de kleine nagel als schild terwijl mijn geringste teen, in deze, ter rechter zijde, ook wel de minste vinger aan mijn voet, kneuterig is te noemen en door verwijdering van een eksteroog genadeloos gevild…

De ritme van de dans houdt me in balans.. ...ik laat me meeslepen in een romantisch lied.. niemand die mijn gedachten ziet.. Samen houden we elkaar vast.. Mijn handen die achter in je haren kroelen... langs je oren..en ik fluister je naam.. en zo glijden mijn handen achter je rug... je drukt me tegen mij aan.. ik voel je lichaam waar ik zo…

Knagende honger, de pijn van een lege maag, erger dan oorlog!…

elke morgen voor de spiegel daarvan word ik een beetje kriegel ik ben plat en dat is dat en ik blijf zo plat…

Afgekickt afgelikt als een ouwe boterham die geen bres meer slaan kan probeert hij te wortelen helemaal opnieuw Maar de grond lijkt verdwenen Mesten misschien als een gieter blijft hij vloeien Zouden aan hem ooit nog rozen bloeien?…

Het met extensions ingevlochten haar verhult wat niet meer weelderig is een levenswerk in volledige revisie bij een of ander plaatwerkbedrijf genaamd `de koplampenspecialist` een poedercoating,wat spuitwerk maar het kuiltje in haar buik is echt wie kijkt onder de motorkap…

Voor de derde keer in dit leven heb ik nieuwe tandjes gekregen. Het begon met een melkgebit, wat er meestal niet lang inzit. Daarna worden de tandjes echt, maar onverzorgd worden ze snel slecht. Dus verdwenen ze na korte tijd, wat deze schrijver wel heel erg spijt. Dan moet het onvermijdelijke gebeuren naar de tandarts…

Jouw ogen Zijn als de zee Ik kan er in verdrinken Ze voeren me mee Door jouw ogen Doorzichtig als de pest Zie ik niet alleen je lichaam Maar ook nog de rest Door jouw ogen Eerlijk als maar kan Zie ik de waarheid Van deze man Jouw ogen Laten stiekem zien Dat je innerlijk Nog mooier is misschien…

Ze besloot het vet aan de weegschaal te geven Er kwam een nieuwe spiegel in haar leven Elke morgen trilde ze in een trainingsband Met knäckebröd in de ene en een tomaat in de andere hand Zwetend stond ze hoogstpersoonlijk perplex van haar fel verzwakte “hoe-heet-de-index” Ontberend claimde ze calcium uit kiwi’s Gewapend met bislook en…

Ik verdwaalde in mijn angst Zocht een nooduitgang voor mijn beperking Ik probeerde weg te komen Maar viel in een zwarter gat Dolend door mijn labyrint Zocht ik naar de juiste gang Worstelend om boven te komen Zat ik steeds vaster in mijn eigen net Toen goede uitkomst leek verdwenen Vocht ik er niet meer tegen Vielen alle knopen uit elkaar…

Al is het maar voor even En de herinnering niet zoet Verdwaal in mij Struin rond in mijn labyrint Ontdek mijn vele geheimen Verdwaal in mij Wandel door de tuin van bloemen Zwem door mijn zeven zeeën Verwaal in mij Jij Een placebo tegen de pijn Verdwaal in mij…

brede lijven bergen de kleren op, weg ermee wordt wat de natuur bracht teruggebracht tot de essentie zonder schaamte, sans gène zelfs de oma's laten die laatste voor wat het is iets ongemakkelijks op de houten banken bij het vale licht van een weggedoken peertje wordt gezeten en gezwegen maar vooral geluisterd naar het hooglied van het…

bedeesd voor een te grote toevoer blijf ik een blokje snoepgoed van eerst harde, dan taaie en zoetige substantie, veelal in een papiertje gewikkeld zoals een vlinderbloemige plant met de hand gewogen wordt is de beslissende vraag wat iemand doet ofwel men voost ofwel men vreet lieveling van een oogspiegelonderzoek…

toen de oude man opstond gaf hij een kind zijn hand deze gaf hem niet meer terug door het gebruik glansde de hand als goud en zelfs een kind weet daar de waarde van…

Door je poriën parfumeer je mij, van enige twijfel is geen sprake de arm versmolten op een zachte dij in de warme holten van de nachten in het waken van de dagen kan dié ene geur mij raken. Welsprekend een juist accent van een vroege lentezon, als druppels water uit de diepte van de levensbron, herkenbaar ritueel nooit te nimmer…

Het licht verschuilt zich per dag,per uur Reden hoef je 'm niet te vragen Verbergt zich achter de donk're rug van winter Zijn stille handen diep in de zakken Keert pas op z'n schreden terug op januaridagen Met het blozen van het nieuwe jaar.…

door al die waxing en het scheren op gebieden en in leefsferen waar vaak sprake van geritsel is met overheidszorg en bemoeienis raakt men steeds meer uitgeteld het Natuurhistorisch Museum had het dierbare platje aangemeld als vrijwel uitgestorven vanwege steeds toenemende gladheid in schaamtevolle streken voor op de rode lijst der bedreigde…

wat mensen toch drijft? sinus en andere kwalen bestrijden verdoving in zich laten spuiten tot alternatieve geneeskunde verleiden een akelige scherpe pijn naald kraakt tot op het bot tenen trekken, krullen zich samen beetje pijnlekker, echt "hot"!!…

Jouw handen liggen op mijn schoot vroeger vond ik ze ontzettend groot twee oude handen wat zijn ze mooi met hun rimpels en een plooi bergen werk hebben ze verstouwd zakken kolen naar de mensen gesjouwd jouw handen zijn nu klein en nietig en soms ben je wel eens verdrietig omdat je niet meer kan doen wat je zelf wil en eigenlijk staat niemand…