Alle inzendingen over kunst

Met kennis en ervaring zwaar als lood Na al die vele jaren vol ijver bewaard En uitgedragen, maar dat bracht voort Slechts meer gewicht in grijze cellen Licht en warmte impulsen wroeten Zich in flitsende beweging door mijn hoofd Grenzen tussen hersenlagen vervagen Alsof al die losse gedachtendelen samen moeten De dwang om ze te uiten in…

een kleurrijk aquarel verbeeldt in vele tinten grijs de zwarte en de witte kanten van de ziel en laat zien hoe kwetsbaar we in wezen zijn…

luchtig geblazen bellen vullen zich met buitelende woorden, dansen speels rondom nieuwelingen voor ze fragmentarisch uiteen spatten in een kring ze verdampen langzaam maar niet, nee niet voordat ik ze met zin heb geproefd ze kietelen mijn gehemelte en prikkelen mijn papillen smaken naar meer dan een vliegensvlugge hap tussen hongerend…

De smaak van gekauwd hout flarden katoen en leeggezogen haren het schraapt ons af holt ons uit tot lijken van dichtbedrukte lucht. Zelfs de zee heeft zich bij ons lot neergelegd. Uitgetolde zon vermoordt dromen van stormen en heroïsche gevechten, we sterven in mineur ongehoord. Alles verzindert tot waaiers zout ontspringt in onze…

de buren klagen steen en been getverderrie rotzooi troep en herrie huishouden van jan steen groenten staan te rotten peuters doen het niet in potten de muizen lopen over wat wilt u zei de heer des huizes hoge kunst staat hier onbetwist nummer één wij zijn ingericht naar een echte Jan Steen…

het Romaans effect maar nu in licht gestreept over oneindige breedte waar zwaarte zich vertilt aan zicht een zwarte band verbindt zich met wit en suizen mijn oren een gezang zonder noten ik huiver van onhoorbaar geluid een stolp over uitgestald fruit en strakke stengels hier roep ik mijn woorden grijp de buit van grootse en hoge sferen…

ik boetseer in duister licht de beelden van mijn droom ze zijn op volmaaktheid gericht terwijl ik ze met vreugde omzoom mijn handen raken gejaagd als ze zoeken naar de zwarte klei die in gedachten wordt gelaagd totdat ik het heb gemaakt gelijk zij ik durf haar niet de morgen te schenken wellicht zie ik dan mijzelf zal slechts de maan…

Het thema 'paar' was voor Rodin niet te draineren Steeds opnieuw door hem gecreëerd Onuitputtelijk gehouwd en getekend Als een ware kunstenaar: in brons en marmer Op papier Van ambachtsman tot beeldhouwer Menselijke passies in marmer en brons Met een buiging in de richting van Michelangelo. Zichzelf duidelijk Plaatsend. Fier De hand…

ik schilder de dagen langer dan ze zijn kleur het zonlicht net iets feller maak de schaduwen wat kleiner en meng wat roze door de lucht aquarelverf verbind ik met olie zodat zachtheid langzaam uithardt tevredenheid lak ik af met hoogglans waarna ik me spiegel in het beeld geen lijst beperkt mijn levenswerk het blijft eeuwig open ter aanvulling…

penseel je woorden op mijn netvlies open mijn blikveld subtiel in jouw kleur omfloers de avond met je aanwezigheid stemmig gevoileerd drapeer je expressie rond mijn aardse huis opengesteld voor jou kom dichter kom binnen dichter en hul me in de klanken van jouw warme zijn…

Wie is de grootste dichter in het land, wie kan zich met de mooiste woorden meten, en ook bevestigen de dichtesband, dat wilde ze toen weten. Men ging naar Dichterscomité, die moesten het dan beslissen, wie was de grootste dichter van de twee ? Dat wilde ze zeker weten. Comité sprak heel duidelijke taal, woorden klip en klaar. Dichten…

Een vlieg die een toneelstuk speelt klopt aan en ja hoor hij mag binnen komen wordt door de butler opengedaan. Jaren ervaring van de vliegentemmer gaan hier in en niemand die het hoort of ziet wat het publiek betreft wàs hij er niet dat zou een grote kunst zijn vind je niet? ----------------------------------------- uit: 'Vliegen', 1994.…

tussen beelden in het park tast ik je stilte af geboren in de zee lig je ingetogen gestold een blauw gedicht van steen nata in mare innemend als de welving van je been.…

(sculpturen van formaat) zijn vrije figuren o als botervaten zo groot... de kunstenaar met een voorkeur voor massief geeft nog altijd kleur en volume aan zijn kijk op de medemens droombeelden komen gestaag tot leven…

mijn pen drupt inkt laat zinnebeelden vloeien op papier soms ontaardt een vlek in een sierlijke illustratie een prettig perspectief met een voelbaar reliëf soms is de inspiratie net abstracte kunst blijft de vlek te vaag hangen in mijn hoofd geef ik slechts een vlaag van wat ik werkelijk zie ze zeggen wel eens je bent zo goed als…

Binnen klinkt zacht de canon van Pachabel de meeuwen juist gevoed dansen hun godendans duikend naar brood stijgend op muziek het sierlijk ballet heft mij op in een tijdloos toeven in de harmonie van betovering eindeloos lijkende minuten geniet ik het samenspel tussen techniek binnen en natuur buiten zo gracieus en vol…

een vleugje satijn meer is niet nodig om te bedekken wat ik ga onthullen misschien nog een hoed en stoere cowboylaarzen om de aandacht af te leiden van mijn rusteloze handen muziek kleedt de ruimte in een ontspannen sfeer “you can leave your hat on” opgelucht haal ik adem als ik kijkers zie binnenstromen die betalen met belangstelling…

Het is niet persoonlijk bedoeld iedereen heeft het recht te gooien met kasseien en ze cassaven te noemen Ik hoor geen bal aan over wat ik zag en schreef ben de zoete aardappel waarin smakelijk wordt gesneden - geprikt zonder te proeven Maar dan stuiten zij toch op een stinkend steentje een poepie dat zich wapent met tranen en…

er is wat afgeschreven vette enveloppen vlogen uit mijn hand tussen de tanden van overige bestemmingen ik heb het niet meer zoek een nieuw verband niet meer dan vloeipapier in stukken gescheurd bijeengehouden met handgaren van ongelijke lengte…

het krijgt een naam een gezicht en een baard wat was het je waard je naam te vereeuwigen was het de macht een schreeuw op te wekken probeerde je een kwart van de bekken tot sluiten te dwingen of was het de betovering van de Madonna die toekeek met half gesloten ogen hoe de olie werd bedrogen in doeken zonder herinnering -------…

Deze fase is het zagen van stukken uit steen Zweet valt op de wolk in wording Poeder sneeuwt wit op sandalen Buiten waaien zaden golvend door de straten Vragen over een vervolg drijven mee naar een smetteloos huis…

ze kuste me ’s nachts legde woorden op mijn lippen die ik ’s morgens als ontbijt genoot en met liefde toevertrouwde aan mijn nog maagdelijk wit papier ze fluisterde zonder geluid maar met zachte strelingen expressie in mijn zuchten nee, ik had nooit honger mijn enige trek werd gevoed door de zinnen van een vrijgevige Griekse schone…

Dat kan je kleine zussie niet! Als zij groot is, tekent ze stijve puberpoppen met trutjurken Niet als deze jongen, die verf kapt, zwart uit rood haalt tubes opensnijdt om de inhoud te bekijken en tegen het doek te kwakken, krult, kamt en weer door de war gooit Die jongen die een bloem zag en zei: Af! Daar blijf ik met mijn poten van…

in schuine banen schijnt de middagzon door de jaloezieën jouw luie lijf ligt loom gestrekt op mijn versleten canapé -perfect gearceerd- met houtskool veeg ik plagerig wat grijze strepen in je ravenzwarte haar waar het zonlicht je raakt verzacht ik je met sepia in warme voorjaarstinten zo meng ik zomer en jou met langzame halen…

Bij Zwart vierkant van Kasimir Malevich (1913-1914) Van vierkant niets anders dan zwart. Van kaders niets anders dan wit. Van kijken niets anders dan niets. Van denken niets anders dan dit.…

zet ik mij om te schrijven roepen de ruiten: wis mij! dus spons en zeem ik, in- tussen dringen zinnen binnen in mijn hoofd ik moet weer schrappen, knippen en plakken; altijd wil ik ergens anders zijn zo ook vanavond loop ik voortdurend tussen klei en aanrecht, van wolk naar peer en terug; altijd ergens anders heen en als ik anders…

Wanneer kunst haar ogen kust traag lijnen tekent in beleven kleuren laat spreken hoger tilt dan verlangen wanneer beelden haar onmachtig naar adem laten snakken streelt zij duizelig verloren de laatste lijn hoe mooi kun je zijn…

Pastelstippels regenen overvloedig chaos van inspiratie verwekt actie op doek Eén voor één met duizend tegelijk vegen spatten met ’n nostalgische pennenstreek een verslagen parasol de zwalpende beek in Dames speculazen ogen besterven ‘t wak accessoire smelt voor opgehaalde neuzen van neerbuigende elite Afgestorven traan treurt…

leere ich kam heute zu nichts machen sie sich keine sorgen es soll wahrhaftig wieder besser gehen morgen es gibt so eine art von tagen heute mehr als jemals hier die keine antwort erfragen und mich machen zu einem nutzlosen arbeitstier der mut sinkt mir in die schuhe ein bestürzter märtyrer von geisttötendem bestand brütet hier…

Gekomen, terwijl bommen Vielen. Raasden jagers Door het ruim Gebleven, terwijl oorlog Woedde. Gonsde 't idee Door zijn hoofd Expressieve, kubistische Beelden. Oorlogsmonument Voor Rotterdam Verwoeste stad. 'La ville Détruite'. Ontzetting en Wezenlijke angst Uitgebeeld in een mens Met weggereten hart Armen omhoog In wanhoop…