1748 resultaten.
credo
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.121 vroeger zei ik wel eens gekscherend
als machinist van de trein
ben ik een reiziger door de seizoenen
doch naarmate de lengte van de reis
besef ik steeds meer dat het leven
een reis is door de seizoenen
vandaar dat mijn hedendaagse gedichten
dieper gaan dan de ogenschijnlijk
nuchtere observaties die ik onderweg beschrijf
mijn gevoel zegt…
Hotel Rossija*
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 486 Aan de overkant het Rode Plein
Plaats van feesten en protest
De 'Moskva' stroomt gestaag voorbij
Veel water, maar geen idee
Schoonmakers en verkopers
Nachtclub die adverteerde
Gatenplanten
Televisies
Alles gaat mee
Het ooit vereerde
----------------------------
*Spreek uit als Rassía…
Sienna
gedicht
4.0 met 105 stemmen 13.507 Je reis is sienna.
De kleur is vastberaden:
zeker sienna!
Het pak-je-koffer sienna,
het sienna van de tand des tijds
en van een eeuwenoude aarde.
Het warme sienna in het licht,
in de kleur van de zon
en de lucht en de wind
in de toekomst
van het ongeboren kind.
Ver weg van de flarden mist
en tinten grijs
de grauwe dikke klompenschapen…
De opdracht van Ali
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 893 Ali opent de deuren van zijn rijdende moskee.
Welkom bezoeker: ‘Salam alaikum’.
Als een jonge gelovige demonstreert hij zijn kunnen:
Kan ik u helpen? Gaat het goed met u? Stapt u maar in,
wij brengen u waar uw bestemming: de koemarkt,
het centraal station, het kruisplein, Holy, de hemel?
Rotterdam is een fijne stad (ook zonder mij).
Ik ben…
Fietsvakantie in Europa
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 931 Met grenzeloze euro's fiets ik naar
m'n hartsvriendin. Ze is een Europese.
Ik heb een dure fiets en kan dus racen,
al valt het trappen heuvelopwaarts zwaar.
Ik moet een flink stuk lopen zelfs, 't is balen,
maar bij de top ben ik weer uit de brand,
alwaar ik uitrust in een restaurant.
Wat fijn, dat ik met euro's kan betalen.
Tenslotte…
Vervolgens
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 670 Een trein tekent een spoor van geel
waarvan de baan slechts blijft bestaan
als ’t geel weer plaats maakt voor het veld
terwijl mijn kind de wagens telt
twee treinen zegt hij
heeft gelijk en roept luid drie vier vijf
de afstand kort veel sneller dan hij telt
totdat de fronten elkaar raken
terwijl wij stilstaan zien we hoe
de twee schiet…
Verregaande verplaatsingsdrang
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.130 Het mensdom - wat een woord - lijkt wel geschift:
de mens vervuilt het leefmilieu steeds meer
door auto's, stroomgebruik en vliegverkeer,
die welig tieren door verplaatsingsdrift.
Een druppel op een gloeiend hete plaat
is groene stroom, te weinig toegepast.
Door uitstoot wordt de hele boel vergast,
waardoor de wereld naar de knoppen gaat.…
horizon
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.192 het breiwerk verloopt
van donker antraciet
naar lichtgevend wit
op stammen staan
opengewerkte knotten wol
van zwart
naalden tikken
tegen de ruiten
van de trein
maar daar is ook
de zon!
en Utrecht, mijn station…
smeekbede
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 660 supplique pour être enterré à la plage de Sète
(G.Brassens 1921-1981)
tussen kruizen en tomben
op voorheen cimetière de pauvre
het graf van Georges Brassens
met uitzicht op het Bassin de Thau
aan zijn smeekbede om begraven
te worden op het strand van Sète
is helaas geen gehoor gegeven
zijn laatste rustplaats onder een…
GEDICHT VAN DE DINGEN DIE VOORBIJGAAN
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 826 Ze zit in een stoel
en kijkt maar naar buiten.
Een auto passeert
en nog één en nog één.
De eerste is geel,
de tweede lichtblauw,
de derde lichtgroen.
De eerste een BMW,
de tweede een Opel,
de derde een Ford.
In de eerste
zit een man met een baard,
in de tweede
een man met een snor,
in de derde
een man met een hoed.
De eerste…
Bahnhof
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 971 de nieuwe morgen
baant zich een weg door de mist
langs gouden sporen…
haast weg
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 1.149 ik zag de velden voorbij
het watervlak wat grijs
de lucht soms blauwer wit
en dichterbij vervagen
de windmolens draaiden
het hoofd naar het westen
ze wentelden met wieken
zo energiek
zo zelfgenoegzaam
de waterlopen dreven er
boven het vlakke land
de aarden dijken kropen
er naar de oeverkant
ik werd ééntonig
en mijn stem wat vager…
stop op Zuid/WCC
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.046 een vrouw
sprekend de mijne
in het Wereld Contact Centrum
zij ziet het lichten
lippen komen in beweging
de mond opent
ik zie
wat niemand ziet
Harry Mulisch
klopt acht maal aan
een roze reuze poort
met een reiskredietbrief…
'jongens waren we- maar aardige jongens'
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 604 naar Nescio
het oorverdovend gerucht
't geluid van fietsen
in een stofwolk naar beneden
als beloning na een klim
gezoef van dikke banden
het klapperen van een fietstas
en 't zware gewicht van de tent
achterop de bagagedrager
'jongens waren we- maar aardige jongens'
schreef de schrijver Nescio ooit
in zijn relaas over de titaantjes…
Flamenco
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 558 Uit de tandenloze mond
van de flamenco zanger
klinkt een schorre roep.
De handen van de gitaristen
ranselen de snaren,
hakken stampen
handen klappen
rokken zwaaien op.
De nacht gloeit rood van passie.
De rook van zware sigaretten
vult de longen van de bar,
de muren zweten sangria en sherry.
De snelheid van de wervelende dansers…
Griekenland
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.123 tussen sokkels en gebroken zuilen
die klagen in de wind
stoeien witte vlinders
op de handen van een kind
marmer glanst koelbloedig
onkruid groeit gezwind
een geur van wilde tijm
bloost op de wangen van het kind
naar een land om van te dromen
ben ik amoureus teruggekomen
om tussen druiven en olijven
ook wat weemoed te verdrijven.…
Indische Oceaan
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 420 Een middag midden op de oceaan
langs trappen naar het bovendek gelopen
kom ik bij de railing aan en blijf er staan
tussen twee breedtegraden van de tropen.
De einder neemt rondom geen einde
als mijn ogen als een albatros gaan dwalen
over 't water met beneden de koralen
die bloeien in het blauwe zijnde.
Bruinvissen lijken op gevonden…
-Omdat alles voorbij gaat -
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 649 Hier op de zoveelste verdieping met uniek uitzicht
boten varen als wolken, het water als lucht
en de mens is als vis geboren.
Tussen de zwarte lijnen en de scherpe pakken
is er soms een ontmoeting, jij bent ergens net als ik
maar de metro raast ritmisch door en
ik ben niets dan storende harmonieuze pretentie
Gebouwen…
De nacht-trein
poëzie
3.0 met 8 stemmen 3.941 De trein rolt op de zwarte bol der aarde
o, angst-versnelling van mijn hartstocht
in de afgrond naar God.
De gloeiende veeg van mijn vinger,
fosforisch op de blauwe glaswand van een nacht;
het grauw geraas van een levenslot
aan de duistere bocht
van een dennenbos waar God mij wacht.
O, gij daverend hart der machien,
en uw God-verloren vlucht…
Breng Me Weg
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 962 jij hebt me achter de rug
stevig zit ik op het zadel
uit het zwart komen
olievlekken op ons af
olievlekken met ogen
we rijden langs Andijk,
Opperdoes
aardappelplaatsen
langzaam vat de kou
me bij de benen…
De roversbende
gedicht
3.0 met 37 stemmen 15.944 Vaak trokken wij met onze roversbende
op woensdagmiddagen de polder in;
kruistochten naar het eeuwig onbekende,
achter de dijk, achter de grijze kim -
Wij droegen touwen, riemen, houten sabels,
bouwden een fort van klei en zoden gras;
geloofden grif de vlot verzonnen fabels
over een vijand die in aantocht was,
maar die niet kwam en nimmer…
d'artiest op avondretour
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 540 kijk daar staat
d'ticket automaat
schuddebuikt
verkeerde kaartjes
voor de trein
de kunstenaar rijdt mee
rustig weltevree
retourtje avond
komt in de coupé
de conductrice
u heb' kaartje kaalheide(L)
en u gaat naar leiden?
zo ziet men weer
d'artiest is onmaatschappelijk
niet a-sociaal
hij is radicaal
maar ook schappelijk
betaalt…
Verliefde reiziger
gedicht
3.0 met 23 stemmen 16.619 In 't kust-pension kwam liefde hem bezoeken.
Zij at haar visje en zijn hart werd warm.
De zoutpot gaf hij haar met blijde charm'
en hij sprak Engels zonder een woord op te zoeken.
Zijn lieven thuis geraakten in het duister
want in zijn knieën kwam een oud gevoel.
Hij schertste wervend naar zijn zondig doel.
Zijn nieuwe pak gaf hem 'n ongekende…
reis van je leven
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.661 iemand zegt
ik zie het leven
als een reis
door de tijd...
nee zegt de dichter
ik zie het leven
als een reis
door de seizoenen
waarbij oponthoud
soms onontbeerlijk is…
Overpeinzing in de Ochtendtrein 1
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 795 (Voor de chagrijnige dame tegenover me)
Tover een lach op je gezicht
Zo 's morgens vroeg
Aan mijn eigen ochtendhumeur
Heb ik meer dan genoeg…
De zee
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 1.097 Strakblauw, zeegroen of grijs
verwoestend of rakend aan het paradijs
verkwikkend, helend of beukend op de kust
een grillig monster of fenomeen van rust
Een spiegel die een vlak slechts toont
de blik daaronder die de snorkelaar beloont
Uitbundigheid van kleur en leven
verwondering dat ons dit is gegeven
een zee van rust, een zee van tijd…
Een speurtocht
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 854 Starend in de verte
verlies ik mijzelf uit het oog.
Dwalend speur ik naar iets
wat ver lijkt te liggen, echter
om mij heen verslingert zit.
Graven doe ik, door ademrijke lucht.
Mijn ogen als een hand, om vast te
grijpen wat zich in de verte ophoudt.
Speuren doe ik! Naar dat wat zich
daar heimelijk verstopt. Al doende reist
mijn tocht…
INDISCHE NACHTEN (1)
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.682 we zaten 's avonds aan de Javazee
en aten krab, de warmte daalde neer
de dag had geen ontstoken ogen meer
en luchten geurden kleurrijk, macramé
de rijstdamp van dat openlucht diner
besloeg ons venster op de maan, die keer
bedekte zij de sikkels van het zeer
dat om mijn hals hing als een scarabee
dit land, het was van mij, ik was getrouwd…
ze doen ‘het’ in oktober….
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 712 Toen z’uit Shang Hai per boot eertijds vertrokken
naar Europa’s lage landen aan de Noordzee
waren we slechts bekend met Chinese thee
al waarden ook daar spaanse griep en waterpokken
Nu bij herfst ziet men hen echter steevast verkassen
gaan geil op trek voor paai zeg bijtjes bloemen
om later op hun hom en kuit te kunnen roemen
gaan voor zout…
nachtelijke tocht vanuit Ransdorp
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.091 Inktzwarte duisternis sluit ons in
gevangen tussen twee koplampen
ontrolt het smalle pad zich voor onze ogen
nachtreizigers onder de sterren
er vlucht een dier voor al het licht
door de dansende auto de berm ingesmeten
de duisternis slokt gulzig alle beelden op
alsof er niets bestaat
wij zijn slechts het dwaallicht in de verte
dat uit…