Alle inzendingen over kunst

Het voelde aan als ingehouden adem. Zacht als vallende sneeuw daalde het neer. En terwijl hij met de klanken van zijn gedachten de stilte hoorde dwarrelen, gleden tranen als begeleiding langs zijn ziel weg in het oneindige. Om plaats te maken voor zijn meest diep gewortelde emotie, passie en levensdoel. De internationale cultuurdrager…

mijn mooiste woorden stop ik in je zak waar ze zich kunnen warmen aan elkaar goed gevormd worden er zinnen leesbaar die openheid schetsen op dichterlijk vlak ook wat beelden voeg ik daartussen afwachtend of ze elkaar bereiken of ze de woorden kunnen verrijken en de zichtbaarheid kunnen plussen het schilderen laat ik aan jou jij mag ze laten…

ieder mens is kunstenaar opgaand in zijn meesterwerk dat alle dagen groeit dimensies krijgt nieuwe kleuren lagen waarin gehakt gezaagd spaanders vallen die gelijmd met tranen wezenlijke diepte geven losgelaten oude vormen verder zoekend lerend al doende dichter nader definiërend de unieke eigen ik in uitvoering tot de allerlaatste…

In de nacht van de dichterlijke vrijheid, waar sterke woorden de wolken laten dalen en subtiele gedachten de dichter laten zweven, daar begint een nieuwe ster te stralen…

ik schrap de ogentroost en plant een kijkerskus op je gesloten leden pluk parels uit je wimpers in ruil voor het ontluikend blauw dat nu ongezouten schittert je oesterblik wordt een open vizier en ik lees de pas-de-deux nog voor een zwanenzang de lucht vertroebelen kan…

Mensen met gesloten ogen schilder ik het liefst dromen zij of zijn ze moe van kijken. Ook oren zijn onzichtbaar bedekt met pet of sjaal volledig onbereikbaar voor kermend hard kabaal. En bij mijn nieuw gehakte beeld ontbreekt zomaar een neus geen kans voor parfum en voor rook graniet is niet poreus. Wel duidelijk aanwezig zijn de…

twee lijnen en een lat een gom en een verfspat wit papier verfrommeld onbegrijpbaar schoon…

~~~ ze heeft met hartstocht het minnen tot beeldende kunst verheven zonder zich masculien te bezinnen ze heeft met hartstocht het minnen geleerd aan haar boezemvriendinnen en leidt nu een goddelijk liefdesleven ze heeft met hartstocht het minnen tot beeldende kunst verheven ~~~…

Vierkant zoet Blikje bitter Vlieger zout Oud grijs Jong roze of blauw Brandende sneeuw Regenstralen kleurenbogen Ware leugen slechte goed.…

Gij zult niet stelen wat een ander toebehoort dus ook geen verzen! Bron: de bijbel.…

bij een object van Katarzyna Karbownik sensuele kunst met de mond geblazen dus het moet wel waar zijn het tedere betasten van het fragiele werk wordt niet op prijs gesteld breekbaar glas streel je namelijk alleen met de ogen wellicht uit piëteit mooi is het wel en een beetje ondeugend maar juist dat maakt het object zo begeerlijk…

te lief kan ook een dader zijn venijn geeft veel meer pressie het eens zijn maakt niet zoveel uit het gaat om de progressie een vloek die zuchtend arriveert kan net dat kleine duwtje zijn waardoor je met vasthoudendheid op een ander niveau presteert de uitgelatenheid van samen talen bevestigt een bundel expressiviteit die bijgelicht door…

nu in den haag een gratis kaart met het oog op het meisje van vermeer hier ergens aanwezig en dan het htm-meisje die van de bus en tram door haar hulp kijk ik een kwartier later vierhonderd jaar terug zij parelt hoog aan de haagse gevel in de stemmige zaal heb ik een ontmoeting haagse meisjes onvergetelijk…

voor Reëlle Communicatie iedere materie vertelt zijn verhaal kleur, structuur spreken een eigen taal lees eruit hoe ik ben ontstaan hoe het mij als brein is vergaan grondstof die pure klei was inspiratie in eigentijdse jas creaties door mijn brein gezonden in de natuurlijke vorm verbonden klei, glas, kleur, papier tentoongesteld, waarom…

Gedicht een schreeuw in de ziel verwekt Dichter door sterke drang het gevoelen Te verwoorden en met de wereld te delen Zinloos de schreeuw die niemand opmerkt Kunst heet de geest van het kunstwerk Het reflecteert kunstenaars zieleleven Vangt het in woorden en penseelstreken Zoals de geest de mens tot leven wekt Wekt de kunstgeest werken…

maar geef me een passende jas met een sluiting die ruimte laat vrijuit te inhaleren toon me jouw vallei ongerept en uitgestrekt waar ik mag struikelen over stenen die uiteindelijk treden blijken te zijn naar de verheldering van zuivere vocalen die me als een bergstroom blijven begeleiden zonder ooit te verwateren daar, op nauwelijks…

sprankelende spreeuw, langs goudgesproete vleugels verstrooit zich jouw zang…

recept voor een kant & klaar kunststukje 1. neem een lakenvelder met zo'n mooi steriel verband om z'n middel 2. schilder er met vaste hand een veiligheidspeld op 3. neem nu een foto in zwart/wit je kunt je thans scharen in het rijtje kunstenaars van het kaliber Warhol... zo simpel kan kunst soms ook zijn…

mooi, dit olijfolie glanzend lichaam, blinkend wit, uit marmer gehouwen, zo soepel, in verleidelijke torsies, onderhuids, sterk en krachtig zijn de soepele, gespannen spieren van zijn geheven rechterarm, die trots de bronzen, scherp gepunte speer draagt, hier en nu, mijn beeld, is het moment, nu, vlak voordat de bronzen speer jouw sterke…

buiten kijk je meer dan levensgroot naar binnenhof en ridderzaal denk je in de verte misschien wel delft waar je kleuren en mysterie zacht gloeien tegen de duistere achtergrond van je tijd waar de onschuld van je jeugd vecht tegen ontluikende gevoelens een eeuwige parel schittert in den haag springlevend in stille tijdloze schemer…

’s nachts als ze me kuste legde ze woorden op mijn lippen die ik ’s morgens als ontbijt genoot en met liefde toevertrouwde aan mijn maagdelijk wit papier ze fluisterde gevoileerd met zachte strelingen expressie in mijn zuchten nee, ik had nooit honger mijn enige trek werd gevoed door de zinnen van een vrijgevige muzische schone die…

Hoe sierlijk en bewogen een pirouette gestrekt op een punt gracieus omhoog gebogen armen vingers raken elkaar snelle draai het hoofd kwam wat later het is prachtig om te zien nu staat ze daar sierlijk onbewogen.…

Dichter, danser, muzikant Met titel op papier Maak ik álles amusant En breng u groot plezier Muziek dat maak ik overal Mijn ritmisch groot talent Reikt alle snaren noten aan En speelt ze ongekend Dansen doe ik dag en nacht Met handen in mijn zij Volg ik mijn voeten op de grond En dans de tijd voorbij Over dichten niet gesproken…

het hoofd dwingt met koppig geduld tot concentratie het zwart strijkt knarsend neer bruusk dient oud zich aan het verlangen gaat altijd weer stromen er is geen geduldige tijd de spanning groeit en haast zich kleuren dringen zich op het gaat vanzelf de rode draad spreekt over het tragisch lot van goed en kwaad gehoorzaam aan…

kijk naar mij en zie hoe de V zijn vorm vindt de vogel die in zijn vlucht de vrijheid begroet die thermiek die hem in lagen naar de wolken laat zweven kijk naar mij en zie de hartelijke ontmoeting maar bovenal de tedere omhelzing het uitbundige welkom in mijn kern kijk naar mij en zie hoe de wonderlijke zachtheid het wint van de…

bij kunst op het balkon (Borne 2007) een bonte verzameling van bustehouders netjes geordend op kleur... in allerhande maten zijn ze te vinden te kust en te keur hangen daar in weer en wind te kijk voor de voyeur…

Dit is mijn klaagmuur hier zijn dichtgemetselde gebeden, dichtgeroeste brieven vol waterdichte woorden en handen, bloeiend richting hemel maar het zijn doornen die schrijven en wie weet wat nog komt uit een dichtgeslagen voorhoofd.…

Eén hoog achter in dichtland voeren dagdromen me mee, niet beperkt door ruimte en tijd, ben ik Condor boven de Andes, geest van het heelal, vagebond der zeeën. Een wereld verscheurt door de deurbel bezoek die stilte vertrapt, als stof van de reis nog kleeft, jetlag kwelt, gebroken dromen in m'n hoofd crashen. Hoe moet ik dat weten, zoiets…

als ik mijn pen beweeg op het papier is alles wat ik schrijf een lege huls ik wacht op meer, een krachtige impuls de regels blijven leeg, het stopt bij vier maar dan zie ik een deur die op een kier staat, licht werpt op m'n blad en mij iets guls aanreikt, het ziet eruit als uittreksels van muzen van de maan; tweede kwartier en halverwege…

Kunstenaars worden tenslotte idioten door constante drang tot vernieuwing. Per keer één tree, voor dichter's geest slechts een hele kleine verandering groot voor de lezer op de grond die het niet meer begrijpt en zich afkeert. Dichters schrijven nog voor vakbroeders gek niet gek genoeg, waanzin inspireert. Sommigen denken dat ze kunnen vliegen…