Alle inzendingen over Heden

op Franse ramen bleef jij tegen mij praten en ik luisterde de oude pendule aan de muur tikte zijn seconden strak omlijnd zijn het momenten uit je leven van heden en verleden waar stilte zwijgt in alle talen bied poëzie troost uit licht en schaduw waarover je niet schrijven kan het blijft zich hullen in nevels van stilzwijgen……

in de schaduw van de walkant spiegelt het water dreigend en zwart in contrast met het herfstige groen een golflijntje verder weer de hemel van toen zag lijken al drijven in vele levens vergaard heb de crisis ontweken ben tot heden gespaard maar iedere keer als het licht wordt gespleten komen schaduwen dreigen tot mijn angsten weer…

Helderheid die is verdwenen toch zijn het nog beelden uit een verleden ze willen terug komen in het heden. Maar ze worden niet meer bereikt het blijven gedachten vergezeld door schimmen uit een vroegere tijd.…

Met het slechte nieuws van heden Dat Driek van Wissen is overleden Kijk ik terug op de tijd dat ik nog spoorde En mij met een ochtendhumeur nogal eens stoorde Aan het gedrag van velen, ongemanierdheid ten top Denkend aan Driek van Wissen fleurde ik meestal snel weer op Behalve vandaag, nu heerst hier droefenis Met welgemeende dank voor de taalkundige…

al overmorgen zijn liefde is opgedroogd telt niet telt niet meer hij telt niet meer mee te oud, te lang gezoogd aan een jonge veer hij is niet meer gedwee hij gaat zijn weg rollatorbaan op heen en weer en af verleid door oma in de rolstoel ouderdom is straf hij is nu al later grijs van het verleden toekomst is niet nu het heden…

de nacht stort koude eenzaamheid over slapende velden en heuvels, donkerte verglijdt langzaam omhoog zilverkleurige sterren vervagen als dromen in grijze sluiers schaduw omgeeft de mistige nevels als een achter gebleven herinnering, schemering in de tijd van stille rust omgeeft de lucht van heden verlangend naar het licht.…

De waterval sprenkelt helder water met intense helende kracht aan de bron ontsproten uit de diepten der aarde waar het goede tot heden verborgen bleef nu aan het licht gekomen uit een kloof geperst met grote kracht drommen mensen van heinde en ver aanvaarden dit fenomeen met dankbaarheid het wonder zal voortbestaan in alle eeuwigheid…

vraagt de zon mij nooit om een antwoord op zijn groot verlangen en slaapt de maan bij nacht met zelfs de diepste droom heimelijk gevangen waardoor openbaart de dag zich steeds vaker in natuurlijke wonderen is de werkelijkheid een antwoord op de steeds weer tedere hunkering het verleden zo te zien met alle liefde van het heden…

Ik zocht er naar antwoorden uit mijn verleden die mij weer nieuwe kracht zouden moeten geven, voor nu en in het heden. Het was een woordeloos zwijgen tot ik plots warmte in mijn hart naar binnen voelde stromen er werd overspoeld met mijn emotie die zich nu eindelijk bevrijden mocht.…

“ the past will start again tomorrow” het heden zal zeker de spreidzit verzachten…

gestalte hebben gegeven basalt en graniet de stukken rots met als basis eruptief halfedelstenen waarin meerdere emoties op het breukvlak kleur bekennen en zij die op mijn hand het loepzuivere leven stralen dat door de zon is ingebrand schitteren hun schepping in verleden verhalen over reizen van het licht bewijzen nu hun waarde in het heden…

Leven uit een ander heden. Elke dag opnieuw laat ik de woorden ritselen tussen mijn vingers ik ruik het papier streel de letters, het opgedroogde inkt. Ik schrijf mijn weken weg de maanden leeg de jaren achter mij.…

heden schuiven nachten voor de zon verstijven gordijnen tot mummies bleekt euvel licht tot vale hapering verteren magen het dagelijks brood verwateren straatstenen tot knarsen onder haastige zolen van onbestemde spoed volgzaam zwijgen vogels, zaaien ochtenden in blijvende herinnering en wordt het stil rond de oren…

en dan spoelt het heden aan in het niets van de kust de sleur van getijden ochtendfiles en avondland tijd voor de vluchtzee tussen verleden en hoop was het nooit genoeg maar altijd te ver van huis zijn binnendromen gesloopt definitief uitgerangeerd in mijn eeuwig vergeten, verbleken, mijn randschijnsel dat niets achterlaat buiten…

Vol van het heerlijke eten vol van het kerstkind vol van hoop en verwachting *'Hoe kan Herodes*, heden ten dage getransformeerd in moordenaars *’t licht verdragen* Allah's naam te misbruiken door gelovigen weg te vagen?…

Al vliegend voorbij zichzelf in het heden en scheerlings langs mij. Gevleugeld gefladder, geruisloos gezoem. De stilte doorbrekende Echo die koen De slag der gedonder voorafgaand verlicht met stervende flitsen en dood bliksemlicht.…

Soms ben ik het even kwijt sta ik stil in de tijd val ik terug op mezelf is er geen toekomst alleen het heden probeer ik het verleden daar te laten en uit te vinden wat er is overgebleven waar ik verder mee kan leven Het zit in mij ik blijf zoeken ooit kom ik er bij....…

Ja, daar daar ligt de veste Grave aan de Maas Voorbij de bakenbomen de scheepswerf failliet gegaan Het kostte een zestigtal werkers hun zekere baan daarover nu gezwegen Ja, daar ligt Grave je komt geen muur geen soldaat er tegen Maar 't blijft -tot op heden- een vestingstad alleen een poort en Het Arsenaal spreken nog…

Het is laat zoals ieder jaar, de tijd zit krap in zijn heden, de dag is steeds weer geweest steek dus het licht aan dat de toekomst nog uitspaart, spreek het brood aan dat nog niet doof is, maak de taal waar achter zijn tekens, spel het vlees, stil de tijd, leef nog even --------------------------------------- uit: 'De totaal witte kamer…

ik zie de mensen weer van lang geleden ze groeten me ik was verbaasd vroeg ze naar hun heden maar iedereen had haast ze maakten me onzeker ik wilde naar mijn huis maar niemand wist mijn thuis ik weet nog dat ik ben gaan dwalen liep gewoon door vroegere verhalen de nachten zijn hier lang het lijkt wel een gevang wie zal…

ik moet mijn vlees nog schuwen en mijn hart nog kloppend maken in wat iemand ‘het bestaan’ noemt, herken ik alleen het voorbijgaan en het toekomen, het heden is van provisorische aard, slechts kenbaar als onbetreden smeltwater, achter- gelaten tijdens een reis naar het ruimteloze wormgat waar mijn lijf zich doorheen wurmt, ik moet mijn…

Ook heden is hij roerloos en trekt een koel verlangen om weg te gaan, niet meer te zijn, hij laat zijn schouders hangen. O hij heeft gezocht, een leven lang naar een plek onder de appelboom maar wat hij vond was veel te wrang hij gelooft niet langer in die droom.…

Torens krijgen opnieuw voeling met het aards paradijs van heden. Wagenkaravanen schoorvoeten op bedevaart naar het drukke hart van de stad, lichtend dag en nacht.…

langzaam spreidt de lichtval zich over akkers en verte weg is de zucht van gisteren vandaag is nu begonnen met druppels in het gelid slagvaardig met geharde discipline stilte is een storm, het oog is ons geweten het heden is nog geen later geworden waar we wezen zijn we nu in het gewicht van duisternis en de lichtvoetigheid van…

mijn voeten zijn aan het ontsporen het rechte pad is te gebaand ze doen alsof ze niet meer bij me horen hun stappen zijn niet meer meegaand ze aarden in verschillende tijden één loopt achter de ander voor heden wringt zich tussen beiden maar dan gaat de snelheid weer teloor ik wil vooruit laat ze niet schuiven hun scheve…

Oefeningen in stilte, zaaien, maaien, plukken, steeds niet op de vlucht, voor het vluchtend labyrint, steeds wel in de houding, voor het behoudend strijdtoneel, en wel terdege wat exercities, en wat grondwettelijk heden, en wat jubelkreten, Amen. in U de Ja en Amen.…

dan niet toekomstig maar nog nú, het heden! * Met dank aan Bet voor de verbeterde 2de regel!…

De rechterlijke macht heeft weer gesproken Als dader van de ramp in Enschede Geldt vanaf heden niet André de V.…

een lach verdreef duizend stille tranen één na één ongemerkt gelaten haar dromen kleurden het heden herleeft eens waren de jaren vergrauwd door verdriet maar liefde doorbrak het grijze verleden ontelbare tranen jij liet ze gaan om te ontwaken in de kleur van dromen jouw lach verscheen waar pijn verdween…

Geniet van het heden ! Wanneer ze eenmaal stromen komen flitsen en gedachten Zelfs in mijn dromen Waarom nog langer wachten ? Laat nu maar gaan 't reinigt hart en geest Zelfs dit intense verdriet om wat ooit is geweest...…