Alle inzendingen over OR kamperen OR ver

De winter is voorbij, de mannen willen actie als rammen zonder ooien en zonder herder Bij het vismeer beloof ik hun koning te zijn Het kost een vermogen, dagelijks voeren karren brood en vis aan de veldtocht begint, we trekken op door de buitengewesten Op de Zalvingsberg bij de hoofdstad kamperen we tussen de olijfbomen De heilige giet…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

In vlammenpracht, die pralend hem omvangt, Rijst hoog de ruiter op zijn donker ros, De wapperende manen waaien los Van 't edel dier, dat naar 't gebied verlangt, Waar reiner lucht het vonkelend omprangt, Waar het zal dolen door 't fantastisch bos Van sprookjesrijken, waar met vreemde dos Onaardse kleur 't onaardse land omhangt. De ruiter…

Dat zwart skelet, van windselen ontdaan, Waaraan het uitgedroogde vlees nog kleeft, Die groezelige hoop, waarvoor men beeft, - Bedenkend het meedogenloos vergaan Van al wat ademt onder 't licht der maan, - Die mummie heeft verlangd, geliefd, geleefd Het volle leven; wat maar 't leven geeft Heeft zij genoten in haar aards bestaan. Zij…

Ets van Beuer. Trots op het witte ros, dat buigt gedwee, Verheft hij zich, de Sultan, met gebaar Van heerschappij, en angstig deint de schaar In 't vale schemerlicht van de moskee. En door de ruimte ruiht een bange beê Tot hem, de heerser, aan wiens voeten daar Een mensenhoofd geveld ligt, met gestaar Van brekende ogen in een macht…

van gisteren via vandaag waait de wind van de tijd van ooit overal en nergens naar eens in de toekomst dat wat nu geschiedenis is het toen en nu verbindend voedt ons denken en doen tot een inzicht voor morgen…

Wild kamperen, inparkeren en dan maar lekker slapen. Sorry als ik in die tijd niet goed voor je kon zorgen, dat ik als mens jou elfheid wouwaarborgen. Want ondanks alle dingen die er zijn gebeurd, word mijn hart door herinneringen dagelijks verscheurt. Ik weet wel, het was beter, om er niet mee door te gaan.…

Wat zou ik graag even een vogeltje zijn zodat de weg naar jou, niet meer ver was geen files nee, zelfs geen storing per trein hoe zou je reageren als jij zoiets nu las? Even neerstrijken om met jou te praten rust, iets waar ik naar op zoek ben voordat jij me straks toch moet verlaten geen mailtjes of iets geschreven met de pen.…

luchtruim liep door mijn verleden over jouw zand en ik weet nog hoe je dronken werd niet dat gelal, stoutmoedig doen maar zware vleugels, intens verdriet wijsheid die zich niet dromend verpakken liet er dansten rupsen op witte toetsen van de oude liedjespiano in het hotel aan de kust terwijl je rookte, dronk je jenever en vertelde je over het kamperen…

Kamperen- ik ritste mijn slaapzak dicht en droomde van melkmeisjes.…

waarom liefhebben beperken tot verjaardagen waarom niet verdagsecondes, verweekminuten en vermaanduren ook want nakende zijn ons beider vereeuwweken…

Nu aandacht graag voor al die open grenzen die ruimte geven aan de rittenpikkers! Ze schijten in de berm, die oostblokflikkers Toch moet ik stoppen over hen te drenzen Op wie ik eigenlijk moet schelden, kijven Zijn Shell, IKEA én transportbedrijven…

December is weer aangebroken, tijd van Sint en Zwarte Piet, tijd van marsepein en pepernoten, tijd van Kerstboom en een Piek. December is weer aangebroken en vergeet vooral niet, tijd van vrede is er; aangenomen, dat iedereen de waarde daarvan ziet! Want december mag dan aangebroken zijn niet iedereen vindt vrede even vanzelf en…

wat in een mensenleven is er mooier dan de liefde die onzichtbaar voor het oog als één ziel onweerstaanbaar in twee lichamen huist die onuitgesproken dat zegt wat zich niet spreken laat omdat er geen woorden zijn die in stilte de ander aangeraakt hem of er-dicht voor Valentijnsdag | 14 februari 2019 weet te intenderen ik heb je nodig…

waar in vlammen vrijheidsvuur lonkt gloeit vandaag in ons de herinnering aan wie hun leven gaven in de strijd voor vrije harmonie en broederschap om dat permanent te kunnen geven op de hele wereld aan ieder van ons is die opgave altijd nog de uitdaging de geschiedenis grift ons geheugen met de essentie van haar boodschap dat de belofte…

als jij mijn bloem bent zal ik jouw zon zijn die regenbogen schildert als het regent ik zal jou met een warm licht koesteren zelfs als ik mijn baan veranderen moet als jij mijn wereld bent wil ik maan zijn een nachtlamp in schemering en nacht die als baken van licht jouw toeverlaat is wanneer tijd en ruimte zich verweven als jij een eiland…

van buiten komt het en omvademt ons zoals een ongeziene hallucinogene mist die ademtocht na ademtocht zich afzet, condenseert en druipsteen vormt totdat een samenstel ontstaat dat als vanzelf de plaatsen kiest waarheen gehoorzaam onze allersnelste voeten gaan tot ze ijkoud en dan van marmer zijn. -------------------------------…

Geluk is als water niet in je hand te nemen dat heel even zou lopen in die droge hand en ze maken tot een wonderfrisse kuil, en eveneens niet te vatten als de lippen van de vrouw die neerstrijken, veren van je-weet-niet-waar, op je oogleden, – als kind heb ik me vaak amechtig gelopen, om de veren in de lucht te sturen. – Het is nergens te…

- En zo scharrelde zij maar wat aan met aan iedere zijde een haan, terwijl ze steeds onder d'r veren een scharrelei kon produceren.…

Ik heb in m'n hart 'n zonderlinge wezen Dat een bizarre tango danst; herrezen,- Ik weet niet hoe, zo vaag is alles, - uit 'n aloude sarkofaag. Terwijl het danst, hoor ik het zingen Met bonte blijdschap over weemoedszwangre dingen.…

Zodra een beeld een spiegel wordt, sla toe vernietiging. Niets ter wereld blijft zichzelf gelijk. In deze vrees te leven geeft werklijkheid geen schijn van overleving. Antarctica gesmolten! Al de tranen bewaart hij in zijn fles. ------------------------------------ uit: 'Het doek van de dag', 1990.…

Het is, zover ik, ontwaak een droom ik geloof herinner, de ogen het vuur, mededogen de strijd, over leven de macht, het vergeven van zijn kracht, ontdaan ik zie, oneindig zo, dichtbij kan ik niet, blijven waar, ik ben voorbij, gelegen voor, het wezen achter, zijn waar, ik was om, het even bij te blijven wat, te weten wat, te zijn…

Géén vers nieuws, géén nieuw vers, het is vakantie, vandaag, vergeef het mij, géén vers-garantie.…

“verse uilen!”…

om de bocht heen gluurt ik oker met je mee naar ‘t donker waar we onze veren plooien verrassend licht en eigenzinnig zal 'k zacht bij jou ontdooien…

de dobbelstenen die op tafel liggen ons spel was nog bij lange na niet uit we braken af en gingen samen zitten mijn vingertoppen streelden zacht je huid de nacht was lang jouw lichaam dat me warmde gerust als waren wij al lang getrouwd de ochtend die ontwaakte en omarmde ons slapend lichaam wezenlijk vertrouwd we dronken jus en koffie met…

Op een dag door de verrekijker gezien uit de serre van mijn tante: de plotselinge nabijheid van een vrouwengezicht onder de rand van een hoed, een hand op een blinkend fietsstuur. Een mand waar iets wits in beweegt. Een man met een pet op aan het stuur van een hoekige zwarte Ford. De bootjes aan strakke kabels die op geheimzinnige wijze de richting…

VÉR Realiseer ik me ... , nu ik dit schijf !…

voor olivier jij bent zo ver ik zie je zo weinig waar is de passie? waar is het vuur? bij ons... als we elkaar eindelijk zien dan spat de spanning ervan af je zus ziet het zelfs ik mis je...meer en meer Xx..xenia…