Alle inzendingen over algemeen

hoe lang geleden kan een afstand heten wanneer je dichtbij bent om tegenwoordig te zijn van geest noem het glas halfvol, de rest is verbeelding als je maar lang genoeg wacht, wordt alles van steen zelfs wilsbekwaamheid verandert in gedurig vergeten wist je dat glas eigenlijk vloeibaar is? -hoewel doorzichtig dan is de verte een…

als je niet meer lacht is het einde zoek of juist heel erg dichtbij…

laten we elkaar halverwege ontmoeten ergens ten langen leste zullen we de zee verdelen in eb en vloed of de toekomst in ervoor en erna, in vader en moeder of het midden in links en rechts van de halve waarheid, de halve Nederlander, de halve kansen…

Ik keek in het duister en vergat het licht. Ik keek naar de nacht en vergat de dag. Ik zag verdriet en vergat de glimlach. Ik droeg haat en vergat vriendschap. Ik voelde de koude en vergat de warmte. Ik zag de dorre vlakte maar vergat de oase. Ik beleefde oorlog maar vergat de vrede. Ik zag de dood en vergat te leven.…

Een dakloze in Hongarije liet z’n hond geen honger lijen maar toen ie zelf aan eten toe was ging het beestje door de goulash.…

hoe kun je iets woordenloos vertellen, diepgeworteld in oude grond zonder het hart te kwellen door een glazen afstand die diep in de ziel snijdt ergens ver weg vangt een maaltijd aan met linzensoep wist je dat zonlicht er acht minuten over doet om de aarde te bereiken dat getallen een verzameling zijn van gedachten, netjes op een rij…

Mijn broer was als kind zeer goed in techniek en ik excelleerde in gymnastiek. Hij ging dus naar het technasium, maar ik kon niet naar het gymnasium!…

het staat te gebeuren in diepe dalen van hekgolven vloeiend, zonder weerstand te beminnen, mijlenver weg te dromen van wendingen in wensvluchten die ooit tot wasdom komen te onwaren, in te kaderen onderhuids te schuilen met de stroom mee…

Een toonbeeld van een paradijs op aard Geen ratrace met een bulk emolumenten Een wederkeer naar onze fundamenten Naar de natuur, bedachtzaam en bedaard De saurus is een raadsel, onbekend Als prehistorisch oerbosmonument…

sterren scheuren de hemel aan flarden ze branden gaten in mijn handen en in haar donkere ogen waar komt al die duisternis vandaan in zwarte gaten kun je verdwijnen, zegt ze maar soms verzinken ze in jou je voelt ze op de bodem van je hart ze zijn warm en koud als brandend ijs heb jij bloed aan je handen, vraagt ze dat weet ik niet, maar…

de dichter nam de badkamerolie veel te vroeg, hij zat niet eens in bad en kwam toen hard ten val met zijn hoofd tegen de rand van de lavabo, hij wou het baden vanuit een andere hoek benaderen nu kwam met de buil het dagen dat hij de cue dusdanig had verspeeld…

Vroeg men mij lang geleden om papieren Een paspoort voor een buitenlandse reis Een geldig groen verzekeringsbewijs Gestempeld en formeel geaccordeerd Voor wielvoertuigen op minstens twee assen Strak in de lak en gemotoriseerd Dan was ik God in Frankrijk, niets ontbeert Thans laat ik mij als volgt legitimeren Toon ten bewijze…

Zoveel levens in mij: Er wonen zoveel levens in mij. In elke cel van mijn lijf Schuilen levens van miljarden jaren. Bevroren in de tijd. Naar verre vreemde oorden, voeren mijn dromen mij. Naar lang vervlogen levens. En bij 't blaffen van de maan. Ontwaken zij uit hun eeuwigheid…

Jij de nacht. Weggeschoven heb jij de dag. Nog even, en langzaamaan bedek je mij met je hemelse donkere lichaam. Langzaam kijk ik om hoog naar je hemelse donkere lichaam, en leg jij mij neer, en gewillig kruip ik onder jouw donkere deken, niet wetend wat er komen gaat. Dan streel jij mijn ogen, en voer je mij mee in al je dromen. Tot aan…

ik versta geen muziek in boekhoudkundige taal zelfs de langste reis is onverstaanbaar harde woorden, stap voor stap met zuurstof die men adem noemt verdwijnt de pijn volg de pijlen, de paaltjes met vloekende kleuren galm een echo in het bos als kathedraal verdwaal met vreugde, onverstoorbaar is er soms een stap die geen richting kent?…

Als ik poëzie lees lees ik om het onbegrijpelijke behoeft geen bevreemdende bril tussen de woorden zit de amechtigheid de geest geurloos en onuitsprekelijk verleden tijd mijn mond blaast dan bellen van beelden demonen verdronken in mijn geheugen heel soms komt een oud vergaan schip boven water krijg ik wat speelruimte in het heden van het…

Lijkt ver weg Wel gezien, toch onhaalbaar Brengt duistere gedachten licht Dieptepunten brengen verlangen Naar het punt dat verlicht Mooie zonsondergang Gratis advies; geniet ervan Verzacht de gevreesde ondergang Vanwaar toch zo bang Voor onzekerheid die net zo vaststaat Als de ondergaande zon Het feit is hij zal onder blijven gaan…

Van elke zin en betekenis beroofd, Loop ik schuifelend rond in mijn hoofd Een mist rond beelden en gedachten Geen mens die klaarheid kan verwachten. Als woorden en letters worden gewogen Wordt de weegschaal serieus in overdrive gebogen Ja het zijn soms gewichtige zinnen Het is zoeken naar de draad en hoe te beginnen Rust, ja rust zou een…

Gretig drink ik de mokka uit haar wilde blik de afdronk intens…

De hond, die doorgaans leeft in het moment, duikt, zodra we buiten zijn, direct in de plaatselijke krant. Ik had alweer genoeg aan het journaal en tien minuten Goedemorgen Nederland, maar zijn neus voor nieuws is onvermoeibaar. Herdershond van op de hoek nog steeds aan de pijnstillers kopt de voorpagina, tevens voorwiel van een Peugeot…

De sluipende eenzaamheid Zonder alleen Verlamt verlangens Drijft drift uiteen De bomvolle leegte Onbeschreven Ontbeert ruimte Vulling te geven Wat zijn zal vergt De moed van het heden Hier, vandaag Toekomend verleden De leegte leegvegen, de eenzaamheid alleen Dromen doen, daar ligt de eerste steen…

1. Uitgeleend geld Geld uitlenen gaat heel vlug Vraag is wanneer krijg je het terug En is ’t weer in mijn beurs ter lange leste Dan denk ik binnen zijn de beste. 2. Voldoende geld hebben Getelde schapen lopen ’t hok uit Tel dus niet steeds duit voor duit Schaapjes op ’t droge is dan wat restte Je bent dan binnen en da’s ’t beste.…

De ijdelheid ligt magnetisch op het aambeeld van zelfreflectie…

laten we uit vrije wil stilstaan bij dat wat we hebben en bij dat wat we verliezen door nog meer te willen zo’n auto die nog sneller kan zodat we nog eerder ergens komen – zo snel dat we de klap niet eens meer merken of horen als we de bocht uitvliegen tegen die niet meer te ontwijken bomen gedwongen stilstaan en alles alles…

Je hoeft geen vriend te zijn om aardig te doen je hoeft niet bevriend te zijn om normaal te doen! Je hoeft me niet aardig te vinden om “dag” te zeggen je hoeft me zelfs niet eens uit te leggen, dat je me niet ligt! Je hoeft niks, ik evenmin maar deze tijd is een nare deze is niet te evenaren we hebben elkaar nodig! Dus al vindt je…

De keukenkraanboog en kotste helder water De man leunde achterover en nam zijn bril af in een poging te ontzien wat hij net gezien had ‘Wel alle, dat kan toch niet!’ Hij verstijfde en werd roerloos in een poging te ontzeggen wat hij net gezegd had Hij zette zijn bril weer op tegenwoordigheid van geest…

neem nog een stuk cake, ontwaar tussentijds zodat dit waarnemen heet vandaag verjaart de dag zonder datum als uren zonder wijzer het begin van geschiedenis markeert het moment dat voortduurt zonder duur en spreken afgebroken zinnen over volmaaktheid van het woord dat wacht…

Ik zou zo graag in vrijheid leven samen met jou met iedereen arm in arm al zwierend dansen dicht bij elkaar naar daar of nergens heen Ik zou zo graag in vrijheid leven wanneer ik wil in eigen tijd aan zorgen langs naar toekomst lachen zonder ketens zonder angst Ik zou zo graag de vrijheid geven aan mijn armen om jou heen om het…

Wat als mijn verhaal al een einde heeft maar geen begin Heeft het leven dan wel zin Zou ik dan voor het onmogelijke strijden Of juist alles gaan mijden Opgeven staat gelukkig niet in mijn woordenboek Dus ga ik zelf naar mijn begin opzoek…

toen waren wij onder de schaduw van de bomen waren wij in het hoge gras bij de waterplas toen de tijd stil stond toen waren wij half slapend wakend dromend een zomermiddag lagen wij daar hand in hand toen de tijd stil stond zo lang geleden weggesneden uit de tijd een herinnering van het hoge gras van de schaduwen van bomen…