Alle inzendingen over kennen

Mensen die je kent, mensen die je best had kunnen kennen. Een mevrouw die op een schoolplein stond om haar kinderen weg te brengen, op te halen, net als jij daar wachtte, soms met iemand sprak maar meestal in gedachten - een gezicht dat je als je het ergens anders tegenkwam in verwarring bracht.…

Wat heb ik me verkeken op de waarheid die ik meende meende te kennen na jaren van studie en fijnslijperij aan de praktijk van alledag Achteraf lijkt het zo logisch dat de geboden niet gelden voor ons alleen, en de Kracht die groter is dan alles, er is voor alle mensen en alle mensen er zijn voor…

ik at druiven uit je hand voelde me een koning zag hoe jij de trossen plukte met het zonlicht als beloning ranken jeugdig groen stammen roestig van het zonnen ook tussen rotsen vinden wortels nog hun bronnen de wijn is hard en ongenaakbaar je voelt de strijd tot in je keel nadat je haar hebt leren kennen steel je graag een kus teveel…

ik ga stemmen ben zo moe aan wie vertrouw ik mijn stemmetje toe welke heren doen wat ik verwacht ach het is toch zo’n gedoe wie doet toch wat ik voor ons allen als het beste had gedacht allen in Europa beloven mij te verwennen maar leer mij die slimmeriken kennen ze schuiven het meeste echt wel naar zichzelf toe weet je hoe ik…

Zoals theologen die god kennen, als een zelfbedachte grap. Dat mensen zichzelf begrijpen, is een belachelijk vergrijpen, aan een onbegrepen waarheid. Is een lachwekkend begrijpen, van hetgeen niet-weten is. Dat dichters spelende mensen zijn, vervult oudgeworden dichters, van de vrolijke zinloosheid, die ook kinderen eigen is.…

Ambtenaren voeren wetten uit, die kiezers moeten kennen. De eerste macht die we kiezen, heeft zichzelf opgesloten, in Twee Kamers. Gekozenen maken er zelf wetten, of keuren er onze wetten goed. Rechters spreken recht. Adviseurs adviseren. Media informeren. Namens u en mij. Wie kiest voor welke macht? Met, door of zonder ons.…

donkere nacht maakt harde muren een vreemde wereld zonder deuren van waarheid, stilte kent langdurige minuten in eenzaamheid, jij gelooft niet dat de rivier een moeder is, de boom een dochter van de zon de golven van de zee geen vader, geen zoon die het heldere daglicht kunnen verdragen bij het beekje, omdat zeelieden geen heimwee kennen…

Ik blijf niet aan de kant staan ik wil graag samen, leren kennen, vertrouwen, delen mijn leven delen, ik zoek contact en ik paai wie mij helpen kan Jou lok ik dichterbij, jou leid ik naar kieren die ik glad maak met boterhoning, langzaam trek ik jou erdoorheen jouw hemd tegen mij aan om te voelen dat je er bent Je wilt wel, maar ook…

Ik wil erheen of een film erover zien: de steppen het oerwoud, de Himalaya ik wil mijn licht laten schijnen in diepzeetroggen, alles wil ik kennen, hanteerbaar gemaakt zodat heel de wereld de mijne wordt en ik een echte wereldburger, nee ik wil meer, een kosmoburger zijn tussen geesten, engelen en goden voor altijd bestaan, ik wil ruimte…

Dan komt de grote dag, het wonderlijke moment dat je zin krijgt in het leren kennen van de buitenwereld, en met hulp van de geweldige liefde die ook het begin van je zijn was kruip je richting licht en lucht en met een glimlach en de kracht van het leven begint je unieke reis door onze wereld....…

nog grip op de tijd Nog slechts op het verleden Jaren gaan voorbij Een achttal inmiddels verdwenen Die jaren begonnen te tellen Toen werd verteld dat nooit meer beter Worden enige optie is Ongeneeslijk, wat een woord De ziekte en tijd spelen cruciaal een rol, terwijl 'Greep op' verloren lijkt te zijn Motto: zich echter geenszins laten kennen…

Mijn Hoger Zelf, Geweten meer dan heilig Ik heb je leren kennen in mijn jeugd Door rituelen zo vertrouwd en veilig Een bodem voor menslievendheid en deugd Ooit werd je God genoemd en ook wel Vader En daar waar rook is, is nu eenmaal vuur Indien ik je bestaan als volgt benader Dan ben je toch een teken aan de muur Er was een tijd waarin…

Ik heb je leren kennen in een tijd waarin ik zoek was. Je hebt mij de hoop gegeven dat er meer is. Je hebt hierdoor mijn hart gestolen en mijn gedachten draaien om jou heen. Ik zie je bijna elke dag maar je hebt laten blijken dat je het niet zo bedoelt. Ik realiseer me dat je het niet zo bedoelt en de grond brokkelt onder mij vandaan.…

reageerden niet zo blij Een schande is het sprak Catharine Het is grof riep kipje Wies Want een pauw zonder zijn kleuren vind ik alleen maar vies Zo kakelden alle kippen naarstig door elkaar Maar de ongekleurde pauw die keek er enkel naar Hij dacht al zou ik voor die kippen mijn kleuren aan gaan doen dan nog zouden ze kakelen want ze kennen…

De rijken en de armen eten zelden samen Spreken niet dezelfde taal wonen ver in niemandsland De rijken kennen niet de wereld van de jungle op de straat Geld leeft in grote huizen hun kinderen doen aan cultuur en kunnen alles breken De straat is van het volk slechts de wet van overleven wonen in huizen zonder geld Hun kinderen zijn verdwaald…

Nooit zal ik je vasthouden Je verleidelijke mond kussen Nooit zal ik je kunnen aanraken Je ontstuimig mogen beminnen Nooit zal ik je leven binnen gaan Je passie mogen smaken Nooit zal ik je leren kennen Je heerlijke geur mogen ruiken Waarom lijkt het zo eenvoudig Maar is die afstand zó ver Waarom mag onze liefde niet leven En onze harten…

Als pijn zoveel pijn doet Dat je niets meer voelt Dat je ziel verdoofd is Volledig onderkoeld Als pijn zoveel pijn doet Dat je niets meer ziet Dat je niets meer hoort Zelfs geen haat of verdriet Als pijn zoveel pijn doet Dan leer je het kennen Dan doet het geen pijn meer Je kunt er aan wennen Maar verdoofd en gevoelloos Zal de dood…

Willen, zullen, kunnen, kennen Met woorden spelen het is soms wennen ! De nederlandse taal hoe je het ook wendt of keert daar moet echt op worden gestudeerd ! En toch ga ik er elke dag mee spelen lekker met letters aan de gang 't is niet voor het algemeen belang Het geeft mijn gedachten een plek !…

ik zélf wil staan Welke muren en hekken Ik over wil gaan Ik zal op mijn bek gaan Foute dingen proberen Ik zal ook weer opstaan En hier ook van leren Het balans evenredig Zelfverzekerd leven Dan pas ben ik volledig Heb ik zoveel geven Ik creëer mijn wereld Door stilstaan en rennen Pas alles klaar is Zal ik jou leren kennen…

bloot kennen wij niet daar vallen onze ogen niet op is meer een entourage voor de aankomende top wij accentueren juist de zaken die mensen zich pas veel later realiseren in een luchtig herinneren kantjes roesjes en het half doorschijnend weglatend in het kleine en toch heel opzienbarend zijn waar het mat wit van de fragiele…

Ik zou het willen noemen maar kan de woorden niet vormen die jij kennen zal. Een communicatie probleem dqt mijn zoveelzeggende stilzwijgen onderbreekt. Meningen en feiten uit mijn diepste worden uitgesproken vertellend over niks een hele boel.…

Zijn ogen spieden waakzaam rond in holle, grauwe kassen sliertige haren, verwarde baard geen weken zich gewassen Nergens rust noch veiligheid hij weet: ze spannen samen hoe hij zich noemt, dat maakt niet uit ze kennen al zijn namen Steeds weer verschijnt een ander gezicht hij kent hun syndicaten vernietiging van heel zijn brein is 't…

Niemand vertrouwen Geen schuldgevoel kennen En maar "niet te veel nadenken” Dit is jouw leven Maar… Hoe echt is jouw leven Als je niet één keer je hart kunt openen?…

de voormalige rookkamer gepolitoerd ondanks de grote schoonmaakbeurten hing de walm uit vele decennia roken nog altijd in het meubilair in het kraken van de stoelen was nog het verdwaalde hoesten uit vroeger tijden herkenbaar te horen nog ruisen de gordijnen groeten hun onverstaanbare wensen aan mensen die zij al jaren kennen…

deert hem niet zo onverschillig in de lucht vult hij minzaam de glazen met het vocht dat in het verleden zo liefdevol werd gebrouwen dat de smaak ervan de lippen verdooft en nog eens schenkt hij bij de namiddag verliest zich in een veel te vroege avond als hij huiswaarts keert het is goed geweest vandaag leerde hij opnieuw een man kennen…

Ach Heer, de wetenschap is zo precies beschikt over een absoluut gehoor de oerknal klinkt oneindig door geen spoor van dreigend gehoorverlies Miljoenen, een miljard, of wat jaartjes meer het klinisch rekenwerk zo éénvoudig koel het dient toch slechts een schamel doel wij kunnen, kennen, moeten alles, Heer Uw hand, overbodig bij ons rapen…

ik mis ogen en een warme lach je hand die ik altijd lezen mag er is nu stilte maar te weinig vaart weerwoorden zijn snibbig en schaars in de rolverdeling kennen we de paden en gewoontes tot ze ons weer gaan vervelen wereld zit op slot de nieuwe spelers lopen nog met oude borden voor de kop de regisseur trekt zich de haren uit…

Een vrolijke noot na dagenlang wroeten, na zeuren en zagen, na kommer en moeten, een glimlach naar sommigen die me wel kennen en die deksels goed weten hoe me te mennen...…

Afstand is geen vervoer, gebrekkige toegankelijkheid, apparaten niet kennen, juiste woorden missen. Afstand is weg raken, steeds zoeken naar, nabijheid begeren, dun ijs willen betreden. Afstand is verwijdering, procesmatige ontbinding, in elementen uiteen vallen, onwelriekend achterblijven.…

maar zou slagen waar anderen hadden gefaald moest hij voldoening nemen met het leven als een sterveling het niet vinden van de zwarte tand zijn symbool van dood in leven hij kreunt al decadenlang terwijl het knagen langzaam duurt de tand des tijds wit verbleekt kent slecht haar eigen genade en de avonturier des goden leert het teren kennen…