324 resultaten.
Suikerspin ?
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 260 Geluk is een meervoudig equivalent
enerzijds gewogen in een
gesponnen web en door een suikerspin
verleid, raakt ik een schuwe droom
niet kwijt waarin ik in haar zoete
wederkerigheid werd gekend.…
Aandenken
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 113 de nachten lengen tot rode wederkeer
naar 'n herfstige dood, wollig gekleed
in grondmist en doorregen met rag
op elk pad dat ik onwetend betreed
het lijkt alsof verloren stemmen in die
zachte, verstilde draden zijn gevangen
alsof iemand mij zegt dat dit eeuwig
leven naar eindigheid doet verlangen…
Besvestigen en vinden
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 94 Het zijn niet onze omstandigheden
in verleden of heden verdriet en pijn
die ons verloren gevoel bepalen
ik denk dat de vervreemding van ons zelf
de tol opeist die we zelf steeds betalen
daarom moeten we vastbesloten zijn
om ons nog meer aan elkaar te binden
onophoudelijk blijven zoeken in blijheid
wederkerig steeds ontdekken
bevestigen…
Bosanemoon
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 135 Langs de schaduwkant
Aan een waterrand
Bij een bosperceel
Soms heel weinig dan weer veel
Bosanemoon
In een voorjaarsdroom
Blaadjes hartvormig en knuffelzijdezacht
Alsof de lente naar je lacht
Genoegzaam snuffelend onder beukenbomen
Waar doorgaans weinig zon kan komen
Jouw verschijning zal in humuslagen gloriëren
Totdat de boomblaadjes wederkeren…
Tour de force
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 78 van de man
die zijn simple things
in een etude zingt
voor Jellie maanvlinder
de kunststofkoningin
Vallende engel
uit het noorden
die dichter bij
ons wist te komen
in de stilte ongehoord
was wat ontstond
een scheppingswonder
Dank, Titaantje
voor je kussen
en de vrijage
zonder woorden
Adieu Jellie
et bon voyage
au pays d'or…
Prima Media
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 655 Zweer de verbeelding af
Op “vipspotting.nl”
Op “graaggenomen gastjes”
Op “tv-babes punt orgieland”
Op “is-she-hot-or-is-she-not”
Op “liever naakt dan niet gezien”
Een belspel-del
Mummie met de Mummelmond
Een studienicht
Beau de Boulevard
Een Prima Film
Sex en haat en kop eraf
Een goed gesprek
J.P. de bal-bla-balkenbrij
Bestel een…
Openbaring
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 574 scherp, het oog op zicht
geopenbaard, doordrongen
nacht geschonken licht
kernachtig, fijn bezongen
behorend bij, beginnen
als een schaduw even lacht
is het wezen enkel binnen
waar het zetelt, stille kracht
veranderingen levensgroot
smaken kunnen wederkeren
als roos, sterk, liefdesrood
waar we zijn, kunnen leren…
Die zonnestraalde
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 116 ik heb je
ooit ontmoet
na een stille groet
een lach
die zonnestraalde
door het bos
verlichtte toen
jouw plekje
op het mos
we luisterden
naar het ruisen
van de wind
tot mijn hand
de eerste liefde
in de jouwe vond
wij dwaalden af
naar hogere sferen
zonder horizon
in het wederkeren
beseften wij terdege
dat dit het echte…
Inspiratie
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 761 Inspiratie gloort aan de horizon
glooit licht in de zon, van
links naar rechts, dan hoog en weer laag en
vice versa, wederkerend onbegrensd bevrijdend
soms peinzend zoekend naar een anker
dan weer soepel glijdend op het wit
van de sneeuw in de ruimte van het hooggebergte
als scherpzinnig geestverwant, mijn beste kameraad,
mijn trawant.…
storm
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 520 rimpels
achtergelaten
in de beek
van vergeten gevoel
laten niets nog zijn
zoals het leek
vergeten tijden
blijken te vergaan
verder te gaan
dan tijd
gaat
zoals ik keek
kijk ik nu
vergelijk
de andere stroming
met de waterval
van ooit
het is later
veel en veel
te laat
tijd zal leren
zoals tijd gaat
en wederkeren
tot dan
tot…
het aards bederf
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 116 juist wanneer de storm
in ruste zijn wapen herlaadt
de omgeving voedt met de
stilte van een val
grijnst dit obstakel als
een tegenwind zich wederkeerig
afwendt en de overwinning viert
met een vleugje zonneschijn
dan opeens uit het niets
briest de storm over de getrouwe
flanken die ons de zekerheid brachten
dat zelfs de herfst zich…
als ogen sluiten
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 48 waar ik welbewust
mijn ogen sluiten zal
weten jij en ik
eindigt het samen zijn
in het hier en nu
het gelijktijdig weten
wat jou en mij blijft
is het eindeloze boek
vol altijddurende verhalen
dat jouw eeuwigheid opent
in wederkerig samen zijn
ieder aan de eigen oever
van de overkanten tijd
zal het blijven inspireren
wat wij elkaar…
Mest van schrijvers
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 260 Als mest zult u wederkeren.
Uit mest bent u ontstaan.
Verteerbare schrijvers hebben gewoon geluk.
Wat zij schrijven en lezers willen lezen,
blijft onsterfelijk bestaan.…
Marginaal?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 36 Naarmate ik grijzer word,
blijft wat mij drijft in
scheppende bewoordingen
begaan uit liefde en nood,
hoe gekker hoe fraaier, wat
geen afstand tot de inhoud
bood tot het oordeel valt in
de carrousel van spiegels
waarin je ongevraagd ouder
wordt, in vliedende teksten
tot aan het marginale tijdstip
van de dood, wederkerend spel
zo…
Kleurden tot patronen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 220 jij bent van stof
hebt ooit jezelf geweven
uit genen die je zijn gegeven
zij sponnen zich tot draad
kleurden tot patronen
in veelvuldig delen
hun eigen boodschap
bracht jou groot van
moederschoot tot meerderjarig
jouw bestaan is het uniek gebeuren
van een leven lang leren
tot stof zal jij weer wederkeren…
Reciprook
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 152 ik loop deze dagen
door de geest
van een getraliede cel
gevuld met dove oren
doch met leegte het meest
verwijl in het gewicht
van een aangekleed skelet
ogen op niets gericht,
een ongeschreven wet,
die verdwalen in
een vergezicht
van water en brood
dat sprakeloosheid
als horizon kent
het is de
wederkerige schaduw
waar binnen…
li-ion
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 58 misschien is dit geen ontkenning
maar een poging een kras achter te laten in
dubbelwandige leegte
ik doolde door jouw gangen
liep tot wederkeer
nader tot vrije sector
om het landschap op te zuigen
waarvan ik het bestaan niet wist
om te verdrinken in plaatsvervangend water
te ontwaken uit een analoogslaap
ik verbond mijn lot aan laadpalen…
er zijn bomen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 69 er zijn bomen die elegant, bijna voorzichtig
iemand willen redden
of alleen in hun oor fluisteren, iets aardigs
niemand weet waarom
anderen willen breken en vallen,
hun wortels uit de aarde vandaan
weer anderen vervlechten hun takken
en denken aan de lentezon,
ontdekken soms een regendans…
vertrouwen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 34 betekent
je kunnen verlaten
op iets of iemand
dingen vertrouwen
spreekt voor zich
gemakkelijk en vaak
tot plots zij stuk zijn
eigen lijf vertrouwen
is ons heel natuurlijk
terwijl het leven leert
wel zijn is niet zeker
mensen vertrouwen
is zo natuurlijk niet
als je het zelf niet hebt
lastig weg te geven ook
vertrouwen is lef
in de wederkerigheid…
Dordogne
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 52 Het wordt mij droef te moede
als ik lees
Van violette heuvels in het zand
En hopen puin van bergen steen op 't land
Het tranendal van weduwen en wees
'k Zie liever Flora bloeien in 't decor
Van Puy-de-Dôme, Dordogne
en Lozère
Ardèche, Haute-Loire, Vaucluse
en Isère
Van Franche-Comté, Savoie
en de Côte-d'Or
In koele meren onder…
ALTIJD IN MIJN GEEST
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 221 ==============
Elvis kan ik heel goed nadoen
vooral hoe hij in zijn bolle tijd
- it's now or never -
zingt op het toilet
nog één middernachtelijke
dubbele peanutbutter banana sandwich
in het vet gebakken
I'm so lonely I could die
hij kon het niet meer aan
om de koning van de rots te spelen
geëxalteerd, gedrogeerd, geëxploiteerd
uppers…
Publish or perish
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 119 Publish or perish
Had men mij wel gelezen?
Steeds werd ik afgewezen.
Van Meulenhoffs redactie
kreeg ik zelfs geen reactie
en ook de Tweede Ronde
had mijn brief nooit gevonden.
maar Het Liegend Konijn
loog: bij ons moet u zijn!
Uitgeverij Perdu
vond mijn werk déjà vu.
Querido schreef correct:
u heeft niets dat ons trekt.…
Verse or worse?
gedicht
2.0 met 2 stemmen 4.165 Als uw poëziecriticus John Bayley
schrijft over jonge personen die opkomen
en schitteren als meteoren
in de academische wereld, is hij zelf
aan het imploderen en wordt een
gapend zwart gat. Ingezonden
brief van mrs. Val Hennessey, Lyme Regis.
Wat bedoelt Bayley als hij dichters
prijst die weigeren poëzie
te laten klinken als zichzelf…
Nature or Nurture?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 66 De koekoek
is een dwangneurotische vogel
als 'ie in een klok woont.…
Taalbeheersing
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 1.851 Nu weet ik weer hoe taal begint:
twee keer 'ja' op vrijdagmorgen
en dan het onderwerp overgave
tot het wederkerend hoogtepunt.…
BELANGRIJKHEID EN POTENTIE!
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 231 op de vleugels
van potentie
van de kracht
van ieders bestaan:
'zie mij eens gaan'
'zie mij eens staan'
Als die kracht,in feite
“die tijdelijke macht”
intrinsiek afzwakt
worden het veelal
vleugels van chagrijn en venijn
zich vijandig, zwetend, wetend,
verhullend waartoe de mens
in feite naartoe wordt geleid:
"tot stof zult gij wederkeren…
continue
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 157 geef me mijn hart terug
de pijn die er bij hoort met mijn tranen
langs mijn rug
geef me
de tijd, in wederkerige momenten
ergens daar waar jij nog bent
ik mis je
dag voor dag en zoveel stappen in die tijd
edoch, ik ben je kwijt
maar ook weer niet
in mijn kamer hangt een stil portret
met sprekende ogen en mijn schietgebed
om ooit…
Weerzien
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 198 regenboog, langs de nulmeridiaan
blijft het water vlak, ergens zonder rimpeling
zal een zwaluw weerklinken in aardse schoot
de blik vooruitgeworpen op gewonnen tijd
gekeerde oneindigheid, herroepelijk hopen
gedurig ontsproten aan bochtenloos omzien
aan bezield ademen, of een benauwend hartzeer
een helix van ooit, gevangen in verloren wederkeer…
De haan kraaide twee keer
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 182 de haan kraaide twee keer
en nog eens
de nacht ontsliep in de dag
de zoekende zon achtervolgde
verzengde de nacht
strooit de wederkerende as in
de wassende dageraad
en de dag ontrolt zich langzaam
krom als een oude atlaskaart
tot het moment
dat de aarde zich keerde
tegen de dag
en de titaan haar in liet slapen
vredig in de schaduw…
Luwt de scherpte
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 74 ik weet
dat de zon
licht zal baren
helaas nog steeds
op de verkeerde aarde
hier dwaalt
schaduw tussen
grijs en zwart
voel me verloren
zonder enig contrast
alleen de maan
geeft gelig zicht
heeft zich geprofileerd
in tweedehands
wederkerend schijnen
zij luwt de
scherpte van dit
ondoorzichtig bestaan
terwijl ik in het volle
licht…