Alle inzendingen over verwachten

onder het schilderij het bestaan dagen gaan voorbij dagen als zaagsel houtsnippers verborgen in de houtzagerij onder de grote hoop maar hoop is geluk en geluk is liefde liefde in oneindigheid oneindigheid in zuiverheid ieder ras een kleurenkind kind van Babylon stad van verwachting in verwachting de engelen zijn gevallen lopen door de…

Stilletjes hoop ik dat je blijft reageren,want de angst is groot dat mijn verwachting terug komt en ik weer teleurgesteld raak. Lieverd met jouw in gedachten wil ik verder Het voelt dat ik van jouw krijg is de wens van mijn gedachten.…

Als de zon moeite krijgt met klimmen en het licht geheimzinnig wordt als elfen druppels dauw gaan gooien naar elkaar als kabouters hun paddestoelen bestijgen als wind zich even rustig houdt als vogels vergeefs proberen de stilte stuk te zingen als verwachting hangt tussen de stammen dan, ja dan zou het kunnen zijn dat het novembermeisje…

Verslagenheid zoals het werd gedeeld in elke era weer wordt geproefd, tekens dat alles opnieuw gedroomd zoals het is niet zou moeten zijn wat anderen in verwachting beweren als de stromen in lief en leed even zijn gedroogd, maar haar littekens nooit en mocht verwachtingen ontstaan anders te beweren is dat een realiteit die mank gaat…

zij is een dochter een zus en moeder hij is een zoon een broer en vader enkel en alleen dankzij het onderscheid tussen hij en zij tussen hem en haar dat wij zo graag maken waarom doen wij dit waarom gedragen wij ons zo hij en zij zijn gelijk als eender zij en hij met elk ook uniek een eigen kwaliteit die wij stimuleren met onze verwachtingen…

vaak heb jij de aarde gekust maar ik heb je nooit zien breken buigzaam onder storm en lieve lust want iedereen mocht alles weten je groeide naar een knipogende zon maar hebt je afkomst nooit verloochend jij was meer dan mijn rots in de branding ik strandde dan ook in hemelse verwachting…

in nevelen, zacht omsloten dit verkilde hart nog éénmaal stel ik het open als het breken van de nacht want niets zijn mijn dromen die berusten in het lot hun verwachting gaat verloren in het zoeken naar geluk met op hun weg, de beklemming van stille eenzaamheid waar in nevelen doorbroken dit hart verschijnt…

in nevelen, zacht omsloten dit verkilde hart nog éénmaal stel ik het open als het breken van de nacht want niets zijn mijn dromen die berusten in het lot hun verwachting gaat verloren in het zoeken naar geluk met op hun weg de beklemming van stille eenzaamheid waar in nevelen doorbroken mijn hart verschijnt…

je ogen, weten wat ik wil zeggen wat jij weet dat ik wil je adem fluistert en vertelt me dingen waarvan ik niet wist dat ik ze weet je raakt me aan niet zoals ik dacht maar waarvan ik niet verwachtte dat ik het hoopte als ik je zie weet ik niet meer wat ik hoop maar wat ik moet jou zien.…

daar zag ik je daarboven in een zwarte vork jouw silhouet in diepe lucht de avondster als metgezel jouw lied was grandioos geen aarzeling bespeurde ik in alles wat haast moeiteloos de nacht bezong herhalen deed je niet en bijval had je niet verwacht je zin was af dus waarom zou je niet verdwijnen…

hij zit gevangen in een vlies van verwachting ademt vlokjes van wensen wie ben jij wat ben jij waarom kruis jij dit pad en waarom nu precies hij is verzadigd, wil zich overgeven aan stromend amnium is dit een andere baan omheen dezelfde ster is het dezelfde baan omheen een andere ster…

Zoek je God, je zal Hem vinden waar je Hem niet meer verwacht... Eigenlijk kan je niet zoeken want je leeft, bestaat in Hem zoals de vis is in het water, zoals de roos haar geur verspreidt en het niet kan laten; Al je beelden vallen stuk en je vindt slechts leegte, maar juist daar is Hij.…

slechts eenmaal keer ik nog weerom en zie reeds van verre door glans omgeven de weide van mijn jeugd met de hoop in beleven waar ieder nog deugt en ik liefde verwachtte van verlichte sterren als ik dat nu zo overzie en de naaktheid ervaar van mijn kinderdromen is het heden zo vreemd alsof alles mij is overkomen…

je ogen lookten kleurden zacht halfdromen in je lach handen speelden met de dingen die jij zag in schaduwen van stervend licht dat de nacht verwacht het was een dag vol hartstocht en geluk in samen zijn liefde doet nu voelbaar pijn in de naderende afscheidskus…

en dan ineens is alles weg verdwenen zonder reden geen zicht meer op wat was of ooit pretentie had te zijn opgelost is de verwachting dat stilte voor zichzelf sprak geen wonder, zonder stem is nog nooit iemand gehoord een spiegel komt pas in beweging als een voorbeeld wordt gesteld alleen, waar is de beeldvorming van een ongrijpbare illusie…

Toen hij de laatste keer zei, ik ben zó terug had ze niet verwacht dat hij weken weg zou blijven. Ze wacht op een teken, een klop op de deur op dat ene berichtje, ik kom eraan. Tot zolang wacht ze.…

het licht wekt de ochtend we stappen uit de droom die ons onverhoeds of verwacht zal voeren naar de grote slaap we stappen uit zo lang we kunnen negeren onze droom het ochtendlicht is onwetend als de grote slaap ons in een dwingende omhelzing meevoert in een eeuwige droom…

Dan verwachting.... Vrouw op vleugels... Scherven...... Wie kan hem helen?…

Opgeschrikt Door het geklik Niet wetend wat ik verwacht Hoor ik in de verte alleen maar gejuich en gelach In een kruipend van angst Wacht ik uit eindelijk het langst Onzeker sta ik op Dit is de enige weg naar de top Het moment is daar De harde werkelijkheid wordt waar Ik ben met het publiek een.…

stuur ik nog wel op dat wat komt of lig ik aan een infuus dat mijn bewustzijn verstomt verlies ik de grip, zo die bestaat, op dingen van belang lijkt het maar zo en gaat het onvoorspelbare gewoon zijn eigen gang het lijkt uitkijken naar iets dat een mens verwacht maar waar de tijd meester is, en mij als onderdaan veracht…

in die kleine catacombe hoog op zolder aan de gracht met nog net dat ene raam waarin je de ster nog zag die je al in je droeg daar heb je in een schriftje binnen verwachting en angst je onsterfelijkheid vast opgeschreven een licht waarvoor geen lampenkap meer nodig was het stond al vast -------------------------- uit: 'De gedichten'…

Ze slaat haar ogen neer overspoeld met verdriet ze twijfelt nu niet meer leven en dood staan quitte Ze gaat zich overgeven aan de hemelse pracht naar het oneindige zweven waar ze wordt verwacht Ze kijkt niet meer om niemand die om haar treurt straks slaat de grote trom en is het pijnloos gebeurd...…

Op alle paden heb ik geluk gevonden boven verwachting. Verlichte geesten, schitterende lichamen, prettige goden. Zag ik geliefden, gelukkige genieters van de ontmoeting. Met idealen van goddelijk gehalte, onsterfelijk lief. Ik zit in hart van hemel tussen gelukzoekers.…

----------- Vandaag een democratisch feestje én lang verwacht nieuws van Apple.…

Toen ik een kind was sprak ik als een kind dacht ik als een kind voelde ik als een kind Al maar meer volwassen maar helaas al maar minder spontane verwondering onbevangen ontvangenis hoopvolle verwachtingen Talrijke ervaringen rijker maar vele illusies armer mis ik steeds meer dat blije jonge kind…

de seizoenen hebben je klein en schuchter gemaakt bleek en onooglijk in het gezelschap van velen op een noestige stam maar vlak voor de oogst gaven warmte en zon alle kans om te rijpen zwaar van de suikers bolt jullie lach naar de boer die geen grand cru had verwacht…

Ergens in een achterkamer ver van licht van vrij van leven is een joods meisje joods gebleven zoals zij wilde zoals ze dacht en niet verwacht dat ook zij in een trein werd gedreven. Pure onmacht vrijheid- even naar een plaats naar een plek waar je al snel voor de dood was opgeschreven.…

ik zocht jouw stilte op en vond gedonder in de holte van de nacht zwartgallig als altijd werd ik verwacht in hoeken waar ik nimmer wilde zijn een toermalijn glanst mooier maar mijn haar draagt altijd nog een zweem van goud the cloud verzamelt wel ik stop er woorden in, die nimmer willen zijn…

De Godenzonen grondig af te schminken Had Zwolle wel gehoopt maar niet verwacht Nu vaart een blauw wit elftal door de gracht Dat Ajax heel de beker leeg liet drinken Malloten die hun eigen ploeg duperen; Terug naar Amsterdam in Pec en veren.…

Want -inderdaad- ik ga het pand verlaten in de verwachting dat stenen omvormen tot vlinders. Maar nu wil ik de oude kat nog vergezellen Hij vroeg hier verdomme net zo min om.…