Alle inzendingen over drank

Een predikheer, gewoon de dronkenschap te laken, Bestrafte deze zonde omtrent twee uren lang. Het volk dacht dit geteem zal nooit ten einde raken; Deez' droop de kerk uit, en die wachtte na de zang, Daarna stond ieder op, voor 't eind der predikaatsje; Hierop keert Dominee het uurglas nog eens om, En roept: blijf likkebroers hoe zijt gij zot…

Nee, hij is niet van steen Dat nu ook weer niet Misschien meer als was in handen van erbarmelijke lieden die als steen om zijn nek hangen Samen zinken ze diep in het half lege glas…

Als land niet te bezeilen. Hij was van de kaart. Niet lekker genoeg? Een verzopen werelddeel. Een overgelopen gat in het heelal. Vol van zichzelf en alcohol. Zat.…

Wijs: Meent gij, dan jonge, Lizette! Heeft er iemand stof tot klagen, Ik heb daar wel reden toe, Want mijn man komt alle dagen (ô Wat ben ik droef te moe) Als eens slet langs straat gestreken, 'k Heb al lang weer uitgekeken, Maar hij komt hij komt nog niet. Ach wat doet hij mij verdriet. Ach wat doet hij mij verdriet.…

Wij dronken onderweg in Portugal, per dag tenminste één fles Vinho Verde, maar meestal twee en doorgaans nog een derde, want drie is toch zo'n heerlijk rond getal. En daar wij dan pas werk'lijk dronken werden werd nummer vier besteld als spoedgeval - 'of is dit nu ons vijfde flesje al?' bracht een van ons, de tel kwijt, dan te berde.…

Streel en deel mijn ziel en zin, God des wijns en god der min, Wie ik offers wijde! Deel me uw zoete gunsten mee En vereen u op mijn beê En verhoor me om strijde. Lyeus! les mijn ingewand Als de liefde ’t blaakt en brandt Door ontgloeide flitsen; Eros! Laat uw vuur mijn dorst, Als mijn hart zwemt in mijn borst, Vlammend weder hitsen…

Een hete zomeravond, de meeuwen vielen van het dak, ik zou de tuin nog gieten maar daaraan had ik lak toen schonk ik menig wodka in, ik zoop me buiten zinnen mijn oude vader zei het nog; van drank kan je niet winnen Toch ging ik aan het slempen, ik zoop als een natte dweil en toen ik toch de bodem raakte ging ik snel onder zeil Diep slapen…

breek maar scherp je kanten punt het glas steek en snijd verwond die je lief hebt gehad je kristal is verweerd spiegelt verkeerd overmatig gebruik sluit lege bodems uit wat rest is verder verval tot in de goot gebroken en verscherft sterft ook de glazen dood…

De glasbak is ondergronds gegaan De buurt kon het geluid niet aan van lege, brekende flessen Die schoksgewijs diep in de nacht rinkelend werden ingebracht Het was geen huisvrouw op dat uur Geen uitgeslapen bovenbuur Geen ontspoorde machinist die zijn bakkebaarden mist Het was een alom bekende anonieme alcoholist…

Ik zou wel van hout willen zijn. Duurzaam hardhout met de nerf heel fijn. Kan mijzelf dan schaven en kleuren, Hoef over mijn houding niet te zeuren. Werken is wat hout vanzelf doet, dus mijn inkomen zit wel goed. Ben als meubelstuk dan zeer gevraagd of als steunbeer die de lasten draagt. Loop echter niet in de val van een avondje stappen…

Elegant draag je een kopje. Het liefst wit porselein, want dat steekt zo mooi af. Geen suiker en geen melk, maar puur zoals bedoeld. De warme aroma's, kamer vullend. Zo wek je me 's morgens, ontwaken mijn zintuigen. Niets terug verwachtend, laat je je nemen. En ik heb je genomen, ontelbare keren. Je bent bitter, gitzwart, elegant…

Sluit de deur. Draai het slot. Sluit me buiten. Laat me los. Hou me vast Laat me binnen Schemer, duisternis De onzekerheid verteerd Valse noten, Slechte muziek Kom dans Naïef, vergeten Laconiek Ik drink Veel, hard Laveloos Mooie wereld…

sterke verhalen van vroeger 'drinken was destijds een manier van overleven' dat zelfs jonge mensen oude jenevers dronken 'oude jenevers' met klinkende namen die mij zijn ontschoten maar ach wie drinkt er vandaag de dag nog oude jenever een kabouter misschien ?…

Koning Alcohol regeert dirigeert en heerst Zware harddrug die overheerst ook zeer vernietigend primeert. Valt nimmer te bevechten vermits hij steeds wint Gluiperige smerige vunzige duivel op je schouder zo gezwind. Doodt meer dan men voor mogelijk houdt, verscheurt en verknalt alles Een seconde van zwakheid en hij nekt je onverbiddelijk, keel…

hij zit altijd op dezelfde hoek in zijn vertrouwde bar met trillende handen draaien, de bladzijden uit zijn boek. hij bestelt een grote cognac, zuipt een flinke neut ervan kijkt dan angstig in het rond, voelt zich niet echt op z'n gemak. na menig glazen drinken gaan zijn wazige ogen open ook de problemen met z’n handen, beginnen…

Ik heb al zoveel gezopen Maar nog niet afgedropen Nog niet afgelopen Met het drinken van dat Ik weet niet eens meer wat Ik weet niet eens waarom Al het rechte is krom Al het kromme is recht In mn maag een gevecht Dat ik weer ga verliezen Wanneer pak ik mn biezen Wil nog niet gaan Dus ik ga er weer aan Tot ik niet meer kan…

Ik wil vliegen op de maan Lekker, lekker gaan Ik wil spacen op planeten Niet meer kunnen eten Zweven op de beat Rieken van de wiet Dingen zien vervormen Kakkerlakken, wormen Ik wil zonnebrillen zien Een gezicht als mr. Bean Als ik in de spiegel kijk Een lijk die op me lijkt Pupillen zo groot als knopen Ooit liet…

Nachten duren te lang De maan beweegt de schaduwen op het behang Je schrikt wakker daar je bijna sliep De insomnia zit te diep Het brein knettert halve waarheden De dag wordt niet verwerkt maar bewerkt Traag sluipt het in je gelaat Rusteloosheid houdt je ontevreden Pillen hebben elk nut verloren in deze staat Meditatie is iets dat de stress…

Het is werkelijk vechten tegen de bierkaai nu ik besloten heb om mijn alcoholisme te lijf te gaan en te minderen tot het nulpunt. De anderhalve fles wijn per nacht heb ik al overwonnen en nu die liters bier nog en mijn hang om tot diep in de nachten feest te vieren. Ik heb heel wat denkfouten weg te strepen en er zijn gelijk al meer mensen…

Je ziet mij vliegen noch treinen Ik zuip me naar de Filistijnen…

De wijn is voor de mens en voor de rapste geesten, Maar water uit de beek ten dienste van de beesten, Al wat de wijngaard geeft dat is een schone vrucht, Om al wat droefheid smaakt te drijven op de vlucht. Wijn dient van goede reuk en goede smaak te wezen, Dan nog een klare glans die wordt er in geprezen, Ook dient hij niet verschraald, maar vers…

Rinus deelt vlug de kaarten op en bromt met zijn verhitte kop een lang-versleten lied; de kaarten kleven met de randen aan doorgerookte vissershanden, in spanning, wie er biedt. En achter, als een mistig baken staat zwaar het licht op 't groene laken en ballen, die elkander raken of niet. Een uitgemergeld ambtenaar zit op een krukje bij…

Huil niet, Majorca, Want je vader zal komen en zal je slaan En zijn hand zal rood op je lichaam staan. Hoor je de honden, De honden, Majorca, Heel in de verte blaffen gaan? Hoor je de dronkenmanspraat in de wind? Je dronken vader komt er aan. De weg is te smal en het meer is diep: Hoorde je, hoe hij mijn naam daar riep? ‘Maria…

In 't Oosterland zijt gij geboren, In 't zonnig, 't weeldrig Oosterland, O koffie, kostelijke pand, O koffie uitverkoren. Opgelet! Wij hebben hem zelf op het vuur gezet, En eerst de bonen uitgekozen: En langzaam en langzaam de trommel gedraaid, De nijdige, blakende vlamme gepaaid Bij pozen. Daar rolt hij nu glanzend en bruin…

Gij mergelende dronkaards wáárheen voert uw weg? Uw huid bespant uw jukbeen elke dag weer strakker. 'k Las wél dat Bacchus was een joviale knaap belust op dans en zang, maar toch geen wreed tiran, een makker, en geen kwelgeest. Ik denk aan U o mergelende dronkaards die uw lach te vroeg verleerd hebt en wier vlees, door…

Als ik ooit uit een overvolle beker drink uit een glas het vloeibaarste deel beleef van kop tot aan de verdraaide voet druppels de lippen doen verbleken in het prisma van kristal zijn opsmuk kiest weerloos in elk detail zonder inhoud weggesneden waarin ik naast schijnbare schoonheid een dreiging vermoed vervalt de levenszin tot splinters…

er werd gewuifd met uitgestoken hand in een breed lachend gebaar je losse haar verwaaide blond in wind en lentezon ogen die verrast ineens de mijne vinden uitbundigheid in lichaamstaal we kwamen samen in een zinderend omhelzen zonder enig woord pas later verhaalde jij je leven dat voor even was ontspoord ik wist nog van de…

Ons leven duurt maar even. Allemaal gaan we dood. Koffie laat ons leven.…

nog een laatste zeggen de mannen in de kroeg en ergens willen ze graag ruilen met een man die een vrouw heeft die zegt dat het genoeg is geweest maar als ze dat zegt heeft zij hem al verlaten hij was te laat en staat nu eenzaam naar een liedje te luisteren dat aankondigt dat de kroeg sluit buiten is het volle maan…

de wijn staat bloedrood op tafel een glas een fles naast een kool en uien je ziet een raam openstaan en in de hoek een tv. op een het is bijna donker buiten spelen nog kinderen die straks ergens binnen komen op de bank cartoons gaan kijken terwijl je de wijn drinkt uit de fles in het glas en je naar buiten kijkt het wegvallen…