Alle inzendingen over klein voelen

in reeds gebroken buiken de sprong vergeten en liep met mijn te kleine lijf de doofheid tegemoet waar was het dat ik omkeek wit in de wind…

Oh, wat prachtig om hier te zijn, hier te zitten in dit kleine kamertje waar ik vaak gedichten schrijf. Ik zit hier rustig, aangenaam en het is werkelijk schitterend hier te zijn en alleen maar te zitten.…

Zo klein als je bent kun jij me al ontroeren En ik weet niet wat ik nu moet voelen Het wonder dat jij mijn kleinkind zal zijn, Jouw oma zijn dat vind ik ontzettend fijn Mooi, onschuldig zonder weten van mijn pijn Dat er nog een kleinkind op komst zal zijn Een kleinkind dat ik altijd ontzettend zal missen Maar dat komt omdat het de ouders…

pijn, ik voel zo'n scherpe pijn, in mijn hart, heel diep binnenin. als ik zie de gruwel en de onzin, het leed van dieren groot en klein. wat scheelt er met bepaalde mensen en waar halen ze het lef of het plezier. bij het dumpen van een weerloos huisdier, een kind ...zou dit zeker zo niet wensen.…

ik raakte je hand in een streelzacht ontwijken, je ogen lieten me blijken dat mijn liefde je niet langer brandt nog is je stem als een veld vol met bloemen, in de melodie die ik proef in je zoenen, fluistert een klein dissonant afstand in voelen je lach is nog open maar onderhuids merk ik, wat tonen, in harmonie gaan bedoelen…

ze schonk me kinderen, ze schonk mij al haar tijd, Daarbij vergat ze vaak haar eigen kleine zaken, een feit dat ik mij nu zwaar verwijt. Elke dag blijf ik haar roepen, elke dag voel ik die pijn. Ook al mag ik schuilen in lieve mensen groepen, hoop dat mijn engel weer bij mij verschijnt.…

je zegt ik kan de pijntjes voelen van de bomen van de onrust in het gras van de twijfel in de wolken van de benauwenis onder vogels van de vrees voor kruipende dieren je zegt ik lijd met hartzeer om de broosheid van de bloemen om het verdriet van de kleinen om de domheid van de groten zullen we zoenen?…

ik zie een wolkje hemel in je ogen je bent zo klein waar jij vandaan komt wil iedereen wel zijn je kijkt naar wat beweegt ziet alles onbekend lippen willen raken weer het bekende smaken en proeven waar je bent vingers voelen aan elkaar om ook je hand te leren je schrikt van je gehuil een nieuw geluidje uitproberen de wereld is…

Van mij zal men toch echt geen centen vangen Dat geld verdwijnt in de verkeerde zakken van schobbejakken in hun snelle pakken Dat heet zo mooi: verstrengelde belangen Dus stort maar niet op giro 555 want zoveel ribben heeft u niet in ’t lijf…

om ons heen Keer op keer opnieuw beginnen Ik doe mijn ogen dicht En voel Hoe jouw naam zich schrijft over mij En hoor Jouw zachte jou in je stem Hier diep in mij Is een eindeloos werken aan onze nieuwe plannen Klein en stil van onzekerheid over ruimte om te groeien Keer op keer uitkijken naar jouw mail…en eigenlijk willen zijn dicht bij…

één klein neusje twee kleine voetjes tien kleine nageltjes een kusje op je wang een klein naveltje twee grote kijkers tien kleine teentjes wachten duurde lang een klein lief mensje twee wiebelbeentjes tien kleine vingertjes je bent hier veilig levenslang ~*~…

Kleine, kleine, Moederke alleen, Douw-douw-douwderideine, Kleine, kleine, Moederke alleen, Kan van uw wiegske niet scheên! ------------------------------------ uit: Verzamelde Gedichten…

Zes kleine voetjes dribbelen over de vloer koektrommel op tafel zes oogjes op de loer. Twee kleine voetjes en twee kleine handjes klein hoopje mens nog zonder tandjes Samen acht kleine voetjes en acht kleine handjes één nog een baby en drie bijdehandjes.…

Hardop nadenken en wat uit het raam kijken -- Buiten stroomt de rivier.…

Klein groot! groter!! groots!!! Douze points Joost mag het weten!!!! Europapa!…

Traandiamanten, bevroren op mijn wimpers: schitterend verdriet.…

Wie niet op eigen kracht een koers kan winnen Verstopt een klein machientje in het frame, Een uitgekiend geraffineerd systeem, Hoezo doortrapt…..hij moet toch wat verzinnen ! Die wint de koers dan met het grootst gemak, Noem mij een sport met nog meer hellend vlak.…

Hij is zo dik en zij zo klein hoe zou ze hem omhelzen. Hij is zo moe en zij zo klein hoe zou ze hem begrijpen. Hij loopt zo slecht en zij zo klein hoe staan ze samen stil. Hij is zo grijs en zij zo klein hoe.…

ontspannen rust ik op het middag bed waar kleine uurtjes spelen met stofjes die door de warmte op hun rug worden gelegd in hun reis langs kierende gordijnen waar het licht hen beschijnt in een mistige choreografie tussen vage paladijnen zij dagen mij uit in hun onvoorspelbare tochten om vrij te zijn mee te gaan en te voelen wat verheven…

jij had de zeldzame performance van binnenkomende schuchterheid en een blijde vrijheid om de warme ontvangst bijna lijfelijk te voelen het gapen van deze kloven ben jij gelukkig nog niet te boven nog showt alles naturel als op het lijf geschreven de tegenwind die pittig waait voelt niet als blasé maar neemt wat kleine stukjes…

Als twee kleine kraaloogjes vragen, Help mij, want ik voel me niet fijn, Mag je dan, omdat je voelt dit is het einde, Egoisch zijn? Als je van de dierenarts hoort, Dit komt nooit meer goed, En hij krijgt steeds meer pijn, Mag je dan omdat je hem niet kan missen, Egoisch zijn??…

Stiltes wisselen elkaar af Op dodelijk wijze zwijg je Bij die blik van jou voel ik me zo klein Waarom doe je dit? PRAAT DAN! Alles maar niet dit Machteloos kijk ik naar je Probeer je gedachtes te lezen Ik geef het op Als jij het onze vriendschap niet waard vind... Dan zwijg maar! Hoe kan ik tot je doordringen?…

druif met nog een klein stukje pit Wij blijven op dit zilveren blad en -feest Totdat een hongerige feestganger of -dood ons uit ons lijden verlost…

wij zijn gezien en herkend niemand vroeg ons naar een legitimatie of ander document wij horen hoe bomen een zacht welkom ruizelen bladeren ritselen snel paadjes vrij blij ons te zien in groene doorkijkjes tonen kleine bosrijkjes hun erfgoed in een pluizig stralende zon wij voelen ons voor het eerst deel van dit tafereel…

De golven branden grauwend groen vergeten leven aan mijn schoen Tegen het waaiend zilten zand bescherm ik ogen met mijn hand Wolken scheuren op tot flarden ik voel mijn huid tot eelt verharden De zon breekt zacht in kleine stukken die lachend aan mijn kleding rukken De horizon verdwijnt in water water van eens, water van later dat nu onder…

samen iets De dochter van mijn lieve vriend waar ik zoveel voor voel ‘Papa is de allerliefste’ ja, ik snap wat zij bedoelt!…

ik zie een glimlach bij mijn lezers en voel de warmte in hun hart zie de frons op hun voorhoofd dat maakt open dichten zo apart…

is genoeg geweest, ik stop Als zijn stoel dan even later Leeg en eenzaam achterblijft Voel ik in mij nog de warmte en geen schrijver die dát schrijft…

Dag lief kleintje Dat dit gebeuren kon Je leventje geëindigd voor het begon Ook al zal de grond nooit jouw voetjes voelen En zal de zon nooit je hoofdje beschijnen Toch zul je nimmer meer verdwijnen Je bent voor altijd in herinnering Als een wezentje, teer en klein Onwetend van wat had kunnen zijn Je bent nu op een plek Waar geen verdriet…

hoor hoe stilte jouw lied zingt in het glimlachen van de lente tussen zijn en dromen het daglicht geeft aan de wolken op ons gelaat hoe ogen sluiten door een ver vergeten voelen wanneer witte vlinders het veld bloesemen als kleine scheepjes met bolle zeilen hoe de wind slaperig haar vleugels legt op mijn lippen wanneer…