voor altijd kind zijn

ik ben een kind
laat mijn verbeelding gaan
laat hem achter als ik
voor de oprit naar volwassenheid
kom te staan

die weg duurt levenslang
en eenmaal ingeslagen
raak je steeds verder
van het kind zijn vandaan
het zonder moeten
maakt me toch zo bang

en toch ik heb hem altijd nog herkend
in alles wat ik heb gedaan
hij hield zich rustig op de achtergrond
hield van mij en ik van hem
heb op de weg z’n verbeelding
deels losgelaten me nooit afgewend
en heel zachtjes hoorde ik zijn
mij influisterende ondeugende stem

zo kan het dat ik die lange
uitgestippelde rechte weg
straks met een glimlach hoop
te hebben afgerond

het kind in mij
dat altijd achter me stond
reikte mij vandaag
bovenstaande woorden aan

kind glimlach verbeelding

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 98