Alle inzendingen over feesten

de plaatsen zijn gekozen posities verdeeld als de decibellen hun adem krijgen hebben drums hun eigen feest ieder event heeft zijn eigen hakken in de grond als de geboorteschreeuw nog horen wij ze niet binnenkomen licht lentegekleurd jeugdig ontluikend de lach en vlag in ontspanning fladderend mee verwachtingen zijn hoog gespannen…

Laatst iemand ontmoet Het goede gevoel gaf mij moed Om open proberen te zijn Delen en praten over pijn Voorzichtig verkennen En aan van alles wennen En van knuffelen op z'n tijd Heb ik geen enkele spijt Jouw warmte was een feest Zoals nog nooit is geweest Slechts van korte duur Want we scheiden: nog dit uur…

Ze feesten en vieren de vlokkendans der zuchten. Miljoenen piepschuimbrokken verliezen het Noorden en landen als klankloze woorden op een grenzeloos kussen van vlokken.…

Kom vrienden, drink eens uit, maak pret, ga dansen, Ga eten buitenshuis, vier vrolijk feest, Hang eerst de vlag uit en daarna de beest, Kom, grijp nu het nog kan uw laatste kansen! Straks zeggen wij, althans naar ik vermoed: Wat hadden wij het voor de oorlog goed!…

Je bent overal en altijd om mij heen feest in de dansende lichtjes van jouw ogen ik pak je hand we reizen naar een land ver achter de horizon waar de zon langzaam onder gaat klaterende fonteinen dansen op een plein de maan lacht ons vol uit wit stralend licht als buit…

waar zon en licht je haar blondeerde met zomerse highlights ving achterkant het donkere van schaduw in opgewerkt kort het was altijd een sport om de tegenstellingen te zien passeren als juist lente de confrontatie aan het uitproberen was vooral de lang gebruinde benen gaven aan het kapsel de frivoliteit van het feest van rokjesdag…

ik zag je bewegen met een lach ontsprong jij de tonendans jouw muziek was leven in het vrolijk kokette gaan klonk al applaus je ogen feestten in hun warme blik zij zongen licht er is geen wereld die jij niet veroverd hebt zij lagen aan je voeten aanbaden stilte jij hebt alles al gezegd…

Mensen zijn nog moe van al dat feesten, maar ook vandaag was er weer een begrafenis, een geboorte en een ongeval... Het gewone leven herneemt zijn rechten op geluk, pijn, verlatenheid en liefde. De kinderen weten het nog niet, maar de toekomst is soms duister en dreigend, maar ook hoopvol en het licht wenkt.…

Een eeuwig feest!!!…

Mensen zijn nog moe van al dat feesten, maar ook gisteren was er weer een begrafenis, een geboorte en een ongeval... Het gewone leven herneemt zijn rechten op geluk, pijn, verlatenheid en liefde. De kinderen weten het nog niet, maar de toekomst is soms duister en dreigend, maar ook hoopvol en het licht wenkt.…

Veel van mijn schaduwen blijven achter in het zwart van het besef eigentijds en voorbij de polder is eenvoud de vrijbrief van mijn bestaan niets verontrustends moeder laat mijn hand nu maar los want jij kent de dood zoals geen ander geleefd heb jij zeker al was je afscheid voor mij een feest maar nu weet ik wel beter zonder jou was ik…

het is geen feest om alles uit te pluizen het willen weten waar goed en kwaad echt huizen als anderen lachen in het snel vergeten is er bij mij de angel die prikt in het geweten zorgeloosheid heb ik nooit gekend me volledig overgeven is ook niet voor mij bestemd toch ben ik gelukkig met je heerlijke gezicht jouw pak met veren en…

Het is vandaag feest omdat je er bent! Weet dat je er zíjn mag. Een hele fijne verjaardag!…

het is geen sprookje maar een feest als ik de illias en odyssee herbeleef met cerberus de styx zie stromen als plato over liefde dromen pilaren weer kan raken die hemelbogen dragen van tempels vol cultuur nog zingen de sirenes als het zonnevuur in rood verdwijnt plejaden langzaam lichter worden en de mythe weer verschijnt…

Is dit nu het feest van eeuwige genieting, dit korte moment? Ik wil het geluk van volle overgave aan mijn geliefden. Het lijden niet gedogen maar alle leed genezen.…

zacht waait de wind vangt de maan met een handvol wolken de laatste ijsbloemen stralen maar de knoppen lopen niet uit verleppen traag op de ruit de sneeuw verliest zijn kristallen in druppels die langzaam gaan vallen het winterse feest krijgt in dooi zijn finale tijd om voorzichtig wat lente te halen…

. ------------------------------------------------ U moet en zal die dag gelukkig zijn, Dat wordt de mens nu dwingend voorgeschreven, Het is een feest om die dag te “beleven”, Voor niemand op die dag één centje pijn. En straks ook nog de “Dag van domme Pech”. Op beide dagen ben ik héél ver weg!…

Het graf ligt voor mij open maar ik trek mij dat niet aan ik loop er gewoon niet langs voor nu grijp ik mijn kans en ga feesten mijn leven vieren blij dat ik er zijn mag in een bootje de oceaan op varen de wereld verkennen hij is zoveel groter dan de achtertuin laat ik het glas nu heffen op een leven zo kansrijk en op een gaan even…

heb de sneeuw geproefd in smeltend zachte handen je tanden glansden licht ogen ruimden winters wit liepen zonder paden je evade in eerste voetafdruk ik adamde als gade in ons paradijselijk geluk zijn de wereld rond geweest beleefden daar ons eigen feest niemand die ons groette in ons elkaar nog ongerept ontmoeten…

En ziet zo aan het end weer dat weeïge gevoel aan z’n komst ondertussen al een beetje gewend hopelijk duidelijk wat ik bedoel het is nog steeds ‘leuk’ maar grotendeels geweest een merkwaardig niet te missen feest sla boeken en ogen gerust maar dicht er wacht een nieuw allicht daar aan de overkant met een onvoorspelbaar nieuw inzicht…

Terug van weggeweest Het verleden ervaren Een verlate weg Stilte wordt niets in de weg gelegd Voor de natuur een feest Rust raakt snaren Het bos wat je nog zoveel zegt Stilte die je van alles uitlegt De tijden verleden Stilte van heden Menig mens was er heen gegaan Natuur heeft de rust weer overgedaan…

ogen zien wat handen ooit tekort hebben gedaan voel met vingers waar het bloed in warmte is gestold los de greep voordat er ooit geboeid werd vastgehouden pijn verdeelt het feest is al geweest, te weinig voor het leven nu glimlach voor je later hemelt harder slaat het hart, roder en apart…

Blijf ik genieten van dit feest, het is alsof je er de toekomst in leest.…

Houd je op de toekomst gericht, dan wordt jouw leven weer een feest!…

zo zuiver als zijn woorden zo angstig is mijn geest hij die mij verraad voor hem is het een feest ik ben nu wel angstig en voel me erg klein hij die woorden spreekt maakt me echt heel klein zijn zinnen snijden door mijn hart en ziel ook steelt hij de vrouw waar ik eens voor viel mijn vorm van geluk was zijn jaloerse blik en net als…

hoor stemmen in mantra’s van stilte die het verleden hebben vergeten door herhaling in heden voel de emoties van de natuur in het seizoensgebonden zijn die nu alles geven om in vrucht en zaad te overleven ik open mijn handen en geest zonder god te zijn voel mij een hoeder die deelt in de sprankelende muziek van het samen als feest…

Twee verloren harten zag ik gaan Ze vlogen uit de lichamen Ik voelde mij voldaan Ze gingen zelfs nog samen Het had zo mooi geweest Ze wilden mij niet meer Dus nu is het feest En geniet ik elke keer Twee verloren harten zag ik gaan Ze hadden mij niet lief Ik kon niet voor mezelf instaan Dat is echt mijn motief ----------------------…

feest en drink wij waren ooit ook jong. heb tenminste empathie voor die mensen die daar in nottebohm sereen op de dood liggen te wachten en niet kunnen slapen. kan dat niet minder en anders, jonge buren???…

vandaag wil je plots houden van mij vandaag heb je nood aan een lief een schaamrood hart uitbundig gestrikt honingwoorden wat zijn ze waard die ene dag ieder jaar raast door mijn aders geprogrammeerd gevoel versus egelverweer toch droom ik stil dat ooit een warme hand me meetrekt naar dat land van alle dagen feest…

De zon heeft stijl en persoonlijkheid zet iedere avond telkens iets vroeger dit vredige landschap in vuur en kleur ze vertrekt niet ongezien het feest valt even stil ze danst haar slotscene en in haar zog zuigt ze de kleuren mee dempt het geluid laat slechts de bleke maan als wachter achter…