Alle inzendingen over Moeilijke reis

een merel op het dak vederlichte klanken orakelen het ontwaken van deze dag lief is deze merel mij zijn euforie een aubade aan de stilte op een laatste reis naar huis en 's avonds druipt de weemoed van het dak en betraant een bed slaperige sleutelbloemen…

bracht dit schouwspel uiteindelijk een concert een boek een reis wat verwacht je eigenlijk van het morgenrood een regenbui het wordt vanzelf lente soms is gelukkig zijn gewoon fijn m'n reputatie de maan altijd weer het is heerlijk over hier…

Iedereen is op reis. Van leven naar dood. Van afbraak naar opbouw. Van dood naar leven. Alles stroomt. Van oorzaak naar gevolg. Of spontaan wonderlijk. Zwoegend zwemmend. Moeiteloos drijvend. Leven is stromen. Leven is de stroom.…

ik droom mijn weg naar binnen reis met lichte tred door het geheugen weef losjes kleine taferelen aan elkaar balanceer op gewichtloze woorden verbind me met het ritme van de aarde dans tussen kolkend hart en tere ziel…

Als dit zo door blijft gaan, stel ik een daad En reis ik af naar Dichterlijke Staat!…

ik reis met een steen in mijn twijfelende schoen de andere stapt vastberaden door omdat wij niet anders kunnen ik laat niets anders achter dan de unieke afdruk van mijn onbestemde voeten zegt een stem dat ik plaats mag nemen als ik ergens blootsvoets strand op de wereld?…

Gekooid binnen afgemeten contouren zie je ons zitten als in een wagon van de trein der traagheid hoe achter beslagen ramen de uren, de dagen vervagen hoe lang duurt de reis naar het eindstation of blijven we nog lang in de ban van het ongewisse?…

Als een wolk zwevend tijdloos levend Kleurrijk op reis Om ooit op een dag ten tijde de almachtige zon het natte grijsgrauw bestrijdt Vanuit de zegevierende regenboog zachtjes neer te regenen op jouw tong, Mijn ochtenddauw…

Vol verdriet sloeg ik mijn armen om je heen om je een goede reis toe te wensen.…

maar hier staat dat u dood bent, hard bewijs ik sta hier, dat bewijst toch dat ik leef en zeker als ik zelf papieren geef ik maakte niet voor niets zo’n lange reis de man ging onverrichter zake weg en leefde ‘dood’ zijn leven, wat ik zeg…

de golven kennen geen naam onthouden en vergeten niets dromen spoelen aan al duizend jaar en nog langer de ark der verworpenen werpt zich op de rotsen een reis die begon als enkeling tussen ontelbaren enkele maanden oud en morgen weer…

de uren heen tot ik weer eens slapen mag Maar slapen is zo moeilijk dan gedachten spoken door me heen lig ik wakker en te woelen voor mijn gevoel.. zo heel alleen Wanneer gaat dit toch eens over kan ik 't eens een plekje geven wanneer kan ik weer eens lachen en verder gaan met mijn leven…

Nu een afscheid voor 3 maanden en weer was het moeilijk, maar ik hield me aardig staande. Zal ik er ooit een keer aan wennen? Dat zou toch misschien zo moeten zijn, maar volgens mij komt dat nooit en voel ik iedere keer alleen maar meer pijn. 3 Maanden in El Salvador. Niet even naar haar toe kunnen gaan.…

slaan Gaat de hele zooi weer mis Alles komt dan weer eens boven Weer een diepe diepe val En 't is dan moeilijk te geloven Dat 't dan toch weer goed komen zal…

Meer dan ik wil houd jij mij bezig dat brengt onrust, ieder moment ik wil verder met mijn leven moeilijk, als je er nog zo bent. Laat het los schat, deze binding. Hoe moeilijk dat ook voor je is. Ook ik heb moeite met vergeten omdat ik jou ook heel erg mis.…

Twee vleugels heb je om te vliegen wanneer het lopen moeilijk gaat: de ene is vertrouwvol bidden want Hij is steun en toeverlaat; de ander is met humor leven want ons bestaan is soms ook grijs, maar zoveel moois is ons gegeven en dat te weten maakt ons wijs.…

je weet ik ben een moeilijke vriend, die slecht eet, moeilijk loopt, stofmijt ademt, daarbij denkt het leven met je uit te zitten. daarom dat liggen helpt.…

Na een moeilijke zoektocht toch de man, gezellig gezin... tot één ziek, weg van ons moet breken van ons. Na het scheiden, het schelden, na 't daag'lijks overtreden van wetten en moeilijke zoektocht afwisselend warmte en pijn houvast als een klimplant hier en daar kruipend naar boven, niet huilen of zeuren doorgaan maar.…

Er is voor mij geen reden om te klagen Over de gestage voortgang van de dagen; Toch overvalt me soms neerslachtigheid En ook de weemoed, moeilijk te verjagen, Om alles wat voorbij is en voorgoed gedaan.…

Soms wil ik dat ik anders ben Niet moeilijk, niet zo’n slet Gewoon een beetje anders en Misschien ook heel erg net Dan wil ik dat ik anders doe Niet stom, niet zo direct Gewoon rustig met wat kalmte toe En wat meer zelfrespect…

Die moeilijke woorden ze lagen op mijn lippen maar geen mens die ze hoorde Kon ik ze maar zeggen had ik maar het lef om alles uit te leggen Maar ik blijf stil hou mijn mond goed dicht hoewel ik van binnen gil Ik kon het nog niet maar eens zal je weten waarom ik hem verliet…

De nachten leken eeuwig te zijn of er geen einde aan kwam het maakt niet uit waar ik ook ben te moeilijk is het gevecht als je het moet stellen zonder kracht nooit genomen steeds gegeven ik heb het nooit verleerd rust ik peinzend aan de waterkant niets meer wat ik nog verlang.…

Het nieuws is niet zo moeilijk te voorspellen. Ik hoef daarvoor niet eens naar huis te bellen.…

innerlijke schoonheid is de echte schoonheid verborgen in volharding komt zo moeilijk naar buiten overal staan ruiten spiegelen zich ijdeltuiten zij is toereikend schept zichzelf wijkend en nooit achterom kijkend…

realistisch zijn is moeilijk zelfs eigen zinnen lijken vreemd ik probeer telkens weer en nog maar een keer een telefoontje het onverwachte zien maken moeite verloren het hoe wanneer waarom waarvoor verloren…

Na meer dan honderdduizend broodjes poep kan Ome Willem moeilijk afscheid nemen. Drie generaties opvoedingsproblemen bracht hij terug tot foei- en boe-geroep. Dat afscheid geldt nu ook, na veel uitglijers, voor Balkenende en zijn geitenbreiers.…

Is 't wonder, dat de mens in 't leven Het beste spoor zo moeilijk vindt? Twee gidsen, die hem voort doen streven, En beurtlings wenk en spoorslag geven, Fortuin en Min, zijn beiden blind.…

Als dochter of zoon dan van school wordt gestuurd, dan is het niet moeilijk een oordeel te vellen. De ouders die zo naar vertellingen talen bezoeken de school om verhaal te gaan halen.…

Maar richt je op het heden, Hoeveel moeilijke tijden je hebt gehad, Hoe vaak je ook bent omgevallen. Probeer weer op te staan en dan zie je hoe sterker je weer omhoog gaat!…

Mijn hart klopt elke minuut om gecast te worden door de ware liefde De rol die de hoofdrol bevat is maar moeilijk te krijgen Ik probeer het opnieuw als mijn hart wordt afgewezen Ik wacht dan nog steeds op de rol die liefde heet…