Netgedichten

netgedicht (nr. 70.292):

stadsschip

er werd verteld dat de stad
op een zweem licht dreef
lage plassen door straten
blonken onder een steven
van loom varende gevels

je moest geloven dat torens
staand tot het want behoorden
scherp getekend door wolken
die grauw over de toppen joegen
gebogen wandelaars verdroegen

het was een bekend gerucht
dat dagen laveerden op gedrang
van stadswerken fietsen in het
rond gesmeten en diepe kuilen
van los gebikte stenen

maar waar was dat de kinderen
die door achterstraten holden
geloofden in de snelle koers blij
met de wind op de open delen
nat en lachend in de regen.