Alle inzendingen over emoties

wereld rood zonde angst verdriet zorg dat niemand het ziet zorg dat niemand het weet slapen dromen nachtmerrie vergeten niet weten welke kant je op moet ziel kapot verloren eenzaam alleen niemand zal me ooit nog kunnen redden…

Als ik soms aan je denk moet ik lachen, word ik vanzelf blij en voel ik me vrij. Ik weet niet waarom... Maar als we naast elkaar staan dan zeg ik niks en klap ik dicht. Ik weet niet waarom... Als ik je zie wil ik van alles zeggen of uitleggen, maar ik doe het weer niet. Ik weet niet waarom... Soms denk ik: wat doe ik toch weer dom.…

Verlangen is je uit-rekken naar wat nog niet is, jezelf verlengen tot het onbekende, het onervarene, het nieuwe, het andere... verlangen is dromen, trachten, wachten en dulden, is uitstel en dageraad, lente en belofte; verlangen is niet dwingen, niet bevelen, niet eisen maar als de omgeploegde aarde uitzien naar de vruchtbaarheid. Verlangen…

veel had ik van jou gedacht, maar door mijn goede vertrouwen in jou had ik dit toch echt nooit verwacht. dat je nachten weg bleef deed mij nog niet geloven, dat je me uiteindelijk toch hebt bedrogen. huilen dat je spijt had, schuldgevoelens naar je kind in 't begin en toen ik erachter kwam, zat je gewoon bij een andere vriendin…

Ach mam, ik zag je opeens voor me in je zondagse bloemetjesschort wanneer je in de soep stond te roeren en het bestek legde naast jullie bord Ik ruik weer de geur van spruitjes die je weer veel te lang had gekookt de verwarming aan met de deur open het leek wel of je voor de mussen had gestookt Ik zie je nog steeds voor m'n geest hoe je…

mijn gezicht is zo gevoelig als de zeespiegel als iemand er als een steen een blik in werpt reageer ik direct ik glimlach……

Even rust gevonden door de drukte heen. Is dat soms de engel die me plots verscheen of een heel zacht liedje dat ineens weerklonk? Zalig wie de avond met een glimlach sluit: hij vergeet de zorgen dankt al voor de morgen vindt de vrede uit.…

laat mijn hart zuiveren om al de negatieve energie uit mijn lichaam weg te spoelen als een schaakspel, dat je wil verslaan, winnen herwinnen of overwinnen ben je een pionnetje gevoelens zijn als een stroom, een rivier adem in en adem uit wil enkel de goede zaden water geven wat wint het van jou in wit begint, zwart wint of speel…

Langzaam dwalen de schimmen als het stof dat neervalt zonder woorden. Van de tijd zoals ze ontkleurd zijn en hun gezichten als groeven van oude dromen die mij weer laten wensen dat ik mijn schim zal vinden en mijn schaduw niet verlies. En wat ik achterlaat in de dromen me niets zal zeggen…

haarscherp zie ik verwarde mensen met onweer in de ogen ze dragen het zand terug naar de zee waarin harten op klippen zijn geslagen en waarin de haat witter is dan de branding…

Achter deze groot openstaande hekken geflankeerd door hoge coniferen loopt een schelpenpad staan zerken liggen grafstenen doden beenderen van mensen voor doden zijn geen geboden hun zielen vieren vrij hier staan namen van doden lopen de levenden lezen namen zien de duur van leven te jong dankbaar oud nutteloos ziek maar hun zielen…

Herinneringen omringen mij als ik luister naar het ruisen van een azuurblauwe zee herinneringen die kabbelen als eb en vloed door m'n brein steeds mee herinneringen van weemoed en verlangen herinneringen voor altijd in m'n hoofd gevangen…

Ze zeggen dat het slijt en gun het jezelf de tijd het is al lang geleden mam ik mis je tot op heden in de jaren dat je er niet meer was kwamen je adviezen goed van pas je zou trots op ons zijn geweest en ik denk op je kleinkinderen het meest wij zijn nu ook al wat jaartjes ouder ik weet je kijkt mee over mijn schouder maar toch zou ik nog…

Zulke mooie jongens, zowel van binnen als van buiten. Een ieder had wel iets speciaals, normaal gesproken dus heel ideaal. Je weet zeker dat hij van jou houdt, en dat je hem vertrouwt. Drie maanden is voor mij heel veel. Weet niet precies wat het is, maar daarna mis ik gewoon iets. Alles wat hij vanaf dat moment doet, is in mijn ogen niet…

dansend over steentjes golft hij door landschap ziet in rivier water kringelen riet wuift zacht naar wie weet hengelaars vrolijk toch geen beet met eigen bier op kleine tap wurm glinstert in het zonnetje zilver krioelt in een tonnetje hij lacht en voelt licht gespot gaan fietsers bellen luiden hij zweet geen peentjes wie kan hem nog…

Kom kleine vogel Zing in kristallen klanken jouw lied Ik zal je echo horen Kom kleine vogel Laat je vleugels dansen op de wind Ik zal jouw schaduw vangen Kom kleine vogel leer mij leven zoals jij Zweven, zingen dansen Vederlicht de hemel proeven vluchtend vogelvrij…

Woorden komen simpel uit je mond Het is zo simpel om te praten Je doet je mond open Om de woorden er uit te laten Zo simpel om ergens over te praten Die woorden van binnen uit vrij te laten Het probleem is van binnen Daar blijven ze maar praten De woorden blijven je maar raken Spoken in je hoofd vele dagen Woorden blijven woorden Het is pas…

Tranen van gisteren zijn vandaag nog niet opgedroogd. De blijdschap om de verworven vrijheid blijft vaak in nevelen gehuld zodat de tranen van gisteren blijven stromen totdat er weer een reden tot echte blijdschap is.…

Als je kind bent leer je het al snel Sorry, En dan gaat het wel.. Als een ieder ander tegen je zegt Sorry, Is dat dan terecht? De eerste keer waardeer je het wel Sorry, Maar zeggen we het niet te snel? Na elke fout en er niet van leren Sorry, Moet je dat dan maar zo accepteren? Niet wetende dit, niet wetende dat Sorry, Vergeet je niet…

Ik heb vannacht met Haleine geslapen. Ik ben de bijzit van mijn eigen vlees geweest. Ik heb onder een donkere maan naar een liefelijke blauwe lucht geslapen. Twee vogels hebben stro in mijn handen gelegd. Twee vogels hebben gefloten als fluiten, als noodweer, als kwade dagen in aantocht. Ze zijn weer weggevlogen. Alleen…

voel ik nu een druppel zakken over mijn ongeschoren wang een traan die afscheid vertaalt in vluchtige vochtigheid van innerlijke treurgezang ik kijk nog omhoog alsof ik de waarheid verwacht van boven; het gevallen leed van een blad met uitzicht op herfstig sterven ik hou me van de dove…

Jij bent niet te doorgronden in de donkere kant van jezelf jij bent verwond geraakt emotioneel ben jij zwak vlucht weg laat je hart verwarmen in gloeiende stralen van licht naar een veilige haven maak die grote sprong dan arriveer jij op de juiste bestemming…

Een beetje goud vonkt al doorheen de regen of is het een huiveren een eerste beven de linde behoedt bedacht elk blad…

ik kan mezelf zo voor de gek houden ik denk dat ik mezelf door heb.. maar dat heb ik niet.. ik voel me nep. en ik doe mezelf maar ook anderen pijn en verdriet. hoe moet ik nou verder. hoe kom ik er achter wat ik echt wil? hoe kom ik er achter wat ik echt voel? ik ben en blijf stil.…

Hoeveel kan een mens aan Hoeveel kun je geven Waarom moest het nou juist zo gaan Misschien is zo het leven Het is meer dan alleen pijn Het zit diep van binnen Misschien hoort het zo te zijn Moet ik vechten om te overwinnen Verlangen naar dat ene moment Hopen dat gene te mogen beleven Misschien dat het ooit, ooit went Dat het er niet inzat…

Soms lijkt het leven onevenwichtig verdeeld Lijkt iedere stap naar voren, er twee achteruit Heb je juist het gevoel van het leven in beeld Kruipt het oneerlijke diep in je huid De omgeving lijkt krampachtig mee te leven Ieder cliché passeert ongevraagd de revue Ieder wil zijn goed bedoelde raad geven Onbedoeld klinken deze allemaal even cru…

een sterretje voor jou... twinkelende sterretjes, helder en fijn vertellen ons iedere dag dat wij er mogen zijn nu heb ik voor jou één zo'n sterretje gevangen, die viel uit de hemel bleef daar niet langer hangen zacht fluisterde hij me in het oor: 'ik geef hoop en liefde, ik hoop dat je het goed hoort' daarom is dit bijzondere…

ik voel me misselijk m'n keel zit dicht m'n verstand gaat tegen m'n gevoel in het botst ik sluit me op ik wil je niet meer om me heen het liefst dichtbij me maar zo bang dat ik je kwijtraak en daarom maar helemaal niet. vertrouwen het is er zo weinig ik kan het mezelf niet geven ik huil en bid de sterke ik is zwak…

De zwaan, boeiend, drijft als baken in zee waar ruimte thuis zal worden slag voor slag verliest zij de allerlaatste golf waar de blik op zijn zijn verdwijnt achter de dijk bijna uit het zicht rekt haar lange hals zich nogmaals terwijl een eenzame traan ver vliegt schikt ze haar veren rugslag heeft haar nooit geboeid…

Gisteren ben ik alleen opgestaan, nadat ik mijn ogen had open gedaan. Gisteren heb ik alleen de afwas gedaan, nadat ik alleen aan tafel ben gegaan, Gisteren heb ik mijn ogen dicht gedaan nadat ik alleen naar bed ben gegaan, Was je maar thuis geweest, dan hadden we ‘t samen gedaan.…