Onderste regionen

en dan spoelt het heden aan
in het niets van de kust

de sleur van getijden
ochtendfiles en avondland

tijd voor de vluchtzee
tussen verleden en hoop

was het nooit genoeg
maar altijd te ver van huis

zijn binnendromen gesloopt
definitief uitgerangeerd

in mijn eeuwig vergeten,
verbleken, mijn randschijnsel

dat niets achterlaat
buiten handbereik, lichtjaren

binnen perifeer zicht niettemin
Maar dan ook nèt

marge

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

1.0 met 2 stemmen 80