2892 resultaten.
de tijdloze
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 110 luisteren naar de stilte van de nacht
liggend in mijn veel te grote bed
staren naar de maan die naar mij lacht
o, zalig...sterren dansen mijn ballet
hun witte schijnsels verlichten mijn geest
rustig sluit ik nu mijn bruine ogen
denkend aan al die vervlogen tijden
ik ben tevreden, ik kan niet anders
want een passage die ik nooit eerder heb gekend…
LAIS CCXXX
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 48 Dat het hier was, is, en zich leven laat
voor wat het voelt, dat zij het hiertoe bracht,
dat het druipt waar zij ledig lacht en praat,
dat zij humaan werd en dus vol van haat.
Het laat zichzelf als niets verdwijnen en
ontbindt de zang tot aardig lied voor hen.
Het wordt wat lucht, of water waar zij zwemt.…
Wachten op jou
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 93 Wachten op jou
Als het leed is geleden
En de dorst is gelest
Als veel bloed is gevloeid
En de aarde verpest
Als de bodem vergiftigd
En het bos is gekapt
Als geweld heel normaal is
En niemand het snapt
Als de normen vervagen
En de wet niet meer geldt
Als alles van waarde
Niet langer nog meetelt
Als de liefde verkild is
En niemand nog lachte…
een deining van plezier
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 391 je lacht en
het oppervlak
golft mee in een
deining van plezier
in het groenblauw
van je ogen
weerspiegelt zicht
een zee van mededogen
maar je woorden
zijn een koude mist
we gaan van strand en
niemand neemt je bij de hand
je klaarde op in verder lopen
ik weet niet wat je heeft bewogen
de zon was terug je sprong
weer op…
De Genezing
poëzie
2.0 met 9 stemmen 2.837 Zij stond voor de grote spiegel
En lachte haar beeltnis aan;
Zij had haar zijden kleedsel,
En haar parelsnoer aangedaan.
Zij waande zich genezen;
Haar wang was weder rood;
Zo helder glansden hare ogen,
Zij vreesde niet meer de dood.…
Het beste deel is meer dan veel
poëzie
3.0 met 20 stemmen 3.562 Niet naar veel te jagen,
Stil zijn kruis te dragen
In des Heren kracht:
Dát doet starren stralen
In de zwartste nacht,
Dát een hemel dalen,
Waar de vrede lacht!
Vader van genade!
Sla mij vriendlijk gade,
Sterk mij tot mijn plicht!
Naar des Levens kusten
Zij mijn voet gericht,
Tot ik uit mag rusten
In uw Sabbatslicht!…
Noorderzon
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 935 De zon breekt door
Wanneer jij lacht
De wind draagt voor
Jouw woorden; zacht
Een wolk laat tranen
Om jouw verdriet
De maan ziet toe
Op hoe jij rust
De zee sust
Ruisend jou in slaap
De nacht raapt op
Wat jij vergat
En achterlaat
Dat fluistert ochtendstond
En morgenwind
Als ik je niet meer vinden
Kan…
Als beloning
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 47 jij groette
en lachte
naar de
bomen
die jij
bij het
tegenkomen
wist te
verleiden
tot het
spreiden
van hun
vele takken
zodat het
blad de
warmte van
zomerzon kon
begeleiden
om wat later
in het jaar
ruimte te
gaan geven
aan een
vruchtbaar
leven van
duizenden
insecten op
de mooiste
bloemen
met als
beloning…
spreekuur
netgedicht
3.0 met 24 stemmen 2.449 vraagt ze
ik kan mijn kont niet keren
maar zie haar witte tanden
ik kom je zo wel halen
lacht ze
ik blijf wat doelloos dralen
en heb mijn hoofd vol lente …
ik heb totaal geen klachten
weet ze
maar ziet mij steeds hier wachten
… de doktersassistente…
De uitvergroot
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 82 ik keek me aan
lachte verbaasd
toen ik mezelf zag staan
er was iets onbekends
misschien wel ooit gezien
maar nooit verkend
in ouder worden
draaien films door je
proeft de tijd in het decor
verschillen in de
uitvergroot maar essenties
missen niet de boot
het lijken oppervlakkige
momenten maar toch
wankelen er fundamenten
nog…
Sonnet voor de Sultan van Kalantan
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 886 Door de klaterende hallen
Wandelden verrukte hofdames,
Terwijl de wervelende
Hemelschilderingen lachten.
Ik mocht mijn saxofoon bespelen
Voor de Sultan, in een grote zaal
Van marmerroze bogen.
Nooit klonk de blues
Lichter dan voor deze man
Op deze plaats.…
Dag lieverd ...
hartenkreet
3.0 met 19 stemmen 2.310 Licht,
jouw maan lacht
sterrewit,
pure liefde vangt
het zwartste zwart
jouw laatste nacht
Gekist,
blank eiken
leven in ringen
sterk en krachtig
jouw laatste reis
Ooit,
die foto
ja, rode langstelige rozen
bloeien langer dan
jouw afscheid
dag lieverd ...…
Nog een klusje
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 364 ik heb de dood
in al zijn eenzaamheid
kunnen verwelkomen
met witte bloemen
mijn kist wist niet
dat ik nadat mijn
laatste uur geslagen was
nog steeds gezelschap had
aan ruimte was
er geen gebrek
voor het maatje dat
ik altijd bij me had
ik bedankte hem
voor al die goede jaren
hij lachte wat zei zacht
ik wachtte op je grijze haren…
Totale genenmatch
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 63 god zag op
de laatste dag van
zijn scheppingsavontuur
de man naar zijn gelijkenis
adam lachte
keek om zich heen
maar voelde zich
toch moederziel alleen
de schepper nam zijn rib
transponeerde die tot vrouw
passie liefde hartstocht
volgden de evolutie trouw
nog steeds zijn wij
op zoek naar de enige
volmaakte met wie wij een
totale…
In warme jachttinten
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 67 gloedvol
piekt je haar
in warme jachttinten
het is de tijd
van het jaar dat
harten sneller kloppen
jij lacht smakelijk
alle aandacht weg na
het oogsten van hun blik
beweegt met gratie
en natuurlijke souplesse
tot hun grote schik
ze dollen dagen uit
scheppen op over
hun toekomstige buit
spieden al naar
ogen die toegeven…
Gepasseerde stilte
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 67 ineens
uit de foto
diepten je ogen
een mysterieuze
blik die ik nog
niet kende uit
het vlakke gezicht
ik draaide
me af van
het volle licht
maar je ogen
volgden mij
met hun magie
in vergrootte
donkere pupillen
ik bleef staren
wachtte of jij
mij nog iets
zou openbaren
maar het moment
suprême was voorbij
in gepasseerde
stilte lachte…
Lichtlezer
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 378 Je wees naar
nevelen voor de zon
waarin licht
met kleuren speelde
beweerde dat de wind daaruit
vergeten woorden spon
die jij verzamelde en las
wanneer je wolken droomde
ik keek
maar vond
een transparante maan
waarom de nacht
zijn vleugels vouwde
drijvende door zinnen
van oneindigheid
je lachte
sloot mijn ogen
en ik zag…
kriebels
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 768 louter dat prille, nog schuchtere
gevoel
dat de dag weer lengt en de zon
gaandeweg warmer wordt
dat alles uitbundiger groeit en
bloeit, de vogels vuriger flirten
en fluiten
waar ik in elke vlinder en bloem
weer pure lente proef, 't jonge
lover naar me lonkt en lacht
mijn zinnen zacht gaan ruisen…
Boomhuwelijk
netgedicht
1.0 met 97 stemmen 6.028 en wij lachten..…
Koopmanschap
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 324 Hij is in alle staten, lacht zich suf:
de winst verdwijnt gewoon in eigen zak.
Voor wie nu nog niet in de Heer gelooft:
zondag’s twee keer bidden in Tjuchem loont!
Zie ook:
http://www.rtvnoord.nl/nieuws/index.asp?actie=totaalbericht&pid=77682…
LAIS CCXIX
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 69 Nu het zich weer in stof en as vergaart
en droog de rauwe brokken haat verslikt,
nu het vonkt als het maar van haar gebaart;
en het op de feiten foute data hikt
en bij de pantomime lacht en snikt,
omdat het weet dat alles toch vergaat,
nu zij in het en overal bestaat,
nu het heet haar vuur door zich voelt varen,
nu is het weer bij doem tot…
Burendag
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 506 Is het een verrassing als men naar je lacht
Is het een trekken van zenuwen
Is het een blijk van medeleven, als men toch verwacht
Dat mensen meeleven?
Is het een gewoonte om weg te kijken
Is het een gewoonte om te negeren?
Wordt het dan niet hoog tijd
Deze nare dingen af te leren?…
Windkracht tien
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 253 ze voelt de stormwind
door haar haren wapperen
ziet de metershoge golven
aankomen brullen
windkracht tien
haar ogen stralen
haar hart bonst
ze voelt de hartstocht
van de wind
die haar optilt met wondere kracht
laat me meevliegen
fluistert ze zachtjes
neem me mee
de wind lacht
de zee huilt
en zij geniet
door de storm gedragen…
Een zonovergoten palet
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 119 wij vlochten herfst
van alles wat
de zomer geschonken had
jouw slanke vingers
modelleerden vorm en kleur
tot een zondoorschoten boeket
ik schaalde fruit
etaleerde de fleurige rijping
tot een zonovergoten palet
storm en regen
waren welkome gasten
bij het feestelijk openingsritueel
de nachtvorstjes lachten
wisten dat in een koude…
dacht
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 614 ik dacht eens
aan een moment
ergens in
de tijd
ik dacht eens
aan een moment
ergens in
dit lijf
ik dacht
eens
ergens in
een nacht
de praatjes
de nacht
een datum
o rode wacht
wachters
dachten
eens
zij
lacht
ik dacht
na
laat
de nacht
laat de kracht
zijn werk doen
ik dacht eens
aan
een zoen
ik dacht
dat
eens…
Surprise
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 545 Het is deze maand dat later
plotseling uit het zicht loopt
om niet meer om te kijken
alleen de zon trekt juist
die dag alles uit de kast
het lijkt of je lacht
terwijl ik de borden tel
en met het bestek in beide handen
vraag ik mij nogmaals af waarom
je niet heel even aanschuift
ik verschuif her en der
wat stoelen en kussens
en plak…
over een zee
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 324 altijd als zij spreekt
met een ander pseudoniem
lacht een lichtstraal subliem
ultiem intiem
wij leven immers nog
in dit jaar genaamd tweeduizend en tien
wij zijn pelgrims die reizen over de zee van lucht
zoeken de singnalen op onze weg
die allang geschreven staan
gelijk aan een zucht
als ik in je ogen
bewegingen waarneem
dan zijn is…
nachtleven
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 226 een oude vrouw kwam naar me toe
ze zei weet je nog hoe het is je jong voelen
de wijn onbezonnen
ik haalde het meisje van haar af dat net weer zeventien werd
gaf haar door aan een jongen met jouw ogen
wiens vingers speelden met mijn haren
hij vertelde dat hij dood was
en vroeg is het normaal ik lachte deze dagen houd ze vast
het zijn…
Acht
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 308 Ik ken je stem en je beweging,
Ik weet precies hoe je vaak lacht.
Je ogen als een ster die straalt,
In een zwart geworden nacht.
Je tanden wit en vrolijk,
En je stem zuiver en zacht.
Je haar danst in de wind,
Je benen tonen trots en kracht.
Je bent de puurheid der perfectie,
Waarop ik jaren heb gewacht.…
Ontsluimeren
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 133 behoedzaam trekt ze strepen
door ons ochtendblauw
alsof wolken kunnen schrijven
kust ze de wereld met haar dauw
versiert de zon zonder blikken
of blozen het pas ontwaakte land
vieren gevederde vrienden
boven schuimkoppen op het strand
danst het helmgras heuvel op
lacht weidsheid haar tegemoet
ontwaakt ze haar stad met
een schitterende…