ik heb het gemist
voel eens hoe de wind waait
als lange tijd geleden
hoe zacht hij spreekt
en aait langs je haar
hij draagt de geuren
voorbij mijn inademende neus
ik heb het gemist,
zoveel jaren;
de lach van de lucht
het zicht op licht
zomaar, zonder
op enige bedoeling te varen
neen, ik heb mij niet vergist
het raakt even
aan geluk en zo intens
op het verleden
hoef ik mij niet dood te staren
ik zie weer uit naar morgen
het hart gevuld
met een liefdevolle wens
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 27 april 2009
Geplaatst in de categorie: emoties