Hoe hij van de drank af raakte

Hij was een Schopenhauerfan.
Al lezend dacht-ie: 'Maar ik ben
toch zeker voor 't geluk geboren.'
Het leven kon 'm zeer bekoren.

Consumpties? Daar genoot-ie van.
Gewoontedrinker was de man,
die lachte, als-ie water zag.
Hij dronk het elke zaterdag.

- Maar alle and're dagen zoop
hij alcohol en wel een hoop.
Zo raakte hij z'n baantje kwijt
en kreeg een zee van vrije tijd.

Al was-ie daarmee in z'n sas,
omdat-ie eindeloos veel las,
het werd na enk'le maanden balen:
consumpties kon-ie niet betalen.

Van armoe sloeg-ie aan het stelen.
Een rechtszaak ging 'm parten spelen.
Hij kreeg - z'n leven lag in puin -
een taakstraf in een dierentuin.

Er werd heel scherp op toegezien,
dat hij z'n werk deed. Bovendien
kreeg hij een alcoholverbod.
Dit was het eind van zijn genot.

De straf werd later zijn beroep.
Hij ruimde olifantenpoep.
Slechts zelden las-ie Schopenhauer:
hij had het druk als hopensjouwer.

Zo 'n hoop gaf hem maar weinig lol.
Hij taalde steeds naar alcohol.
Met weemoed dacht-ie aan de hoop
consumpties die hij vroeger zoop.

Aan 't lijden kwam een einde, want
de allergrootste olifant
vertrapte hem. De man ging dood.
Zo hielp het dier hem uit de nood.

Schrijver: Aubrey, 4 februari 2012

aubreyvanamstelgmail.com

Schopenhauer alcohol taakstraf

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.1 met 14 stemmen 979