Alle inzendingen over emoties

een zilte zeebries kwam mij tegemoet vastgenageld bleef ik staan waar ik stond aangespoeld drijfhout ligt her en der op het strand meegevoerd door wind en golven rollen en bruisen frisse golven in de branding van de zee over elkaar heen waar adem leeft daar waait de wind van Gods geest in vrijheid ongrijpbaar waait waarheen hij wil…

Woorden wegen want de stilte is sterker. Gedachten woorden geven die ze wakker maken als ik hen weer wil verliezen. Maar niet kan. Of niet wens. Wanneer ik momenten verzamel die niet te zwaar zijn of vallen omdat ze niets bedwingen. Ze mijn echo's en jouw stem die verdwalen en schaduwen willen uitdoven omdat ze niets kunnen en niet…

In een hinderlaag,om ons heen de angst,met mij in het midden, labyrint met een denkbeeldige lijn, doodstil en algemeen, moet een andere weg te vinden zijn, verging de wereld niet toen ik sliep, een paradigma van de gebroken schijn, die emotie even los te laten, tot een aangeboren moed mij riep, de essentie een nieuw tijd, de strijd met…

verdriet zit diep in mij elke dag weer komt het naar boven huil ik, reageer ik het af op alles stotteren is de reden iedereen maakt er een spelletje van raden wat ze wil zeggen en ondertussen probeer ik er wat uit te krijgen moet huilen van binnen niemand weet het niemand ziet het alleen ik niks kan mij helpen…

De tijd slaapt. De tijd droomt. Ik ben de tijd die niets zoekt en niets verlicht of bedekt. Koud is de twijfel en warm de leegte die ik vul met momenten die niets beloven. Ik til de dag naar de avond en verzamel elke minuut elke echo die straks alleen nog in woorden bestaat.…

Ik verscheep mijn hart vaar met mast en zeil door woeste zeeën ik ben een banneling in deze gerezen tijd doorklieft verga ik vol van pijn en zielendorst; het anker is verroest tot aan de jaren waar boeg en steven mij de wind en knopen geven maar het varen herbergt geen doel waar het roer zich ook naar went; het liefst althans in…

Ineens ben je dertig alsof het zo moest ineens ben je groot, ineens ben je… plotsklaps een sprong van tien naar dertig. in een handomdraai. Als ik na kon vertellen wat er in die jaren tussen tien en dertig voorgevallen is als ik precies kon verwoorden hoe groot die stap eigenlijk is, van tien naar dertig. Maar ik kan niet vertellen,…

Ik heb niet de kracht meer Mijn lasten te dragen Mijn ogen zijn blind Voor het licht van de dag Naar wie moet ik toe En Aan wie kan ik vragen Of dat wat ik wil Ook wel is wat ik mag Ik vocht voor jouw liefde Ik vocht voor jouw hart Ik vocht voor jouw glimlach Wat resteert is de smart Mijn reden te leven Is gedoemd te vergaan Ik heb nu…

Ik wil wel weer, Er is motivatie, Er is wil, Geen confrontatie. Ik daal neer. Er is redenatie, Er is beweging, Geen meditatie. Ik ben daar, Er is creatie, Er is kracht, Geen stagnatie. Ik ben weg, Er is irritatie, Er is absentie, Geen conclusie. Ik wil verdwijnen, Er is agressie, Er is obsessie, Geen discretie. Ik ga er…

Een zucht een geeuw Rustig genietend van dansende vlammen, die mijn hele lijf verwarmen. Dromend van toekomstig geluk, dat ik zo uit mijn hart pluk Een vleugje edelmoedigheid, of is het de ijdelheid. Toch bescheiden in mijn doen Snak ik naar een liefelijke zoen.…

Het licht nadert werkelijkheid mijn liefste, je wordt steeds lichter vrolijke vlinder van waarachtigheid ik heb je lief in de straten naar het plein vind het zo fijn in jouw zingend hart jouw blonde haren, gordijnen, lachen ogen alsof het werkelijk lantaarns zijn zien de lichten in de verte, de kurk is van de fles, ik schenk jou lente…

Deze donkere dagen vol met licht van verwachting, leeg van begeerte maar stromend naar vrede.…

ze bogen niet onopgemerkt de levenskrommen getooid met scherp gepiekte randextremen oude peuken braken essentiële levens in nagelaten uitdrukkend uit de as herrees slechts de kans op meer ongewenste loten voor en na liep alles door terwijl frivool betraande protestformules langzaam werden weggevreten door destijds lange tanden pijn…

Terug in mijn gedachten terug in mijn verdriet. Even mijn gedichten gelezen mijn omschreven verdriet. Tranen langs mijn wangen, ik voel weer alle pijn. Ik kijk naar de datum onderaan de lijn: slechts zeven maanden geleden is dit geschreven. Kennissen komen en gaan, opnieuw vallen en opstaan. Toch wordt elke dag iets lichter om te…

Ongecontroleerde motoriek, Sensuele mozaiek. Romantische stromen, Wakkere dromen. Ideele ervaring, Verzonnen beleving, Gewenst genot, Ingebeeld lot.…

Denk niet te lang ik heb spijt, Want dat is zonde van je tijd. Denk niet "ik heb gefaald", Want er is altijd een leer uit gehaald. Sta niet stil bij alles wat je spijt, Want dan raak je het heden kwijt. Verwerk alles uit je verre verleden, Want dan pas sta je open voor het heden.…

ik hoef niet eens te vragen als ik een antwoord wil weten want ik weet dat de waarheid een leugen is.…

Wanneer gespleten tongen woorden slaan en lippen blauw zelfs kou kunnen laten bevriezen zullen veren gedoopt in huid op huid het dons altijd kunnen verbloemen al blijft de gift git het blanke vel leest naamloos…

in mijn land heerst het grijs vroeger winter genaamd de schepper bedacht ik stuur de oude dichter een kleinzoon Jasper genaamd het gebeurde gister…

Hoe gaat het maar met jou, ik hoorde al zolang niets meer, maar denk nog nu en dan aan hoe het vroeger was en hoe je naar de kinderen keek die toen nog klein waren en o zo lief maar intussen al hun eigen gangen gingen. Je bent nog vader voor die drie en alhoewel ze bij hun moeder wonen blijft toch die band. Ik weet ervan al kan ik weinig…

Nooit gesproken woorden op het puntje van mijn tong, die jou toebehoorden maar die ik steeds verdrong. Woorden als glas zo helder gebroken in mijn mond, voor eeuwig onuitspreekbaar omdat ik de moed niet vond.…

ze is stilgevallen spreekt niet meer ieder woord en gebaar moet ik thans raden een overzijde juicht nog zachtjes uit oud gras steeds zijn er zwermen grijze zwaluwen, te oud om weg te gaan stenigt ze mijn gelaat…

letters larderen de loop van het leven versmolten tot klanken geklonken tot woorden koud, koel warm, zwoel verstandig, onhandig klinkend of blinkend de oren beroerend en ogen beloerend vertaald in de geest mij makend tot minnaar tot beest of doen mij berusten in wat verontrustte maar ook inspirerend de levensloop kerend hertaald…

waar dauw de aarde voedt de zon nevelgordijnen opent en zicht geeft op dit met blauw zwerk beschutte oord waar warmte je omhult met een deken van rondzoemende zomerse verrukking en loomheid lokt tot liggen in ruig geurig gras waar machtige wolken zich ontladen op warme aarde druppels regenbogen vatten en versmelten tot een verdampend…

heet gebarsten harses lossen de wereld op in nauw beknepen ademtochten wensen vol woeste doodsverwachting razen door rauw ontstoken vloekgeluiden wurgen wolken woedende verblinding door een waas van gedoemd zicht in voor rede doofgeschreeuwd gehoor tot hoge prijs gewroken zuigt een demon zijn tanden los gewond gestolde ruïnes blijven met…

Waarom blijven sterren schitteren als ik de glans niet meer kan zien Waarom blijft de zon nog schijnen als ik de warmte niet meer kan voelen Waarom blijven dagen zo lang duren als de tijd geen bondgenoot meer is Waarom blijven dromen leven als ik de slaap niet meer kan vatten Waarom blijf ik van je houden als we elkaar nooit meer gaan zien…

Van verre klinkt een eenzaam lied, kapitein, je schip passeert mijn haven maar hoe betoverend ook de nacht als ik in strelend maanlicht je mijn haven binnenloodsen zou, in mijn kasteel kwam je niet slapen zo voer je steeds in andere gedaanten mijn huis en haard voorbij op zoek naar waar je af zou meren en iedere keer bij het lokkend lied…

Een tipje van de sluier lichte zij even op Een klein stukje maar, toen dacht zij, ik stop Want een tipje van de sluier was net nog iets teveel en de hele sluier oplichten nee, die laten we mooi heel.…

Hoe groot kan een verlangen zijn oeverloos zoals een meer vroeg in de ochtend een solitaire meeuw op de steiger water dat zou willen kabbelen ware daar dat immense verlangen niet…

in het naakte van jouw gezicht tekenen schaduwen licht uit verschillende hoeken de spiegel weerkaatst als een kleine heldere boogstraal die me achtervolgt kijk er dwars doorheen houd mij vast, sluit me niet buiten maar laat me binnen in momenten van tijd ontroert, verblijdt het je hart wanneer je dreigt te vallen…