Alle inzendingen over Gedicht

Zolang er ruimte is en stilte om te schrijven Zolang ik mijzelf kan denken in de blauwe lucht gaan liggen ‘t licht kan eten en ‘t donker vasthouden Zolang witte kou in mijn kamer staat en ik met volle ogen ‘t ochtendlicht voel steken Zolang durf ik elke dag mijn huis uit te gaan mensen te groeten en verder te lopen met mijn lach…

Grachten, gondels paleizen aan ‘t water een zinkende stad fonteinengeklater Een paar uren van die eeuwigheid blijven mij bij raak ik niet meer kwijt Het is nu verleden te mooi om te wonen het blijft een droom te weinig het gewone De stad kluistert mijn ogen als ik er weg uit vaar wederom als ik later nuchter het Hollandse raam…

“Mijn vader is de sterkste man Die alles beter weet en kan Ik mag graag met hem voetbalspelen Bij hem hoef ik me nooit te vervelen”. “Bij een spelletje mag ik beginnen Vader laat mij soms wel eens winnen En dat vind ik niet altijd even fijn Want verliezen doet toch geen pijn?” Vandaag is het weer vaderdag Vader een beetje verwennen mag…

ze wist zich al afgewezen voor ze eraan begon toch liet ze zich door niemand weerhouden haar vreugde was dan ook van korte duur gevoelens van haat overspoelden haar ze kon ( wilde ) niet loslaten….ze hield vast en haatgevoelens zijn sterke emoties bovendien projecteerde ze deze gevoelens op de verkeerde zoals meestal gebeurt afgewezen…

Diep van binnen komen zoveel sterke krachten uit een oneindige zee van gedachten en gevoelens in alle denkbare tonen vormen en kleuren helder en zuiver boven drijven Nimmer ongrijpbaar of gevangen verborgen of vervlogen juist intens onmiskenbaar stralend als bakens aan de oppervlakte die telkens beschermen, benoemen, bezinnen, bewegen…

Tussen de stromen van het leven door stuur je jouw schip dat wordt meegevoerd en heen en weer geslingerd geduwd, geketend, getrokken, gebogen, gedreven, gedragen vervuld, ontroerd, verbaasd, gevonden, verloren, vermaakt stuur je als een rivier meandert door de stromen van het leven heen…

De paardenbloem Prachtig en magnifiek tegelijkertijd De laaghangende zon scheen een oranje gloed op de grond De paarden galoppeerden als wilde zwijnen door de wei Een blaadje van de paardenbloem brak af en vloog weg Weg van zijn vrienden die nog aan de paardenbloem zaten Weg van de stengel Hij vloog en vloog alsmaar door Tot hij op een bepaald…

mijn moeder is niet meer dat is al even ze heeft lang geleefd was broos van geest, doch in overleven bedreven geaard in schraal zand met gelovige angst onder een streng regiem mijn moeder is niet meer al even ze heeft mij gezoogd gedroogd, wakker gelegen was bang voor woorden van buiten al lang voor het einde heeft…

De louwmaand is maar net voorbij, dit jaar En ik ben al meteen uit de roulatie Mij wachten weken van revalidatie Ik werd een sukkelende rijmelaar De orthopeed schonk mij een nieuwe heup Dus hoop ik dat ik strakjes minder kreup…

Geen seintje of een teken Je was zomaar in eens weg Maar jij voelt nog als een warme deken Als ik mijn hand op de jouwe leg Je geheugen laat je in de steek woorden zijn onvindbaar geen notie van de dag of week zó blij met elk klein gebaar Je hoeft niks te zeggen Ik voel écht wat jij voelt Jij hoeft niks uit te leggen Die lach is vast…

vandaag een gedicht over David tegen Goliaths, over een jong meisje tot 2018 ondergedoken in een theater, over een wasmachine die me op de knieën dwong, over twee gelukseieren die ik vond naast een lege geldkist, over mijn dode vader die ook vandaag weer jarig is vandaag een gedicht over een nare man die door een vensterraam sprong, over…

Bomen als gedichten, gedichten als bomen hier wil ik even schuilen, vluchten hoeft niet meer Het gedichtenthema dit jaar is 'vlucht' en door de teksten krijg ik lucht maar ook van de zo overweldigende natuur met name van bomen, bomen, bomen in alle soorten en maten enkele volbracht vele in volle groei en soms een loot van nieuw leven…

Gedichten met een gouden randje ik lees ze o zo graag er lekker even mee wakker worden zo ook weer vandaag. Toch lees ik ook gedichten die missen die gouden rand wat één en al verdriet is wat is er met hen aan de hand. Men zit met zoveel vragen doen zichzelf weer dingen aan ik wou dat ik het begreep en die mensen kon verstaan.…

gedicht zijn met werk te dichter de gaat zo, op maar het noem, pakjes, dozen met vollaadt weloverwogen auto zijn dag de van begin het aan bode een Zoals 22-12…

de lucht donker vertrekt naar een gebed zonder einde vertel ik god over dit gedicht…

In dezelfde krant waar men deze gedichten zal bespreken, zullen moordenaars toeslaan, koersen schommelen, ettert een wereldzweer.…

is er een dichter in de zaal die mij met een wijze blik kan wijzen op de puntjes op de i de waanzin van een woord is er een dichter in de zaal die mijn gedicht kan reanimeren ik heb alleen maar toegekeken hoe ik vol wanhoop en ernst gedichten open snij en dood laat bloeden laat deze overleven, laat dit de vanzelfsprekend tijdloze tussen…

Gedichten van (h)erkenning Gedichten van Jean Fermate verdienen aandacht tijdens afscheid tijdens schouw tijdens scheiden tijdens rouw Jean Fermate die speelt gevoelens, woorden, passie voor een ieder: kind, ma of pa want het dichten van Fermate laat verse sporen van (h)erkenning na… Deze hartenkreet draag ik op aan Jean Fermate…

O, het zou mijn oog wel strelen stond er een gedicht geschreven. Een gedicht over de zon, zee de liefde, leven!…

Poëziekalender, Van Oorschot, 15 september 2016 gedicht van Werner Aspenström…

Het maatvaste was een vereiste een gedicht mocht best een lied van melodie en ritme vertonen Hij tikte met zijn hand het tempo In het ruisen van het bloed kwam een hapering in, een huppeltje dat de cardioloog verontrustte eerder had gehoord en gezien Jij hielp me eens een gedicht te vervolmaken, ik vraag me af waar dat sonnet is gebleven…

Gedichten verlichten geest... Geschreven woorden blijven... Emoties worden vermeld... Kleine verhalen verteld... Een ding gemeen... Zonder schrijven kan er geen !…

Gedachten op papier geschreven woorden vluchtend in een gedicht gearmd met de weemoed genietend van de letters die in stilte verwoorden wat de ziel blootlegt…

Gedichten schrijven met alle plezier gevoelige verzen op blanco papier. Met of zonder vlag en wimpel zonder kapsones eenvoudig heel simpel.…

winter als gedicht in de fruittuin hangt muisstil een roerloos wachten de greppels staan vol water een wolk spiegelt zich erin…

bij gevoelig lezen van echt gedicht is het alsof ik omhoog wordt gelicht weet je ik zie me dan als kolibri geheel vrij nog steeds niet afgericht…

. ------------------------------------- uit: 'Verzamelde gedichten', 1996.…

dit is een klein gedicht het heeft geen gewicht het is zelfs niet geschreven getikt vond het zijn weg misschien moet het er ingewreven woorden, want ik zeg er hoeft niets voor te staan…

luister hoe het licht ivoren toetsen laat zingen in een gedicht vlinderblauw zich afsteekt tegen wolkengrauw -jij- oh zon van paarlemoer…

de hartenkreet werd een netgedicht ik streed voor een vergezicht, opende leed, dat werd direct gedicht ik haak af, heb niets met omhoog vallen het rijmt niet meer, daar ben ik blij om…