2360 resultaten.
Zeemeerminnen kind
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.440 Zuiver in de meest kristalheldere beek
Doorzichtig als pas geblazen breekbaar glas
Beweegt ze met sierlijke tred door het water
Alsof ze een echte zeemeermin was
Lange haren nat glimmend in het ochtendlicht
Haar huid prachtig mooi lichtbruin getint
Ze droomt over later als ze een vrouw zal zijn
Maar nu is ze nog…. een zeemeerminnen kind…
Hand over zee
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 676 Een lied van zuiver spinsel
doorbreekt het glas
met licht, wiegend in het blauwe
schijnsel van water op ruis.…
rafels
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 859 Gedachtes spelen door mijn hoofd
Over hoe het had moeten zijn
Pijn nestelt zich in mijn lijf
Het vecht om een weg uit
Het glas wordt steeds leger
licht speelt met de kleur
troost komt er niet vandaan
confrontatie met wat niet meer is
alleen zwoeg ik de avond door
morgen weer een dag
het koord is doorgesneden
maar rafels schuren langs…
Vondelpark
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 2.127 Zomerse zondag
in het Vondelpark
spelende kinderen
in het kinderbad
kleedjes
overal neergevleid
loom luierende mensen
nippend
aan een meegebracht glas
Zijlstra speelt in de muziektent
zweet gutst
op het ritme van de jazz
publiek deint mee
op de maten
van hun blues
de zon gaat nog lang niet onder
hier in het Vondelpark…
Handschrift
netgedicht
3.0 met 29 stemmen 1.698 Zij laat ze vallen in een glas
en voegt ijsblokjes toe
herschept de tijd en geheugen.
Zo is het niet geweest, zo
zal het ook nooit zijn
het lied van verloren woorden
verdwaald in vele wegen
die aarde zijn ontstegen
uiteindelijk hemel zullen zijn.…
De kleuren van de regenboog
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 566 Bij een kunstwerk in glas van Annemiek Punt…
Gehate liefde
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.175 Laat me geloven
in jouw woorden
het glas heffen op jouw bestaan
Geef me het recht
om te dromen
droom mijn dromen
als ik ze laat staan
Leef mijn leven
als ik het vergeet
Lach voor mij
als jij mij laat huilen
Heb een ander lief
zoals ik jouw haat
Geef me een teken
als jij mij verlaat…
Vrijzwijgend
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 334 zonder jas loop je in de regen
onbedekt, zoals je bent
ik kijk naar je vanachter glas
net als altijd, van een afstand
geen pas neem je teveel
en woorden zeggen je niets
maar als onze blikken kruisen
versta ik je eenzaamheid
je bliksem bezocht mijn ruimte
die deelbaar werd door twee
mijn jas hangt aan je lippen
stilzwijgend
vrijblijvend…
zomerplooi
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 3.239 een klein intiem terras
ludiek genesteld
in een zomerplooi
de tafeltjes vierkant
een rondeel vol vuur
de zon staat op één uur
je voelt dat ik je kozen wil
je oog zo klaar als water parelt
in het fijngeslepen glas
als uit het witte zand
de zon een ooglens brandt
zingt in je blik kristal.…
Luchtkasteel
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 983 Als een adder in het gras, spuit venijn door
onbreekbaar glas, de telefoonlijn is geduldig.
Wanneer een vlieg op het behang, een dodelijke
spin blijkt tja dan, zijn de poppen in het
luchtkasteel als marionetten aan het dansen!…
amour perdu
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 1.207 ik kijk versuft naar wat je achterliet
een half gerookte sigaret, het lege glas
wat kruimels op de keukenvloer
hoor nog de toon waarop je sprak
de deur die zacht gesloten werd
zelfs de hond bleef onbeweeglijk
liggen in zijn mand
alsof je even om een boodschap liep
nooit echt verdwenen bent…
WVK
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 2.954 Achter glas verscholen,
het zeurende geluid.
Het raam staat niet open,
maar maakt in dit geval niets uit.
Ramen zijn geen hinder,
en muren even min.
Ik zit achter mijn boeken,
maar heb nu echt geen zin.
Ik kom niet verder dan regel 1,
en denk ook niet dat ik het halen ga.
Door dat ontzettende rotgeluid
van die vreselijke WVK.…
Over lijken?
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 431 hoe vaak kun je sterven
aan dodelijke blikken
de bodem raken van
een glas bloedrode wijn
hoe sterk moet je zijn
om te kunnen overleven
tussen andermans wanen
die zo realistisch lijken
hoe lang ben je in staat
de zure druiven te slikken
waarvan je weet dat ze niet
rijpen zonder warme lucht
en hoe blauw is het antwoord
op al deze ongestelde…
Verstrooit het licht
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 101 je bent van glas
dat in zijn matheid nog
maar vage beelden lacht
waar het bewegen
nog slechts een schaduw
is van het echte leven
je krachtige lijnen
zijn broos en breekbaar
door de tijd geraakt
het kristal transparante
heeft na vele jaren zijn
vitale flonkering gestaakt
nog ben je niet gebroken
maar in de warme middagzon
verstrooit…
Bloemenring
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 580 Hij vult beide handen
met dieprode doornen
rozen slaan taal stuk
in glas in lood
het kroontje speelt
met de schaduw
rond haar gezicht
maar laat in ogen
de lach verbloemen
beneveld worden stelen
verzopen in de laatste steken
haar huid blijft lelieblank
de striemen leven onderhuids…
De hemel is met muizenhuid bespannen
gedicht
3.0 met 33 stemmen 5.852 De hemel is met muizenhuid bespannen
en insecten zitten met lood gevuld
op straat als het geluid
van brekend glas verbaast. Men ziet
een hand die fles na fles de hand is
van een prototypische bedelares!
Ze ademt in en uit en dan vallen
er woorden (het, is, roestig)
naast de glasbak uit haar mond.
Muizenhuid.…
Een onverwacht genoegen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 252 Ik heb je rode kraal gevonden
tussen het stof achter de kast
Je bent lang niet zo dichtbij gekomen
het is jaren terug dat ik hem zag
Ik heb hem even opgewreven
zag je reflectie in het glas
en bij het zorgvuldig opbergen
wierp ik hem terug over de kast
opdat over ongetelde jaren
ik hem plotseling weer vinden mag…
glasscherven
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 389 op de rand van de stilte
de laatste momenten
ziel zingt in spraak van diep bedroefd
de laatste zwarte kaarsen branden
ze verorbert het laatste kostelijke vocht
ze drinkt en soupeert het op
vertrouwd in laatste uren van oorsprong
het volle gewicht in het laatste glas
tot het valt in scherven
zo volmaakt was het nooit…
De wezenlijke schijn
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 596 mijn spiegel
is aangetast
door de jaren
waar ik nu in kijk
is verworden tot
doorzichtig glas,
aan een loep gelijk,
doch zonder dat hij
de afstand naar mijzelf
kan verklaren
een schild dat
niet meer weerkaatst
en het innerlijke naar
uiterlijkheden verplaatst
door een filter die steeds
grotere gaten vertoont
opdat de werkelijkheid…
Shots vol ellende
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 145 nog staat
een raam te klapperen
waarin gordijnen
scheuren door glas
hoorbaar sijpelt
dood en stilte
uit een wijk die
ooit springlevend was
een beeldverslag
van slachting die
toen gaande bleek
gaat achteloos voorbij
shots vol ellende
zijn er tientallen op rij
met de knop omzetten denken ze
gelukkig zijn wij daar niet bij…
rimpeling
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 131 ze heeft gedwaald in het verhaal
alsof het niet haarzelf betrof
zij een reflectie was
meed spiegels water glas
een tweelingziel
de vaste vorm verloochent zij
soms gaat ze naar de waterkant
beroert het water niet
en ziet haar helder staan
maar een kleine rimpeling
laat haar weer gaan
de epiloog die schrijft zij niet
het wordt een open…
Intimiteit voor beiden
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 111 ja ik was van glas
zo doorzichtig
dat transparantie
niets wist van
mijn leven en gezicht
ik ben gaan slijpen
kleine stukjes
stralen weer kleur
kaatsen terug
wie ik wil zijn
de hoekige lijn
is gepolijst
scherpe kanten
zijn weg met
compromis en overleg
jij kunt mij strelen
zonder de pijn
van het snijden
eindelijk intimiteit…
Vergankelijkheid
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 285 de vergankelijkheid wordt duidelijk zichtbaar
nu het ineens slecht met je gaat, eis je
ondanks alles toch een glas cola
als een engel met vleugels lig je tussen
de kussens van het te grote ziekenhuisbed
blijkt jouw wil sterker dan je lijf
dat moe is, happend naar adem
heb je je over te geven aan wat komen gaat
maar niet zonder slag of stoot…
Lucky Man
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 198 Rook benevelt me,
mist van de koude sambucca dampen,
ijsklontjes die tranen huilen in het glas,
waar ik niet janken kan,
een onzichtbare man,
verscholen achter een brandend licht,
als motten naar de incomplete leegte,
flokt de vrouwenziel naar het onvulbare eb,
omdat ze moeten,
omdat ik moet,
om te branden,
niet alleen in het glimmende lemmet…
Datumgrens
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 163 Steen, glas, scherven,
verwaaid papier op straat.
Sporen van wreed besterven,
van een huis dat niet meer bestaat.
Een gapend zwart gat,
een schaduw, het licht zelf zie je niet.
Gewond is de stad
die je achter je liet.…
Straaltje licht
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 163 Wind fluit hol
tussen muren van ruïnes
waar schimmig licht
in hoeken verdwijnt
slechts stof beweging brengt
door vlagen opgejaagd
stil zit ik te turen
naar brokkelige muren
waar nog kleine lichtstraal
gebroken in schervig glas
wazige schaduw tekent
van wat ik eens was.…
Soms helderen je ogen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 275 stofjes dansen
in de middagzon
met op de achtergrond
het ruisen van de populieren
handen in je schoot
vingers nog altijd snel
met hun onvermoeibaar
pluizen pakken spel
soms helderen je ogen
als herinneringen
in gebroken glas
hun scherven laten glinsteren
je zit zoals je was
sprankelend en transparant
maar nu fragiel
het zonnetje…
Fraai gevulde delen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 153 jij rankt als glas
geblazen
met de mond
slank krijg jij
de hoogte
sierlijk en voornaam
je lichte trots
blinkt uit in
fraai gevulde delen
toch blijf je transparant
kleurt zacht
door zon beschenen
jouw vormen in balans
unieke kunst
gemaakt door mond en hand…
achter de schermen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 131 verkleur je zicht naar vrije
wolken…
door dit glas lijkt het niet veel
jouw ademnood verrast
je keel
als razzia’s de straat
bestieren
veiligheid voelt zo beperkt
het werkt niet, als een ander
onderduikt – en stikt-
het riempje strikt nog
rond het hoofd maar toch
je hebt er altijd in geloofd
dat ooit de lucht jouw
adem sterkt…
Hard geworden tijd
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 130 -
'k Word er zichtbaar door overmand:
Een laag van hard geworden tijd
Die in het glas is ingebrand…