8980 resultaten.
Halcyon dagen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 35 Er is ergens een plaats
vastgezet in ruimte-tijd
voor altijd en eeuwig
waar ik verblijven kan
In mijn herinnering
is het altijd zomer
ben ik eeuwig onder invloed
van alle soorten drugs
ik ben bij goede vrienden
en de sfeer is uitstekend
Dit is mijn hemel
niemand heeft nog vragen
alles is okee hier
dit zijn de halcyon dagen
:)…
Eeuwige vlucht vooruit
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 227 Gedachtegang heeft maar ruimte voor
verwerking van één gedachte tegelijk
ik hou het even bezet door knipperen
met m’n ogen; herinnering in de wacht
valt uiteen en komt niet weer spoken.…
Adem van de zee
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 151 adem van de zee
streelde het lichaam en de ziel
je gaf je over met ontroering
de euforie van geluksvervoering
heelde door haar macht de kracht
want zij haalt alles uit de bron
daar verdween de grens die ik verzon
in eindeloosheid
wenkte stralend licht het vergezicht
naar kwaliteit van leven
daar aan de zee
vloeide liefde tomeloos in een…
Jij en ik.
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 163 Mijn vulpen zoekt weifelend
het wit glanzend papier
Blauw lopen scheve letters
van holle woorden,
naar stotterende zinnen,
zinloos, betekenisloos.
Mijn zakdoek veegt driftig,
troebele bril en natte ogen.
Die het wazig schrift spiegelen,
onbeduidend verloren naast,
de afgeleefde kleurenfoto als
vervallen momentopname.
Wij, jij en ik,…
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…
niet
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 11.246 Leg de bergen
die er niet zijn
maar in de schuur
die er niet staat
zodat ze het landschap
dat er niet is
niet storen.
En ook dit huis
dat nog niet is gebouwd
wordt nauwelijks bewoond.
Enkel de geur
van mijn handen
hangt hier even
in het rond.…
Boek me niet
netgedicht
3.0 met 35 stemmen 447 ~~~
laat me dicht
ik ben geen deler
van eigen aard
ook geen noemer
die breuken aanwijst
waar explosieven
mogen barsten
geef me wat ruimte
mijn regels te lezen
en boek me niet
voor ik vertrek
~~~…
lange handen
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 397 hij was heel stil
en dacht niet veel
zijn hoofd open gewaaid
zijn tastorganen kruipend
een zoeker in de tere lucht
een poëet die in de ruimte ziet
zoals een man die op
de verschansing hangt
en naar de zee ziet
zoet glijdend het middelpunt zoekend
daar waar het licht breekt
en schrijft met lange handen…
The whereabouts of love (2)
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 848 The whereabouts of love
Neem een zebrapad,
Loop erover en daar
Kan het gebeuren,
Of (tijdje niets)
Bij het oversteken
Van een plein
Oversteken dus
Zoals in mijn geval
De ruimte en
Mijn beweging in
Die ruimte
Met jou
Om me heen…
Ruimtezonde
snelsonnet
2.0 met 15 stemmen 1.098 Ik zal er zelf als alfa niet om liegen:
Da’s fout, maar iedereen maakt wel eens fouten
Net als die ene arme astronaute
Die haar gereedschapskist heeft laten vliegen
Veel slechter kon die beta dat niet plannen
Want er was dus geen Gamma te bekennen…
eiland
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 351 De aarde is een eiland
die drijft in de zee van materie
zij drijft
cirkel rond mysterie
in de oceaan van dit geheel
heelal zee van het bestaan
binnenzee de melkweg
en wij liften mee
als stokers op zee
de eeuwige rivier
zwem of verzuip
het is een oneindig
oud gebruik…
Träumerei
netgedicht
3.0 met 26 stemmen 419 Träumerei vult mijn ruimte in;
een verleden rijk in vierhoekig steen
waar spel tussen toets en snaar
soms tegendraads doch vaker gemeen
op Schumann’s geschreven noten vaart
zo nu en dan licht kabbelend
op een oceaan van kwetsbare stilte
waaraan klanken gewend lijken
en harten zich langzaam ontdoen van kilte
de melancholie in het dragend…
Over ruimte voor de rivier.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 151 Dit plaatje laat ons zien
Waar ze ruimte geven
Een overloop creëren
Om zo te overleven.
Maar als je inhoudelijk kijkt
Mis je de rivier de Maas
Kan die dan niet overstromen
Of is men die rivier wel de baas.…
inzingen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 86 hoe zou het klinken
als zij de ruimte in zingt
wordt zij ontvangen?…
wandelruimte
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 45 we hebben ruimte nodig
om te kunnen wandelen
oude gedachten op te graven
ze in kleine stukken scheuren
met zachte handen herplanten
en nieuw jong leven in te blazen
we hebben wandelruimte nodig
om in onze hoofden opnieuw
ergens heen te kunnen gaan…
Dromen aan zee
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 133 Golven rollen als branding over het strand
En spoelen wieren, schelpen en wrakhout aan
Wissen sporen van verleden uit het zand
Maar de deinende zee blijft altijd zelf bestaan
Vanaf d’ horizon rollen golven af en aan
En peinzend op ‘t duin over verre watervlak
Zie ik tot ver blinkend witte vogels gaan
Zwevend op thermiek met onvoorstelbaar…
kier
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 61 een zuchtje
lucht perst zich
door de kieren
een straaltje
licht vindt de
weg naar buiten
een korrel zand
schuift traag
naar de duinen
alles blijft
open niets
wordt gedicht…
openbare ruimte
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 41 ik loop alvast vooruit en herzie
mijn beweeglijkheid, misschien
ben ik blijven steken in
falend beleid, in ontbrekende
witregels als lucht tussen
beschreven adem
eenmaal buiten voelt deze plek
aan als aanwezigheid waar ik
niet ben, een stilstaande ster
in vallende ruimte, elke
stap dichter bij afleggende verte
achter het oog…
Geef me de ruimte
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 107 Geef me de ruimte
Ik krijg geen lucht
Al die verwachtingen
Al die verlangens
Die constante zucht
Geef me de ruimte
Ik krijg het benauwd
Het ongeduld
De schuld
Het laat me niet koud
Geef me de ruimte
Doe een stapje terug
Laat het even zijn
Laat mij even zijn
Ga van mijn rug
Geef me de ruimte
Om te bouwen
Dan bouwen we een brug…
Het mooie leven
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 338 Soms komen woorden aangewaaid
die ‘k zelf niet kan verzinnen;
ze spreken over licht en vreugd
en oeverloos beminnen.
Maar er is ook de pijn, de last,
het afscheid van geliefden,
de duisternis, het dwaas vertoon
en ook wat ons ooit griefde.
Maar ’t leven is toch eind’loos mooi,
al zien we dat maar even,
want door de lange jaren heen…
Onwaarschijnlijk
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 404 Ik ervaar het moment dat ik niet aan je denk
dat de meditaties de lege plaatsen niet opvult
een ruimte zonder illustraties van herinneringen
ben ik je nu werkelijk voor eeuwig kwijt.…
Portret
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 596 Wat schetst mijn herinnering
telkens weer: Jouw schoonheid
levensecht in mijn atelier.
Ontelbare kleuren die mijn ogen
blijven bewerken, haast uit
lijken te breken door lagen verf;
het zichtbare ontward.
Er is geen begrensde ruimte meer
alleen licht
dat graag door vensters gluurt.…
Verstoffing
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 78 De zwaartekracht van de tijd;
uit de bodemloze zandloper
vloeien de herinneringen weg
de namen onder haar vingers
de ruimte tussen de stenen
en wie ze niet meer is.…
de wandeling
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 117 vraagt een onbekende stem
of ik al alle antwoorden weet
het denkbeeldige ontvouwt
zich in heldergrijze vragen
zodat er geen geheugen is
dat herinnering vergeet
bij de eerste lentezoenen
die prille kleuren dragen
op een plek waar iemand
dwarsverbanden vindt
in een roerloze ruimte die
hersenhelften verbindt…
Blijven
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 133 De raaf zal je in kneedbare ruimte en tijd beschermen.
Hij koestert de herinneringen en gedachten.
Als niets meer vanzelf spreekt, niets meer hetzelfde is.
Als ik je het meeste mis.…
Geluk
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 288 Een groot geluk
kan alleen
dan
bestaan,
wanneer ze
met grote kracht
aan liefde
zal gaan.…
een oude foto
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 282 een oude foto in zwart wit
verraste mij een ogenblik
door tijd wat geel gekleurd
de randen wat bruin besmeurd
een lieve man in uniform
klaar voor de grote storm
een mooi plaatje totaal
maar wel met een eigen verhaal
gelukkig is dat al lang geleden
de jaren van verplicht soldaatje spelen…
wat hang je daar zo mooi in 't kader
de verkleurde…
Gedachten
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 122 Herinneringen zijn als stenen,
gebarsten en verweerd.
Door onkruid overwoekerd.
Vast verankerd, onverteerd.
De tijd spreidde zijn mantel uit,
van zacht en vochtig mos.
Half bedolven in het zand,
in een donker, duister bos.
Ze liggen daar te wachten,
op iemand die ze vindt.
Lang vergeten zwijgende gedachten,
in regen en in wind.…
de rode spiegel
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 365 achteloos alwetend
zijn ogen grijs nietsziend
stapt hij door de spiegel heen
het blinde kind van licht
maar juist in zijn gesloten blik
ligt wat wij niet weten
als spookstad uitgestorven stil
die ruimten van herinnering
langs het bevroren dromensnoer
wordt nu de nacht zacht afgeteld…
Stilte stil
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 68 Mensen waarmee we ons verbonden voelen
blijven ademen in onze herinnering.
Mensen waaien waarnaar de wind het wil.
Omdat momenten tijdloos zijn.
Onmogelijkheden mogelijk.
Ruimte grenzenloos.
Stilte stil.…