inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 75.347):

De dag

Geen seintje of een teken
Je was zomaar in eens weg
Maar jij voelt nog als een warme deken
Als ik mijn hand op de jouwe leg

Je geheugen laat je in de steek
woorden zijn onvindbaar
geen notie van de dag of week
zó blij met elk klein gebaar

Je hoeft niks te zeggen
Ik voel écht wat jij voelt
Jij hoeft niks uit te leggen
Die lach is vast voor mij bedoeld

Je zinnen als los zand
je ogen kijken bang
Ik pak dan je hand
En kus je op je wang

Je weet niet meer wie je bent
ik blijf de wereld voor jou vertalen
Verloren in elk moment
Ik laat jou nooit verdwalen

Je draagt nog steeds dezelfde jas
Maar wie is daar nu ingekropen
Je vaart op mij, ik ben nu jóuw kompas
een ander is in jou geslopen

Mam, ik ben zo bang
Voor dat ene moment
Hopelijk duurt het nog heel lang
De dag dat je me niet meer kent….

... Gedicht over dementie ...

Schrijver: Willeke Tjassens
8 oktober 2021


Geplaatst in de categorie: afscheid

3.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 102

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)