inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 7.336):

haast weg

ik zag de velden voorbij
het watervlak wat grijs
de lucht soms blauwer wit
en dichterbij vervagen

de windmolens draaiden
het hoofd naar het westen
ze wentelden met wieken
zo energiek
zo zelfgenoegzaam

de waterlopen dreven er
boven het vlakke land
de aarden dijken kropen
er naar de oeverkant

ik werd ééntonig
en mijn stem wat vager
mijn ogen zochten
naar haar slaap
en mijn nacht
was overvol

...

Schrijver: Verdano
Inzender: Victor van der Daelen, 25 mei 2005


Geplaatst in de categorie: reizen

2.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 1.149

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)