2789 resultaten.
Liedje.
poëzie
5.0 met 2 stemmen
1.087 De blanke bloem, geboren
In 't witte morgenlicht,
Sluit bij het dagvergloren
De blaren dicht.
Maar 't gouden hart blijft gloeien
In de ambergele kluis,
Die lauwe geure' omvloeien
En nachtgeruis.
Zó is mijn ziel een bloeme,
Wier fulpen urn omvat
Wat mensentong niet roeme:
Haar zonneschat.…
De woede over een verloren geldstuk
gedicht
4.0 met 2 stemmen
1.826 ze trekt een kring om zich heen
soms laat ze een hand toe
soms beantwoordt ze een vraag
maar ze let goed op:
niet te veel handen, niet te veel woorden
daar gaat de kring kapot van
Als haar vader haar nadert
om haar een beetje te plagen
laat ze hem maar begaan
tot hij op de rand staat
van haar kring, ze blaast
hij wankelt op z'n kleine…
Deelnemer
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
291 Ik nam aan je deel
zoals wind deelnam aan het Westen
verleidelijk met mijn Oosterse ogen
je hield mijn hart tegen het jouwe
alsof we voor altijd werden verbonden
de geest voorgoed uit de fles
we dronken oude jenever
omdat er een muziekdoos werd gevonden
oudere liederen over haveloos werk
omdat ik naakt was
schilderde je mijn lichaam…
Ik herinner me niets
gedicht
3.0 met 3 stemmen
3.569 Ik herinner me niets
en zelfs dat niet,
zelfs niet de wereld
en zoals ik de wereld
niets meer te zeggen heb
heeft de wereld mij
op zijn beurt niets meer te zeggen
en toch blijven woorden uit mij stromen
even nutteloos en even belachelijk.
Vergeet die woorden nu
onmiddellijk.
Ik wil door niemand herinnerd worden.
Zelfs niet door mijzelf.…
Spreekt, sprak, gesproken
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
255 Er wordt gesproken,
iemand spreekt.
Kijk! Een druppel valt,
en verandert in damp.
Kijk! Een ego valt,
er verandert niets.
Er werd gesproken,
niemand sprak.…
anders dan gedacht
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
219 weten
toen ik jong
was wist ik
veel maar
niet dat een
kroontjespen
het fijnste
schrijft als hij
een beetje
afgesleten is
ook niet
dat taal met
opsmuk meer
geluid maakt
toen ik jong
was wist ik
veel maar
anders dan
gedacht…
aangeraakt (4)
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
302 in de schaduw
van de dood voelt
mijn aardse hoofd
verwonderlijk licht
de haast vliegt
door de straten
boven valt de
tijd roerloos stil
in de schaduw
van je handen
op mijn aardse
vederlichte hoofd
rust mijn naam
in het ritme van
een diep verlangen
aangeraakt te zijn…
aangeraakt (3)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
185 voorbij de
tomeloze tijd
zal het niet
koud zijn als
je roerloze hoofd
de bevroren
diepte raakt
in gesloten
grond rust je
ontzielde hoofd
niets meer kan
je overkomen
beroer de aarde
blijf even bij me…
aangeraakt (2)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
231 beroerde iemand
je kinderhoofd
toen het fragiel
was toen je het
wilde maar het
niet vragen kon?
beroert iemand
je mensenhoofd
nu het van steen
is nu je het
wilt als je het
vragen kon?…
Lieve Droom
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
359 Lieve Droom,
Ik kom eraan.
Ik weet nu hoe ik door moet gaan.
Mijn verlangens en wensen waren nog nooit zo helder.
Ik kan nu eindelijk uit die koude enge kelder.
Lieve Droom, ik sta achter mijn besluit.
Ik wil eindelijk weg uit deze oude huid.
Het belemmerde me, gaf me pijn en onrust.
Eindelijk wordt nu mijn verdriet gesust.
Lieve Droom…
aangeraakt (1)
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
240 werd jouw hoofd
aangeraakt
vandaag of was
het gisteren
ook niet
lang geleden
misschien
een keer
per ongeluk…
De Wever
poëzie
4.2 met 4 stemmen
633 Zij kloppen aan de deur: zij klagen
Dat ik niet luister.
Ik berg voor allen die mij plagen
Mijn kalme luister.
Ik ben veel zachter en veel stiller
Dan ooit geloven
De durver, weter en bediller,
Drukken en groven.
Mijn huis een hoge en lichte kamer,
Mijn dag een morgen,
Ben ik een hemelse beramer
Van aardse zorgen.
Mijn…
Rare groetjes
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
251 Soms, als je iemand belt, of
je wordt gebeld zeg je aan 't eind
van het gesprek:
groetjes hoor.
Toch is het iets wat niet hoort, omdat:
ik soms mensen aan de lijn heb, die
alleen zijn.
Aan wie zij dan de groeten moeten doen
'k heb werkelijk geen idee,
dus zeg voortaan maar:
Tot de volgende keer!…
Hij en Zij
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
214 Hij: Wat een achterbakse kerel is dat.
Zij: Ik vind hem best wel aantrekkelijk.
Hij: Precies!…
Zij en Hij
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
219 Zij: Jij bent zo heel anders.
Hij: Anders dan wie?
Zij: Anders dan ik natuurlijk.
Hij: Gelukkig wel.…
binnenstebuiten
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
217 binnen is
regen gewoon
regen
een buitenstaander
ben ik binnen
buiten trekt aan
me voorbij
buiten val ik
erbuiten ben
ik verder van
huis dan ooit
binnen is
de waarheid
dichter bij me
dan buiten
buiten is
regen gewoon
nat…
Hij en Zij
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
246 Hij: Daar vliegt een hele mooie vogel.
Zij: Hoe heet hij?
Hij: Dat weet ik niet!
Zij: Laten we hem dan opzoeken!
Hij: De vogel is zojuist gevlogen.…
Onze rode draden
netgedicht
2.3 met 3 stemmen
280 Ik zie de gekleurde draden.
Ik zie ook de taaie vezels,
die onze weefsels vormen.
Dat zijn onze levensverhalen,
geweven uit angst en moed.
Het zijn onze gedichten.
Zie de rode draden lopen,
die ons innig verbinden.
Met onze wondere wereld,
en met elkaar.…
Mevrouw Despina ontmoet de rattenvanger
gedicht
3.0 met 3 stemmen
1.975 Stralende morgen met rijp op het weiland.
Klaar voor ervaring van inzicht en kalmte
loopt ze het licht in tot waar in de sloot
verzonken in graafwerk de rattenvanger zingt.
Vraagt ze schichtig naar dood en gevaren
lacht de man in het ijs, die luchtbellen wijst
van het wezen dat daar zich verschuilt.
In lieslaarzen komt hij de kant op, zegt…
Fluisteren
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
320 Wat haat ik roepende tierende lui
Dik vet adoratie voor het fluisteren, pakt steeds verf.
Tja, wat leeftijdsgebonden zeker, slecht gehoor
Pech onderweg ergens, zintuigen werken te goed.
Toch gewoon delicatesse ten voeten uit, prevelen fluisteren
Werkt helend, moedgevend en verzachtend, vet bewezen.
Liefste vriendin - toeverlaat - mijn alles…
Geen vliegangst
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
341 Hoe goed was het
om zelf de vleugels uit te slaan
de eerste vluchten wat onhandig
maar gaandeweg
groeide 't zelfvertrouwen,
ik kan op eigen benen staan.
De vele hindernissen dienden mij
het leerde, taal herkennend spreken
de ogen wijder open-, en de blik verdiepte
de wereld werd tot grote school,
vandaag doe je het goed en morgen wellicht…
date
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
290 we verhalen
levens in een notendop
foto’s en etalagewoorden
met weinig zeggingskracht
je lacht
het kunstgebit met gelig waas
komt bloot
ik verberg de apparaten in mijn oren
zonder welk ik niet kan horen wat je zegt
ik weet nog de lange vrouw
die oma heette, grijs, doof en schimmig
in haar ouderdom
waar ik nu niet van wil weten
want…
Hemelbed
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen
365 Zeg nacht, is er iets misgegaan
want vele jaren heb ik diepe rust bij jou gevonden
je bed gevuld met wol en donzen veren,
warmte wiegde mij in slaap.
Ik droomde vele dromen daar
die ik mij graag liet overkomen
het was je toegift om de dag weer aan te gaan
en 's avonds weer te komen.
Vannacht geschrokken opgestaan
een klamme onrust had…
Keerzijden
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
390 Van wat ik zag vandaag
niet alles was een streling voor mijn ogen.
En ik, onmachtig iets te doen.
Van wat ik hoorde, ook vandaag
het wel gestemde schoot te kort.
En ik, gebrekkig in mijn woorden.
Van al waarover men niet sprak,
te veel waarover werd gezwegen.
En ik, geen moed, dit zwijgen te doorbreken.
Vandaag zag ik mijn zwakke kant…
Anoniem
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
309 Jij die om een naam roept
voor status en leven
in vitale spelonken
die ons wildernis geven
die met zaad strooit
langs velden en wegen
het vreemde hart ontdooit
niets dan liefde zal je geven
die moordt maar liefheeft
tedere voeling van smart
zal altijd anoniem blijven
dat is het noodlot dat jou tart.…
SIMPLICITAS
poëzie
3.3 met 3 stemmen
508 Ik denk bij de regen
slechts aan een paraplu,
want ik ben heel simpel,
simpeler dan U.
Zout is voor mij oorzaak
van een bruine huid,
want ik leg de dingen
erg simpel uit.
Ik vind socialisme
zonder meer verkeerd,
want ik ben nu eenmaal
ongecompliceerd.
Praat ik over liefde,
dan denk ik slechts aan vlees…
Met vallen en opstaan...
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
212 Wanneer een waterdruppel valt,
valt een oceaan.
Wanneer oceanen verdampen,
verschijnen wolken.
Wanneer wolken bevriezen,
vallen unieke ijskristallen.
Zoals ook unieke mensen bestaan.
Vallen, opstaan en verdampen.…
Schapen tellen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
258 Er brandt altijd een lichtje
Naast mijn grote bed
Als jij niet bij mij bent
Een kaars, een lamp, een ledje
Heb moeite met alleen zijn
Zo vreemd en ongekend
De stilte is geen pretje
Stoeien met de slaap
Onrustig en onprettig
Hersens die maar malen
Er valt ook niks te tellen
Buiten loopt geen schaap
Geen kruid helpt mij op weg
De gekte…
De vagebond
poëzie
4.0 met 3 stemmen
646 De dagen zijn te lang, en krap mij toegemeten
De dove rust des slaaps, van dalend licht tot licht
Zo spoedig kan ik niet verdromen en vergeten.
'k Ontwaak, een zieke gloed op 't benig aangezicht.
En elke dag, als nu, zet ik mijn doelloos zwerven,
Mij zelve honende, opnieuw en immer voort.
Mijn hart slaat jachtiger, hoe meer mijn krachten sterven…
's Ochtends
gedicht
3.0 met 1 stemmen
1.856 's Ochtends zie ik het leven
naast mijn bed.
Ik verwelkom haar.
Ze zegt: ik ben geen bezoeker.
Ik denk: in welke tijd praat ik met haar?
Ik sta op, zij staat op.
Ik loop, zij loopt.
Wil ze uitgelaten worden? Ze zegt: ik ben geen hond.
Niet om over mezelf te vertellen ben ik bij jou,
maar om geleefd te worden.
In de drukte raak ik haar kwijt…