Alle inzendingen over Verwachting

vaak heb jij de aarde gekust maar ik heb je nooit zien breken buigzaam onder storm en lieve lust want iedereen mocht alles weten je groeide naar een knipogende zon maar hebt je afkomst nooit verloochend jij was meer dan mijn rots in de branding ik strandde dan ook in hemelse verwachting…

in nevelen, zacht omsloten dit verkilde hart nog éénmaal stel ik het open als het breken van de nacht want niets zijn mijn dromen die berusten in het lot hun verwachting gaat verloren in het zoeken naar geluk met op hun weg, de beklemming van stille eenzaamheid waar in nevelen doorbroken dit hart verschijnt…

daar zag ik je daarboven in een zwarte vork jouw silhouet in diepe lucht de avondster als metgezel jouw lied was grandioos geen aarzeling bespeurde ik in alles wat haast moeiteloos de nacht bezong herhalen deed je niet en bijval had je niet verwacht je zin was af dus waarom zou je niet verdwijnen…

hij zit gevangen in een vlies van verwachting ademt vlokjes van wensen wie ben jij wat ben jij waarom kruis jij dit pad en waarom nu precies hij is verzadigd, wil zich overgeven aan stromend amnium is dit een andere baan omheen dezelfde ster is het dezelfde baan omheen een andere ster…

je ogen, weten wat ik wil zeggen wat jij weet dat ik wil je adem fluistert en vertelt me dingen waarvan ik niet wist dat ik ze weet je raakt me aan niet zoals ik dacht maar waarvan ik niet verwachtte dat ik het hoopte als ik je zie weet ik niet meer wat ik hoop maar wat ik moet jou zien.…

Zoek je God, je zal Hem vinden waar je Hem niet meer verwacht... Eigenlijk kan je niet zoeken want je leeft, bestaat in Hem zoals de vis is in het water, zoals de roos haar geur verspreidt en het niet kan laten; Al je beelden vallen stuk en je vindt slechts leegte, maar juist daar is Hij.…

en dan ineens is alles weg verdwenen zonder reden geen zicht meer op wat was of ooit pretentie had te zijn opgelost is de verwachting dat stilte voor zichzelf sprak geen wonder, zonder stem is nog nooit iemand gehoord een spiegel komt pas in beweging als een voorbeeld wordt gesteld alleen, waar is de beeldvorming van een ongrijpbare illusie…

slechts eenmaal keer ik nog weerom en zie reeds van verre door glans omgeven de weide van mijn jeugd met de hoop in beleven waar ieder nog deugt en ik liefde verwachtte van verlichte sterren als ik dat nu zo overzie en de naaktheid ervaar van mijn kinderdromen is het heden zo vreemd alsof alles mij is overkomen…

je ogen lookten kleurden zacht halfdromen in je lach handen speelden met de dingen die jij zag in schaduwen van stervend licht dat de nacht verwacht het was een dag vol hartstocht en geluk in samen zijn liefde doet nu voelbaar pijn in de naderende afscheidskus…

Toen hij de laatste keer zei, ik ben zó terug had ze niet verwacht dat hij weken weg zou blijven. Ze wacht op een teken, een klop op de deur op dat ene berichtje, ik kom eraan. Tot zolang wacht ze.…

het licht wekt de ochtend we stappen uit de droom die ons onverhoeds of verwacht zal voeren naar de grote slaap we stappen uit zo lang we kunnen negeren onze droom het ochtendlicht is onwetend als de grote slaap ons in een dwingende omhelzing meevoert in een eeuwige droom…

Dan verwachting.... Vrouw op vleugels... Scherven...... Wie kan hem helen?…

Opgeschrikt Door het geklik Niet wetend wat ik verwacht Hoor ik in de verte alleen maar gejuich en gelach In een kruipend van angst Wacht ik uit eindelijk het langst Onzeker sta ik op Dit is de enige weg naar de top Het moment is daar De harde werkelijkheid wordt waar Ik ben met het publiek een.…

stuur ik nog wel op dat wat komt of lig ik aan een infuus dat mijn bewustzijn verstomt verlies ik de grip, zo die bestaat, op dingen van belang lijkt het maar zo en gaat het onvoorspelbare gewoon zijn eigen gang het lijkt uitkijken naar iets dat een mens verwacht maar waar de tijd meester is, en mij als onderdaan veracht…

in die kleine catacombe hoog op zolder aan de gracht met nog net dat ene raam waarin je de ster nog zag die je al in je droeg daar heb je in een schriftje binnen verwachting en angst je onsterfelijkheid vast opgeschreven een licht waarvoor geen lampenkap meer nodig was het stond al vast -------------------------- uit: 'De gedichten'…

Ze slaat haar ogen neer overspoeld met verdriet ze twijfelt nu niet meer leven en dood staan quitte Ze gaat zich overgeven aan de hemelse pracht naar het oneindige zweven waar ze wordt verwacht Ze kijkt niet meer om niemand die om haar treurt straks slaat de grote trom en is het pijnloos gebeurd...…

Op alle paden heb ik geluk gevonden boven verwachting. Verlichte geesten, schitterende lichamen, prettige goden. Zag ik geliefden, gelukkige genieters van de ontmoeting. Met idealen van goddelijk gehalte, onsterfelijk lief. Ik zit in hart van hemel tussen gelukzoekers.…

----------- Vandaag een democratisch feestje én lang verwacht nieuws van Apple.…

Toen ik een kind was sprak ik als een kind dacht ik als een kind voelde ik als een kind Al maar meer volwassen maar helaas al maar minder spontane verwondering onbevangen ontvangenis hoopvolle verwachtingen Talrijke ervaringen rijker maar vele illusies armer mis ik steeds meer dat blije jonge kind…

de seizoenen hebben je klein en schuchter gemaakt bleek en onooglijk in het gezelschap van velen op een noestige stam maar vlak voor de oogst gaven warmte en zon alle kans om te rijpen zwaar van de suikers bolt jullie lach naar de boer die geen grand cru had verwacht…

Ergens in een achterkamer ver van licht van vrij van leven is een joods meisje joods gebleven zoals zij wilde zoals ze dacht en niet verwacht dat ook zij in een trein werd gedreven. Pure onmacht vrijheid- even naar een plaats naar een plek waar je al snel voor de dood was opgeschreven.…

ik zocht jouw stilte op en vond gedonder in de holte van de nacht zwartgallig als altijd werd ik verwacht in hoeken waar ik nimmer wilde zijn een toermalijn glanst mooier maar mijn haar draagt altijd nog een zweem van goud the cloud verzamelt wel ik stop er woorden in, die nimmer willen zijn…

De Godenzonen grondig af te schminken Had Zwolle wel gehoopt maar niet verwacht Nu vaart een blauw wit elftal door de gracht Dat Ajax heel de beker leeg liet drinken Malloten die hun eigen ploeg duperen; Terug naar Amsterdam in Pec en veren.…

Want -inderdaad- ik ga het pand verlaten in de verwachting dat stenen omvormen tot vlinders. Maar nu wil ik de oude kat nog vergezellen Hij vroeg hier verdomme net zo min om.…

Ik heb een man gezien heel dichtbij misschien anders dan verwacht als ik wist wie hij was ik heb een man gezien hij zag mij niet dat hij dat liet merken zijn ogen keken dwars door mij heen ik heb een man gezien nooit zal ik hem vergeten ik wist niets van mijn bestaan voordat ik zag dat hij zichzelf zocht…

Uit waar ze dreven weggejaagd spant vluchten hun verwachting strak op zoek naar nieuwer water dat zich aan ze koestert, poten bindt. ---------------------------------- uit: 'Verzamelde gedichten', 1997.…

Loof en groen in onze handen opgaan naar Jeruzalem verwachting in ons hart misschien zien we Hem we roepen mee of kijken uit daar komt Jezus Hij lijkt moe hosanna klinkt het luid wachtend op respons maar dat gezicht is niet van een Koning maar één van ons…

vandaag was ik alleen neen, niet alleen, maar met mijn gedachten ik was op weg naar beelden in het verwachten dichtbij een einder die ook best nog veraf kan zijn, dat is aan de machten ik volgde de hoop in haar facetten zij voedt de aderen kan de geest verdraaien de toekomst achteruitzetten met de wind meewaaien de adem pletten maar…

'k Weet het zeker, 'k kan niet meer geloven 'k Weet nu zeker dat God echt niet bestaat Feit is dat de wereld niet ziet, 't is te laat Komt dit ongeloof niet meer te boven De duivel reeds die in zijn vuistje lacht Weet van zichzelf: 'precies zoals verwacht...'…

De sint trok gist'renavond weer voorbij we gaven dichterlijke voorlichting op rijm, het rivm vond dat geen verplichting en vol verwachting klopten harten blij traditie vieren doen we nu of nooit geen virus dat roet in het eten strooit…