Alle inzendingen over liefde

heb mijn atelier aan huis met hoge ramen op het noorden witte muren stimuleren het gebruik van kleur op grote doeken ik kan het maagdelijk moment van exposeren niet doorbreken de twijfels zijn te groot om kunst aan het publiek te geven dwaal verwonderd langs mijn schilderijen zal ik me ooit van die angst kunnen bevrijden…

In deze verkeerde wereld zijn de liefste mensen het eenzaamste. De natuur wordt uitgebuit de harmonie verbroken de aarde huilt. We snakken naar echte liefde, voor elkaar en voor de aarde. In onze betonnen dozen zijn we armer geworden dan we waren, de natuur mist ons. Ik heb mijn hart gegeven aan een zeer bijzondere vrouw, die haar…

de sterren huiveren blauw in een poolkoude nacht zelfs de vele warme kussen die jij op mijn lippen achterliet kunnen mij niet warmen in deze eenzame nacht…

Labyrint fantasierijk en krachtig laat de liefde je naar adem happen in de schaduw van de wind blaast hartstocht nieuw leven in in een achtergrond van mysterieuze passie het grote spel aan trekkingskracht verliefd zijn laat de wereld op zijn grondvesten schudden gestrand in een oceaan als van zilverachtige vogels speelt de liefde…

liep de heuvel af naar een dorpje in het dal een kerk en wat huizen de toren in verval geen mens te zien onder het groene loof van de platanen een deur staat aan ik zie het leven gaan en treed naar binnen zet me neer als gast ik werd verwacht de maaltijd gaat beginnen stilte lijkt de spijs naast brood en vis gebroken door…

(voor Mirjam Bruijn) De schaarse momenten, dat ik met je samen was waren voor mij als de onbekende eeuwigheid, ik keek recht in je artistieke ziel en ik voelde me dadelijk op mijn uiterste gemak. Je gaat volgende week ons land verlaten, mijn tranen zijn onstelpbaar, ook al kon ik je niet echt genaken, fysiek dan, ik hou van je als van God…

Samen sterker dan 1 Je kan bijna niks alleen Ik zie jou gezicht Het lijkt wel alsof ik word opgelicht Ik ben samen met jou Omdat ik van je hou Ik voel me met jou 1 Het leven kan je niet alleen Je zegt dat je niks voor me voelt Ik snap niet wat je bedoelt Maar diep van binnen Ben jij een ander aan het beginnen Zonder jou kan ik niet leven…

We lagen in het bed van modder en gras op de bodem van de zee. Aan de hemel bijna volgelopen met inkt zagen we de maan die op een volmaakt Turks kromzwaard leek. Een koor van engelen bedekte met hun gezang de vleselijke rivier van onze naaktheid. De horde van reusachtige viervoeters deed onze lijven van binnen dreunen. Met…

Ik zie de maan al schijnen terwijl de zon nog niet helemaal ten onder is. Het lijkt alsof je me wil seinen dat alles goed gaat, niets mis is. De zon zal zo ondergaan en zal de maan in zijn volle glorie aan het firmament staan. Jouw bericht is goed overgekomen en vanaf nu speelt de maan de hoofdrol in mijn dag- en nachtdromen.…

ze reiken strak omhoog de torens van verlangen maar in hun fundamenten nestelen de slangen naast wierook pracht en praal buigt deemoed schouders in gezangen sluw strijden serpenten om macht in de gewijde stilte van de wandelgangen…

AAN welke god gelooft ge dan toch?’ Zo vroeg zij op angstige toon. Aan onze lieve vrouw Venus, mijn kind, En aan hare zalige zoon.…

Een ruime tijd geleden was je zo sprankelend en kwam je glimlach van binnenuit, nu loop je als een gewond hert en laat je bloedende sporen na. Omdat ik zielsveel van je houd volg ik die rode plekken in de sneeuw en leiden ze mij naar een toverpaleis waar jij als in een onderaardse schuilplaats uit de oorlog je kwetsbare schoonheid tentoonspreid…

Liefde Liefde. Heb geen angst. Talm niet voor mijn deur. Kom binnen. Lees mijn boeken. In negen van de tien kom je voor. Je bent geen onbekende Houd mij niet voor de gek met mannen waarvan niemand de namen durft te noemen. Leg mij niet in een bed tussen kwijlende gedachten die van geilheid niet weten wat ze zeggen. Klop mij geen geld uit…

Verdraag mij niet bij daglicht Bij gesprek over verf of glas Verdraag mij niet bij zinnen of inzicht Bij stofzuig, opruim, afwas Verdraag mij niet in dagen Vol paperassen en factuur In inwisselbaar kleingeld In goedkoop, goede koop, want duur Betaald Quitte gedraaid Winst behaald Hoogconjunctuur Van vlam die flikkert Maar nooit vuur!…

Ik wil jou voelen lieverd ruik je met mijn ogen dicht Die geur herken ik alleen bij jou en weet dat ik daar voor zwicht Kruipen wil ik diep in je lijf jouw armen om me heen geslagen Geborgen zijn voor eeuwig en altijd nooit meer om liefde hoeven te vragen Met je vrijen tot we zijn uitgeput het zweet van jouw lichaam proeven Je laten voelen…

Sluit je ogen nu maar even zacht en laat je door mijn liefde voeren Strakjes komt er een lange nacht om jou heerlijk teder te beroeren Laat mij nu mijn gang maar gaan ik wil jou met mijn liefde vangen Onze harten gaan elkaar verstaan door ons al eeuwenoud verlangen Zacht streel ik al wat ik lief vind van het teentopje tot aan je haren…

het uitzicht oogt hemel blauw in wolkfestijn de tuin kleurt meerjarig rood in winterse borders het huis is warm en licht door de lach in je ogen maar de kelder is gesloten met stenen uit verleden de specie brokkelt in een nieuwe wind we hebben alles open gebroken zonder fundamenten te slopen toch zal het nog jaren…

Mijn hart ligt aan scherven De tranen opgedroogd Ik weet dat je er voor mij was Maar nu is dat voorbij Ik voel me zo onzichtbaar Ben ik soms behang? Even is het leuk maar dan zie je er niks meer van Er zit een kleine splinter vast hierin mijn hart Ik durf niet weg te gaan Te dankbaar voor wat ik had Ik wil je niet teleurstellen ook al…

een koude wind waait langs mijn hart dat onbeschermd, wat hulpeloos zich openstelt een vlaag van venijn splijt de warmte die liefde heet, rukt de onschuld uit haar voegen tussen rozen en zoete geur kleurt als belofte, zacht een woord van waarheid de blauwe lucht belooft warmte verlicht mijn hart en heelt…

De dag toen stilte schreeuwde alles om mij heen verbleekte ik alleen maar de schemer zag. Na lange tijd langzaam het licht zag klimmen, vogels hoorde zingen weer de glimlach zag van een kind. Toen voelde ik heel diep in mij ik heb jou niet voorgoed verloren mijn hart zal je altijd toebehoren.…

heb je geen bloemen gegeven geknakt in hun bloei jij wilt het leven samen voor groei niet in langzaam verval heb je mijn handen geboden warm hart en een lach zag het ja in je ogen de kus kwam niet onverwacht…

In ogenblik van geboren zijn vangt zich de liefde het leven daarna een veelvoud daarvan.…

het vallend blad is gehard onkreukbaar door regen en vorst wat in een speelse lente begon volwassen werd in zomerse zon tot vrucht kwam en rijpte in kleurrijke herfstige dagen ligt star in het wit bevroren maar haar sporen worden weldra geboren…

Onze intimiteit maakt de nacht zichtbaar teder, en ondoorzichtig onze lichamen nemen de ruimte, in liefde en schaamteloos genieten het ritme van vrijen is zacht en dwalend in hunkering zo intens is onze schemervreugde in de dwaalnacht van onze keuze misschien de schaduw van het lijfzuchten van duister het stille herademen van verwerken…

( voor Myriam Bruyn ) Ik mis je nu al nu ik weet dat je voorgoed naar Italië gaat, ergens bij Turijn, je kunt mijn tranen niet zien, maar ze zijn er wel, heel gek, daar we elkaar maar één keer stevig omarmd hebben, toch kan ik dieper schouwen, weet je, ziener die ik ben. Je gaat andere wegen, maar ik had een huwelijk met jou best aangedurfd…

Wat is het, dat gevoel wat voelt als een orkaan zonder een ravage achter te laten. Dat gevoel wat je hart overspoelt, wat je kan laten verdrinken, maar wat je nodig hebt om boven water te blijven. Dat gevoel wat je kan verscheuren, je hart in stukken breekt, maar ook het gevoel dat het hart bij elkaar houdt. Dat gevoel wat je verblind, wat…

wandel meander door mijn diepste dalen jaag me op leg me bloot laat brullend verlangen rusten in jouw schoot Luister Fluister wervelend verlangen Stroop me Vil me woord voor woord laat mij verstommen in jouw schoot…

zag je vingers van mijn handen glijden als tonen uit een melodie zinnen braken woorden stokten in het lied zonder muziek weer gescheiden wegen in de zaal van leven met stilte als publiek…

ik luister jou als een schelp de zee…

Voor de ene een wonder. Voor de ander bliksem donder. Voor de één een openbaring. Voor de ander een smerig vieze haring. Voor de één een gewoonte. Voor de ander uitgesloten. Voor de één vanzelf sprekend. Voor de ander met verdriet getekend. Voor de één een zege. Voor de ander niet weggelegen. Maar een ding is een feit. Je kan niet…