Alle inzendingen over Later

“De keuzes die we maken deze keer, Gaan alles later in je leven raken, Daarom is het belangrijk die te maken,” Zo zeggen Rob en Dilan telkens weer. Misschien is het ook handig dat je zegt, In welke richting je de koers verlegt?…

Het scheuren van de laatste fundamenten… Daarna werd in Doodstil niks meer gehoord. De NAM die er naar aardgas had geboord “Vergoedt de scha tot op de laatste centen.” Maar laat een schade nimmer nooit bepalen Door één die ook die schade moet betalen.…

En beiden zeiden later dankbaar: "Vriend, Mijn gouden handdruk heb je wel verdiend."…

En dus zal ik nog rijker worden later Wanneer mijn loon opeens bevroren wordt. Wat water dat bevriest zet naar verluidt Toch op z'n minst zo'n tien procenten uit.…

razend maaien ze het gras 's nachts zoemen zij en zuigen aan mijn armen klokslag zes beginnen ze te koeren op het randje later zetten ze de radio aan bij de buren olifanten: hoe krijg ik ze weer klein? druppel voor verdomde druppel…

ik zei nog ik ben geen soldaat ik ben boer, kijk mijn handen zijn niet om een wapen vast te houden maar op een doodsveld waar de wind woei als op het kerkhof verdween ik in de kleigrond jaren later kwam een boer met zijn ploeg en verscheen er eindelijk lentelicht op mijn beenderen…

Hoewel poëten 'm soms stevig raken en inspiratie langskomt in een roes, die later net zo vlug verdwijnt, pardoes, zal drank nimmer een dichter van je maken. De woorden zelf moeten je pijn verlichten, want met een opener kan je niet dichten.…

hij zag het Melkmeisje van Vermeer het begon in hem te schuiven te klossen van de consternatie begon alles te zweven hij vloog als mugje op het schilderij later sprak hij het was alsof ik buiten mezelf trad helegaar niet waar hij wisselde enkel van gedaante tot melkmug…

Sluit alles af of berg het op dat is van later zorg en neem je toekomst bij de hand, vlug, onderweg naar morgen!…

ze geeft geen citroen zonder verhaal over die ene reis naar Spanje geen aardappel zonder herinnering aan het grote veld waar later de soldaten neerlagen gesneuveld verslagen ze schrijft geschiedenis op verjaardagskaarten in schoonschrift tussen de lijnen ze is mijn vriendin ze wordt achtentachtig…

Misschien komen de tranen later als je in mijn dromen verschijnt mij weer laat stralen misschien is zo’n afscheid beter een levende herinnering die geluk laat herleven leven, leven, leven ik wens je in vrijheid en in vrede.…

Het spijt me als ik jou pijn heb gedaan je te lang liet wachten op niets het was teveel water voor de zee lief de wind kleurt de wolken en de zee gaat slapen laat mij wonen in jouw hart tot ergens ooit later…

vluchtige momenten van lang vervlogen kussen met altijd onrust en haast omdat ik met hoge snelheid opweg was naar volwassenheid nu het zoveel later is de spijt ver voorbij en allang niet meer zo gehaast komt het besef dat ik destijds meer tijd had moeten maken…

Je eerste liefde zul je nooit vergeten, Je eerste liefde staat centraal je eerste liefde, moet je weten, zijn de eerste stappen op het grindpad wat later heel normaal een mooi geasfalteerd pad wordt. Omdat je leert van je eerste liefde!…

De bisschop die eerst nergens wat van wist Heeft achteraf tóch ergens van geweten Maar wát precies is hij helaas vergeten Hoewel er wél wat was, zegt hij beslist Wanneer je toen wat wist hield je je koest Dan kon je later zeggen: 'Nichts gewoest'…

wittte nevelen hangen boven zwarte polders nacht en dag over elkaar de regen spoelt de hemel schoon wat later legt het land zich in de zon te drogen plots is alles opgefleurd in vrolijke kleuren blauw en groen…

Ze hebben Nederland weer opgebouwd Uit oorlogspuin een droomland opgetrokken Door denken, werken, bidden, sparen, knokken En op een mooie oude dag vertrouwd Eerst flink betaald om later leuk te leven En, net als hun pension, nu afgeschreven…

de bloemen raken maar niet uitgebloeid worden door de kou geboeid tot overleven kleine vruchten die niet in warmte rijpen verdrogen later zonder nageslacht om mee te prijken verstilde schoonheid met een triest verhaal de kille lente vertraagt het leven van ons allemaal…

Op het water is gesnater en ook vaart er wel eens wat In het water zijn de vissen en ook waadt er wel eens wat Langs het water is de visser en die staat er wel eens wat Hoort gesnater op het water ziet wadlopers op het wad Maar de vissen komen later uit het water op het wad…

Met mijn ogen drink ik de tranen van de asielzoekers Met mijn glimlachende mond laat ik hun ogen soms weer lachen En dan later...alleen...soms huil ik hun tranen in mijn hart door mijn ogen uit En kan dan vervolgens weer glimlachen met mijn glimlachend ogende mond…

Nog twee jaar en dan krijg ik mijn pensioen Het is niet veel maar plus de AOW Is het te doen en valt het wellicht mee En hoef ik na twee jaar niet op rantsoen Nu komt die AOW plots twee maand later Geen kattepis maar ‘k zit wel met een kater…

je ging voor even nee niet weg zag je open tas de knuffelbeer keek wat verbaasd alsof niet alles al geregeld was in nonchalante pas het hek piepte subtiel sloot de armzwaai pas later wist ik dat even levenslang kan zijn…

Mailen en bellen en zo en je zeggen dat het later werd. De herfst buiten. Jij klein in ons bed. Als verlaten nog geen woord zou zijn had ik het nu voor je gemaakt.…

Stap maar in deze foto voorzichtig De wanden...puur goud voor het oog herfst...de maker najaarszon de kunstenaar Tast maar raak stam tak en twijg aan met vingertoppen en later met de kom van je hand bladgoud heb je in handen als het al niet ritselend is gevallen.…

Maar hij toont zijn expressie, zijn gevoelens gaan met hem op de loop en later in een galerie staat zijn schilderij voor nog geen tien- duizend euro te koop.…

Ster van vuur Gloeit haar hitte In de diepten Van zijn water Schijnt haar licht Op toppen van golven Sinds het eerste uur Werd zij bedolven Door zijn kracht Dansen aan de hemel Ritmisch door getijden In vervoering gebracht Laat zij zich leiden Tot het nu van later…

Ook was hij knap en sterk, zo wilde ik ook later zijn.. Maar nu ik op die leeftijd ben is mijn vader opeens klein!…

Ieder mens heeft een grens Ik ben er wel eens over gegaan Ik zie mezelf nog staan Juist door dat te beseffen Kan ik het nu weerleggen En het belichten Door te dichten Ieder mens kan fouten maken Juist dat kan ook je gedachten kraken En het later relativeren Dat kun je ook leren…

wanneer ochtenddauw de morgen kust jakobsladders eventuele onrust sust wanneer een merel frivool haar liederen zingt een kikker uit het donkere water springt wanneer pinksterbloemen glinsteren aan het water wordt het nimmer vroeger of later…

ik kus je met woorden die het kind in ons doen ontwaken sterrenstof uit de hemel ligt onder vier saamhorige voeten in het eerste onderkomen weefden we prille dromen uit het vroege licht we wisten alles toen alles wat we later zouden vergeten…