Alle inzendingen over actualiteit

Acht cellen op een Petrischaaltje De moeder heeft een heel triest kwaaltje Zij wil dat gen niet overdragen Maar moet dat de minister vragen! Zeg, minister, brave borst, als uw vrouw nu zelf dat nare gen eens hebben zou, bleef u dan op uw standpunt staan en zei:"Dat kunnen we wel aan..." Ja, als het een jongen is dan is er helemaal niets mis…

Goede morgen even een ontbijtje met de krant Om even te kijken hoe het is in het land. Je hart verscheurt direct van verdriet, Want echt veel goed nieuws is het niet. Van drie hoog een hond weg gesmeten, Want sommige hebben geen geweten. Ergens weer een slachtoffer van zinloos geweld En pas op het laatste moment de alarmlijn gebeld.…

Nieuwslezer deelt mee zestigduizend kippen verbrand niemand is gewond…

Mensen, mensen bel maar snel een ziekenwagen, Want de oranjekoorts heeft toegeslagen. Ik weet niet of U nog een oranje shirtje zocht, Maar helaas alles is bijna uitverkocht. U kunt het niet zo gek bedenken of het is er wel, Een pet, jas,o verall, vlag, toeter of bel. Alles heeft de kleur oranje in ons land, Niemand staat er eenzaam aan…

ik wil nog zoveel doen maar dat komt later ik moet eerst nog zoveel dat niet kan wachten dus maar weer later alles, het is zoveel is er genoeg tijd later nog even niet aan later denken eerst al het moeten nog dan weer komt later of.. is het nu al later…

Hij schrijft Op weblog weetikveel: Een grote komeet En paf dag mensen Dat lost alles op. Ik heb gelezen Over rondtollend plastic In de Stille Oceaan Een hoeveelheid Groter dan Amerika & De rest van dat continent Lets sing along: (I like to be in America Ok by me in America Everything’s free in America Plastics as large as America…

Yan Sung heet je, zegt het persbericht, je bent van diep onder het puin gehaald, moedig glimlach je naar de camera, terwijl wij, westerse tv-kijkers je linkerarm zien, in bebloed verband geen idee hoe het jou daarna is vergaan, na die beelden op televisie, iemand zei me: 'Goh, ze lijkt best wel veel op de soldaten uit het Terra Cotta leger…

Hij spreekt de taal van stad en land braakt dagelijks kromme zinnen versteend wordt koudvuur warm binnen uit zicht houdt haat niet in de hand vage letters door lange lussen verbonden verbergen onderhuids zwart gesneden pijn waar lichamen smelten klinken klanken onrein spreken des duivels meertalige monden twee namen gekrast in een oude boom…

Zonder dat ik het merk druppen er tranen over m'n gezicht. Het komt door m'n gewicht. Ik ben niet te zwaar. Ik ben te licht. Ik heb te dun. Het lijkt alsof ik altijd lijn. En dat doet me pijn.…

Om haar schouders draagt zij zijn huid zielloos doelloos ging hij ten onder klauwen verkrampen en raken weelde haar lichaam tooit rijkdom zijn pels belichaamde warmte ooit wasecht…

Waar de dichters sneuvelen Verdroogd schreeuwend de pen Krult het onbeschreven blad In tijdloos durend witte stilte Dan is daar de oorsprong Die zich verontwaardigt profileert In razernij en zoet gezang Ontrukt hij de vlerk een veder Toomloos is zijn gedender Niet aflatend de stroom Braakt gewraakte zinnen Geboren is het schrift…

Het was een steek in de rug voor heel Amsterdam Toen de Joker uiteindelijk niet aan zijn grappen ontkwam Maar voordat je oordeelt wees niet nonchalant Mohammed had immers Allah als God aan zijn kant De minister van justitie heroisch als hij is Stuurt zijn hele Gestapo af op 1 cartoonist Het is elke mening die telt luidt het boegbeeld…

Die clusterbommen zijn toch godgeklaagd Daarover wordt vandaag geconfereerd Paus Benedictus vindt ze ook verkeerd Omdat het kindjes snel de dood in jaagt Die moeten eerst nog lijden, dus iets wreeds Is wenselijker, doe maar liever aids…

Ik zie jou zitten niet als muurbloempje oh nee, maar uitdagend rond en strak van nostalgie jouw blik treft mij en laat lichten flitsen geen kras tekent leven prachtig ronde vormen maken het beeld compleet ik droom je dichterbij terwijl jij beweegt laat ik mij leiden raak 1970 aan en geniet…

het was de eerste zomerdag toen de zon zich vergreep aan de mens... hem achterliet in vurig rood zwaar gestraft voor al te bloot soms doet kleur bekennen pijn…

de zwaarte van vandaag is voelbaar in het land de vlag, die nu halfstok hangt toont ingetogen rouwfloers twee minuten stilte slechts met lading, die onhoorbaar is elk jaar weer de merels die luidkeels vrede zingen…

nee ik heb de oorlog zelf niet meegemaakt (ik mag mij gelukkig prijzen) maar ik heb mijn vader er over horen vertellen na verzwegen jaren met een snik in zijn stem hoe hij verplicht te werkgesteld in Duitsland na een bombardement vergeefs naar zijn jongere broer Theo heeft gezocht en na de bevrijding met lood in zijn schoenen huiswaarts…

Vandaag is het 1 Mei, de dag waarop we vieren dat we het hopen zijn vergeten; de veren zijn geschud, de kale kip kakelt helaas slechts loze kreten. Dit hebben we te danken aan Heer Kok; van mij mag hij met kip in de wok.…

nee, onze koningin zal het veld niet ruimen zij kaatst de bal terug en zet zwart of wit met gevoel voor oranje telkenmale schaakmat…

Zo stil, de open hand Het sijpelen Doorweekt de kleding al Levenskracht bevloeit straattegels Weg, weg, gebaren uniforme handen Lint bakent af: rood wit rood wit rood wit Op de vlucht, de hand met het puntige staal En ergens een moeder, onwetend nog Verbaasd beziet hij zijn lichaam; de chaos Zijn bleke, zwarte gezicht Zo zit het dus Dan…

Ik wou da'k getrouwd was met een sjeik zo een met tulband en jurk aan zo een die aandelen heeft in pompen waar je tanken kunt met de sjees. Ik wou dat ik getrouwd was met een sjeik zo een die zijn auto volgooien kan met de meest dure vloeistof die er momenteel voorhanden is. Met m'n ogen gericht op de klassieke benzinepomp denk ik, was…

als enige gasten aan tafel hadden wij het hele restaurant voor ons alleen ik dacht nog, is het voor mij afgehuurd belangrijk zijn is fijn ik smolt gewoon weg want , we zaten als verwonderd stel samen op de kaart stond; zalm op toast of zes oesters on ice of carpaccio met pijnboompitjes of soep met ballen de rest van de kaart was…

Handig toneel gespeeld Hélemaal afgekeurd! Ik heb me fraai Uit de dienstplicht geluld Nee hoor, dat kwalijke Militaristische Heeft mij destijds al Met huiver vervuld Marco Bakker (Scheidend commandant van de strijdkrachten Dick Berlijn ziet wel wat in herinvoering van de dienstplicht. Sinds de afschaffing in 1996 heeft Defensie steeds…

het hek naar zijn huisje was in de kleur van de haag diep en donker heldergroen het werd een mooie dag vandaag de zon parelde nog laag in stand er wachtte hem een blauwe lucht een spinnerag met laatste druppel dauw hing windstil, er was geen zucht terzijde van het stenen pad dat als een loper naar zijn huisje leidde groeide onbespoten…

Het is goed om te geloven god is goed, in al zijn namen hoe verschillend ons geloof kan zijn zo anders ons bestaan Hoe wij zijn opgegroeid waar onze wieg eens stond cultuur, geloof en maatschappij verworden wie jij nu mag zijn En goed is wie jij bent een mens met ziel en vlees en bloed volwaardig dat is jouw bestaan zo mag je zijn omdat…

Er was eens een land vol tolerantie Een land waar hoge schuttingen uitzondering waren In dat land hielpen buren elkaar Er was eens een land vol tolerantie Tolerantie naar elkaar Begrip en verdraagzaamheid waren sleutelwoorden Intolerantie werd hier niet getolereerd Er was eens een land vol tolerantie Een land waar huidskleur niets uitmaakte…

wie vindt dat hij vlees mag eten moet beseffen dat ieder dat mag landbouwgrondgebruik hiervoor geeft wereldvoedseltekort woonwerkverkeer leidt tot klimaatverandering door uitstootgassen misoogsten zijn het gevolg dus wereldvoedseltekort wie vindt dat hij ver mag reizen moet beseffen dat ieder dat mag zie voor het negatieve effect…

het vlammend protest gaat als een lopend vuurtje, roept op tot doven wereldleiders chinezen liever voor eigen gewin…

Vaarwel Maastricht. Ik ga je voorgoed verlaten Zo lief als ik je eerst had. Zo ben ik je gaan haten. Je bent niet meer wat je was. Het hart is voorgoed verdwenen. Wat ik eerst als passie had. Kan ik nu nog om wenen. Vaarwel Maastricht. Ga je goed. Met je hart van ijs. Wat er nu van je is geworden. Word betaald met een hoge prijs.…

ik ben een Hagenees en m'n broer is Amsterdammer dat kan eigelijk niet maar d'r kan zoveel niet als wij, ikke en m`n broer de moskee in-jumpen trekken we onze sneekers uit en zetten die in het schoenenvak respect man..respect (natuurlijk wisselen wij wel-eens om het dolletje een paar sandalen in die hokjes om) geintje! humor…