Alle inzendingen over lichten

Omhoog kijken naar de ster van Bethlehem die eenzaam en groots aan het hemelse zwartblauw prijkt bij een half gesloten oog rekt haar onderste punt zich uit tot een lange straal die de aarde treft daarbij door hart en brein glijdt vrij maakt van zwaar denken onsterfelijke genade van Heer Jezus laat voelen.…

Jouw licht In het begin schiep God de aarde, die dan nog in het donker ligt. Totdat zijn machtig Woord verklaarde: ‘Er zij licht’; en toen was er licht.. En eeuwen later schrijft Johannes: ‘Nu is er een waarachtig Licht. Komende is het in de wereld; het Licht dat ieder mens verlicht.’ Elk mens, u, jij, werd ooit geboren.…

berispt door de chaos en de storm terug naar het begin de eeuwige rivier op zoek naar de zee de mens bestaat in zijn droom van hoop en dood keer op keer mag het geluk aangereikt of gevonden worden, steeds overeind komend, al is het schaars gekleed geen verzet, geen noodzaak tot actie, eindelijk geen keuzes: simpel wachten op groen licht…

is aan vervanging toe herstel is al te vaak geprobeerd dit gaat het niet worden zelfs de trap kreunt zacht bij verlaten ineens heel lichte akkoorden…

langzaam worden de dagen korter en als je dan even zit droomt het licht zelfs al voor je slapen gaat je streept af wat je allemaal hebt gedaan en concludeert vroeger deed je in dezelfde tijd veel meer nu langzaam en behoedzamer dat is mijn live style geworden strakker aan het ritme en regelmaat anders kom ik tijd tekort voor…

juist in het heel licht raken van jouw huid knetterden kleine vonkjes met een verrassend geluid ook onze blikken sloten vaak kort in lichte verblinding en wegdromende ogen voor een klein liefdevol moment heel even dicht om met verbazing weer te openen pas later zijn deze eigenschappen verdwenen toen volwassenheid voorzichtig…

het verwaait als schuw licht dat de waarheid nooit zal openbaren stille woorden schreeuwen leugens van de daken worden niet gehoord toch gaat ieder gebukt onder de terreur van angst als bange wezels het de ander achterna is kringetje lopen zonder eind zonder horizon in toekomst bewegen zonder enige vaart voordat wij de…

mijn liefste het Licht, het Licht het Licht, het Licht…

Duizend en één lichten die samen één worden met mijn licht. Licht voor lichten, om te belichten, wat beter kon. Eén zon, één straal, één verlichting opdat vele lichten opgelicht zullen worden en zijn. Eén licht tussen vele, vele verlichte lichten! Zó licht als ik weer licht ga zien.…

Zal 't licht dat op de daken valt En geluwt op het groen, Mijn hart weer blijde maken, zal 't Mijn mond weer zingen doen? Ik heb gezwegen maanden lang, Of 'k nooit meer zingen zou; Gaat nu mijn zang weer aan de gang, Door één klein plekje blauw?…

Door de eeuwige eeuwen heen, geloofd zij ‘t eeuwig Wezen; zij ‘t eeuwig Licht geloofd, zo nu zo ooit na deze: zij ‘t eeuwig Liefdevier, het leven van ‘t heelal, geloofd, zo lange iet is, dat was of wezen zal!…

Een nuchter fietser op de gracht: wat valt dat is een herfstblad - licht stijgt op. Nóg is er geen gevoel van kortste dag. Maar keert het licht, dan keert de fietser ook de stad de rug toe, kiest rivier voor gracht, sneeuw op de buitenweg voor stadse prak.…

de zon schijnt op mijn nog bleke gezicht de heldere stralen laten op mijn gezicht een lach verschijnen steeds feller worden de stralen dan verdwijnen ze zomaar, in het niets de zon wordt opgegeten door de schaduw de lach verdwijnt van mijn gezicht opeens is het donker geen zon meer geen lach meer maar wel een zonsverduistering…

Door de nacht straalt reeds het licht, waar aan 't einde van het leven je verheven reisdoel ligt. Daar zal God je welkom heten met een vaderlijke groet, ga je aan Zijn hand naar binnen en de vrijheid tegemoet!…

scheiden steenkantscherp kluisduisternis van duizellicht Maanbomen vergaren en dragen schaduwmythos Begerend alle klaarte verlangend alle maanstraalstraten is de vijver glad en eenzaam heldere drager van het veelvoudig éne van het éne veelvoudige licht…

In wolken echter rusten nu overbodige ogen uit hun ijle vleugels sluiten alom in het sterstijve licht. ---------------------------------------------- uit 'Alfabel' (1955) van Lucebert (1924-1994)…

hoe voelt dat te spelen met gevoel voel jij geen pijn zoals ik bedoel ik wil sterven voor een vleugje licht maar is jouw lach tot mij gericht ? zeg me gewoon wat jou beweegt laat mij niet verlangen naar liefde die leegt liever sterven zonder één kus van jou dan vleugjes valse hoop van liefde en trouw…

Zon, warm mijn hart Zon, vul mijn leven Zon, geef mij licht dat ik dóór kan geven. Wind, streel mijn geest Wind, laat mij zweven Wind, geef mij kracht Die ik dóór kan geven. Zee, spoel mijn ziel Zee, wees mijn steven Zee, geef mij hoop Die ik dóór kan geven.…

De lichtjes die nooit doven Was waar de geleerde naar streefde Maar helaas ging hij te snel dood Waardoor ie het zelf nooit beleefde…

Van de sterrenhemel Hebben we elkaar gevonden De maan schijnt zacht Nog één moment Voordat we ons laten gaan In onze liefdesbundel van licht...…

Grauw is het daglicht Als je weggedragen wordt In een stoet van dierbaren Die jou zó lief hadden Stilzwijgend tot het graf Mogen we bij je zijn Zacht verschijnt er een lichtstraal Als je lichaam ter aarde gaat Het zachte afscheidslicht Laat ons beroeren Tot tranen als je afdaalt In je laatste rusthuis De dood heeft je opgehaald Je…

Werd vroeger wel een platform opgericht Om soms 'ns een raket van te lanceren Je kunt er anno nu op protesteren Bijvoorbeeld tegen mooie banen licht Een taart van licht die straalt, tot hoog, tot ver En gister zelfs bekroond werd met een ster…

Lopend in de regen zonder enig doel vraag ik me af of de zon me zou verlichten als ik haar daarom vroeg…

woonkamer slaat de klok twaalf maal hetzelfde geluid elke slag klinkt zwaarder de nacht begint bij middernacht vreemd dat ik een rust voel geen angst om te slapen inslapen klinkt zo definitief zal ik de zon nog zien ik zou nog niet willen sterven maar ik ben moe, zó intens moe ik ben niet bang als de nacht ín mij komt als bode van het Licht…

Leven in het gouden licht de blik op zee gericht spanning verdwijnt de rust keert weer straling heeft de geest gekust open chakra's ontvankelijkheid herstel in beweging afscheiding kwalijke gedachten het intense krijgt de overhand het goede geeft kracht liefde verteert het kwaad een mens klaar voor verder leven…

ik zag je in terloopsheid opvlammen door een zonnestraal waarin jij een helderheid aannam die de werkelijkheid extreem overtroefde ik heb wel vaker van die deja vu’s gehad maar deze keer was het duidelijk veel meer en intenser omdat ik vlagen van verse verf rook uit frisse kleuren ik ben je achterna gegaan heb in vele lichtstralen…

verstonden met het zwerk hoe de torenkerk afstak in het licht dat zo naar boven gleed en verdween in de hemelspleet…

nooit heb jij jezelf verwond aan de scherpe contrasten van het licht altijd waren er zachte filters uit de veelheid van jouw emoties die scherpte rondden jij die altijd binding had met degene die in het donker gevangen zat zonder enig perspectief jij die wars was van alle schijnwerpers en toch je boodschap van liefde en gelijkheid…

Een helder licht verscheen, Toen jij de liefde bracht. Helaas kon jij niet blijven, je licht scheen slechts een dag. Ik zal je steeds gedenken, Tot ik je volgen mag.…

ik zag je voorover buigen met lange vingers en gestrekte armen naar de horizon wuiven voor meer licht en helderheid de ochtend kleurde al zijn zacht pastel in voorzichtig schijnen waarbij de nacht zijn donker volume liet verdwijnen in een uiterst ludiek spel waar je lach de lange nacht verwarmde met haar verbonden zijn van liefde…