Alle inzendingen over waan van de dag

Dit is mijn dag, wist ik. Hier lonkt een spiegel naar verwonderd licht. Daar breekt een vlinder uit. En dat ben ik. ---------------------------------- uit: 'Dit is mijn dag', 2004.…

Misschien raapt iemand me wel op vindt me opnieuw misschien val ik toch weer op wie zal het weten, die dag is misschien wel vandaag.…

Met mijn gedachten op nul Fiets ik de dag tegemoet De dag die traag begint en zo zal eindigen.…

Het is vandaag een heerlijke dag Zo'n hang de vlag maar uit dag Een vlinders in de buik dag Ja, vandaag is het mijn dag Misschien wordt het een pretparkdag Een bioscoop- of speeltuindag Een gezellige, knusse spelletjesdag En zeker een McDonald'sdag Een verrukkelijke kinderlachdag maar ook een vervelende afscheidsdag Mijn 's avonds moe…

optelsom en aftrekrijm van meer of minder dan een niets ik deel verdeel vermenigvuldig maar wat blijft is rest wat telt wat ik benoem zoekt evenwicht dus af en toe een breukstreep rust…

Daar is een dag geweest alweer een geest in mist een dag voorbij heb niks gemist alleen de mist trekt langzaam weg weg van mij op weg naar alweer een dag voorbij…

op een dag na plaatselijk ongemak is er een gesprek met een tafel er tussen in een kamer met licht, hout en veel ruimte het licht wordt dof, grijs en verstilt de ruimte beklemmend wit vriendelijke afstand met heldere zakelijkheid niets is meer zeker het lijden wordt zichtbaar en fysiek…

verboden moeten worden het zou niet mogen bestaan om op die dag nog de deur uit te gaan Maar nu, vannacht, sliep ik pas goed zelfs dwars door de wekker voor het eerst in april het was zo heerlijk lekker, zonder die kikker in mijn bil.…

Vandaag zou het dan echt moeten gebeuren De lente zingt, 'n lekker zonnetje erbij De zwoele zuidenwind is ook van de partij 'T is tijd om wapperend en waaiend langs te scheuren Ook Martin Bril schreef in de krant dat 't weer mag Dus dames,trek het u toch aan; 't is Rokjesdag !…

dat zeg ik vaak, serieus maar of ik het ook echt meen soms zeg ik hoi of hallo en daar is niets aan gelogen…

Dromerig op mijn rug liggend in het gras met moeder natuur en de wind als gezelschap bekijk ik de voorbij drijvende wolken ik zie van die grote witte en iets donkere donderwolkjes er tussen, ze nemen vormen aan ze gaan leven, voor mijn ogen een glimlach kleurt mijn wangen als ik vliegtuigstrepen er een kus zie vormen kruisjes in de lucht…

Als de dag haar gouden glans heeft verloren en het daglicht bijna is gedoofd wordt de hemel toegedekt met donkere wolken grijs en grauw waar geen sprankje te ontdekken is van het hemelse blauw dan ontmoeten we de nacht langzaam verglijdend in een nieuwe dag die ons stralend toelacht en weer zal bekoren…

Op de dag dat de taal weer praten kan en ik pleisters schrijven kan op de woorden die zijn misverstaan gaat de zon weer op in het dal van wat eens vriendschap was en zal ik armen slaan om de tranen die zijn weggewist. Maar weet vooral dat je nog altijd welkom bent…

lavendel zacht slapend geurend wiegend zwevend sussend muizend lopend hyena trillend bijdehand meute roedelend zwermend schierend scheurend streven letters groeperend kronkelen woorden uit-een-lovend geboren zinnen barstend gewezen gieten vaten vloeibaar kunnen eindeloos zweven vlinders schijnen geur…

Op een dag maak ik zonneklaar een piepklein gedicht voor jou Op een dag kom ik hier niet meer terug maar blijf ik daar bij jou Op een dag zeg ik jou wat ik bedoel dan weet jij wat ik voel voor jou Op een nacht ja, echt waar dan kus ik dat lieve gezicht van jou.…

Ook op deze dag worden kinderen vermoord omdat de heersers bang zijn voor de kleinen, omdat ze niet verdragen kunnen dat er licht zal vallen op hun daden, niet zo fraai dus zullen ze verschijnen, die daden, maar doordrenkt van bloed de witte doeken die de kinderen gaan dragen; ze zullen roepen zonder woorden, zonder klank, maar doordringend…

De dag dat ik jou verliet, was het begin van mijn nieuwe leven. De dag dat ik alles achter liet, kon ik weer om mensen geven. Dat was de dag dat ik geen pijn meer voelde en alles anders was. De dag dat ik met volle teugen als een kind zo blij het van de daken wilde schreeuwen GODDANK ik ben weer vrij.…

van nature ben je stil, stiller dan ik dagelijks het onmogelijke van je vraag de waarheid ligt voor het grijpen - het moet wel fout gaan - maar m'n handen knoop ik veilig op m'n rug de uiteinden van een pijn totdat ik heel lijk schouders en heupen verzetten zich schokkend en draaiend, er zijn dagen dat ik m'n lippen geloof…

Anorexia, ik daag je uit, Kom maar op met je gevecht. Eens kijken of je wel zo sterk bent, Zoals je altijd zegt. Anorexia, ik daag je uit, Of durf je soms niet meer? Bang dat je het niet kunt, Dat Ik win, dit keer? Anorexia, ik daag je uit, Haal die lach maar van je gezicht.…

vleugels bewegen verloren in het groen verdronken in de regen nog steeds om te doen alsof het nog kan vleugels verloren gevonden drogen in de zon lonken naar de horizon nog steeds bewegen ze verbonden aan elkaar toe, vlieg en zweef maar... weg…

vandaag is het zo'n dag dan is het mij te moede een tijdgenoot is uit de tijd het bange en de twijfel ontneemt je, zij het even, de dagelijkse moed…

Het belooft een mooie dag te worden. Een soort dag zoals Shakespeare het eeuwen terug met zijn scherpe dichtersogen al zag. Dit soort dagen zijn voor de eeuwigheid en de dichter breit een glimlach. Wat houdt hij van de dag.…

de dagen zijn lang warm en broeierig loom de aarde snakt naar regen droogte is voelbaar, gesluierd in gelig wit brandt de zon haar laatste stralen ze verliest haar kracht, licht en donker grijze wolken drommen dreigend samen de wind steekt op, en huilt om wat komen gaat.…

met zo veel moeite zeg ik dag het voelt of het zo niet mag mijn hart is nog steeds niet vrij altijd nog voelt het als jij ik wij is dit werkelijk wel voorbij mijn hoofd zegt o wee wil daar maar niet in mee dat weet ik maar al te goed want alleen ik weet wat mij zo huilen doet…

ze komen weer, de vakantieverhalen over een hof van Eden en hoe gelukkig ze waren die dagen verlicht door een zon die ik in het water wil zien schijnen mijn jaloerse blikken verhullen vanachter een tijdloze zonnebril…

Dagen van stil verdriet. Dagen waarop ik werd gekust. Dagen waarin ik van jou geniet. Maar altijd. Overal: De dag waar ik jou ontmoet. Samen daar is alles goed…

Begrepen worden zo ineens het wonder was geschied na vele jaren kwam het pas hij had heel lang gewacht en steeds gedacht eens op een dag gebeurt het echt er is geen keus door liefde is hij toen doorgloeit en alles wat hem nu nog overkomt dat is een peulenschil hij weet, het is Gods wil hij richt zijn leven daarnaar in hij doet en…

dagen worden langer het gebeurt ongemerkt ineens valt het op heerlijk…

De dag toen stilte schreeuwde alles om mij heen verbleekte ik alleen maar de schemer zag. Na lange tijd langzaam het licht zag klimmen, vogels hoorde zingen weer de glimlach zag van een kind. Toen voelde ik heel diep in mij ik heb jou niet voorgoed verloren mijn hart zal je altijd toebehoren.…

de dag is nog maagd terwijl ik toch door gisteren ben bevrucht het oorverdovend lawaai en mijn Bourgondische stijl worden langzaam in stilte gelucht nog 365 dagen te gaan met voornemens die slijten zo hoort het ook: waarom zou ik het genot verwijten je moet gedrag veranderen zeggen wijze mensen alles met mate zei een filosoof een…