Aandenken

de nachten lengen tot rode wederkeer
naar 'n herfstige dood, wollig gekleed
in grondmist en doorregen met rag
op elk pad dat ik onwetend betreed

het lijkt alsof verloren stemmen in die
zachte, verstilde draden zijn gevangen
alsof iemand mij zegt dat dit eeuwig
leven naar eindigheid doet verlangen

herfst

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 2 stemmen 113