Alle inzendingen over OR welzijn OR vreugde

Speenkruid, mijn grondzon, grondtoon, lied voor een lente die nog komen moet, moed na de winter, groet aan het leven. ‘Houdt vol, de zon is aan de terugreis begonnen’; wat kan ik anders zeggen?…

Een traan die verdampt en een lach die zich laat zien. Die zijn levensecht.…

Dat welzijn. Die welverdiende rust onder de dempende deken van de droom. Weerloos, als het monster komt, met zijn bebloede vacht. Die klauwen in de nacht.…

Geluk schijnt het einde van een dichter te zijn Dus ongeluk is een dichter z'n welzijn Ik wens mijzelf het slechtste toe en moge ik niet rein zijn Want ik vind dichten uitermate fijn…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Je hebt een smalle brug gemaakt tussen het landschap en jouw dromen en het landschap van jouw dromenland toekomst scharniert met ruwe werkelijkheid machinerie van economische welvaart welzijn van natuur in het nauw gedreven verleden rekent af met onschuld allemaal betalen we de rekening zonder natuur is er nauwelijks welzijn de brug is…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Momenten van stilte een slaapkamer gehuld in de nacht een vrouw droomt over haar belevenissen terwijl een volgend etmaal geduldig op haar wacht Met haar rug naar het raam gekeerd lijkt zij zich af te wenden van wat er te wachten staat terwijl zij als auteur van een nieuwe dag zelf over de inhoud gaat De nacht is als een zwart doek…

wie ben ik? ze zeggen mijn vaak dat ik uit mijn cel treed galaten, opgewekt, vast als een herenboer uit zijn slot wie ben ik? ze zeggen mij vaak dat ik met mijn bewakers spreek vrij, vriendelijk, helder als gaf ik de bevelen wie ben ik? ze zeggen mij ook dat ik de dagen van ongeluk bracht gelijkmoedig, glimlachend, trots als iemand,…

De kracht van het zelfvertrouwen een sterk, ja, onbreekbaar schild zou het kunnen zijn dat God het voor mij zo heeft gewild want de zon zij volgt me op ieder moment van de dag een wond heelt weer snel gewoon omdat ik lach ik voel me uitverkoren om gelukkig te zijn De zorgen die eens op mij loerden laten mij nu alleen liefde van alle…

Er komen af en toe personen Mijn dromen binnen in de nacht Die, zij het door de jeugd verzacht, Met mij gelijkenis vertonen. Het zijn mijn dochters en mijn zonen Die nooit ter wereld zijn gebracht En dit denkbeeldig nageslacht Schept er vermaak in mij te honen: 'Dat jij ooit bij ons in kunt wonen Als je als grijsaard bent ontkracht Dat…

Ik moet, kan alles stagneren Ik moet, is niet te leren Ik moet, is altijd heel remmend Ik moet, is altijd verlammend Ik wil, kan een wereld beroeren Ik wil, kan mensen ontroeren Ik wil, kan heel veel bewegen Ik wil, kan alles schoonvegen Ik kan, is altijd hoopgevend Ik kan, is meestal alles gevend Ik kan, is de moed niet verliezen Ik…

Genezen wonden helen pijn Een geprezen tactiek waar ik in verdwijn Geen terugslag te veel Laat staan te hoog Die goeie tijd waarin ik vloog…

ze zwaait haar hoofd een beetje los van de knelling plafond muur vloer muur muur plafond linksom een raam rechtsom een geflipte laptop relax…

de spoeling wordt dun ontwikkeld er een andere beweging onder niet- bindende vormen heden ten dagen tekenen de contouren zich af achter waterdragers wordt er gebouwd op minder vruchtbare gronden voor natuurlijke gezondheidzorg…

ik wil alles ik krijg alles ik wil weinig ik krijg niks 2 verschilende levens op dezelfde bodem…

" Besluitloosheid " is een Tijddief... - aan niets houdt hij VAST " Uitstel " is zijn voornaamste medeplichtige... - vreugdeloos en zonder LACH…

Ze noemen mij ook wel een geluksvinder de man zonder zorgen alsof ik de regenboog teken bij elke beweging van mijn hand Alsof de zon mijn innerlijk kust er altijd warmte in mij is alsof een engel in mij is geland Ze denken dat mijn reis rustig is dat het water zachtjes en doordacht zichzelf tegen de oevers aanduwt Dat het nooit…

De middelbare leeftijd is gewoon de gelukkigste tijd van je leven De hevige stormen van van de jeugd zijn dan uitgewoed en de gebreken van de oude dag zijn nog niet begonnen.…

waar muziek vermengd met warmte en geuren van huiselijkheid de vloer kraakt bij ieder stap die ik zet voel ik me thuis…

Regen en wind geselen de ruiten het is een explosie van frustraties het klein zijn uitgemorst zoveel jaren voorbij gedreven door uitroeptekens mijn blik kijkt voor wat er komen gaat het onbekende trekt aan alles lijkt uit mijn lichaam verdreven zelfs de wind spreekt zijn eigen taal ik blijf mij er tegen verzetten net zolang totdat…

Baanbrekend kan men zich vergissen: geneugten worden ingehaald, de psyche wordt iets uitgerekt. Een schaamstreek waar wat haren missen verheugt zich dat ze wordt vertaald, ondanks dat niets is uitgelekt.…

Terwijl magische woorden van mijn hart via mijn hand het papier oprollen speelt mijn lach voor zon het zoekt een uitweg uit mijn getorste hersenpan het blijft een bevrijding van wat leeft in de dichter het blijft een wereld van mensen ontdekken maar als je leert te accepteren dan is de helft van het leed al geleden…

BEGRIJPT U WAT IK BEDOEL eerst was ik blij en enthousiast en dat ben ik nog steeds als ik een leuke begeleidster zie maar wat ik wilde zeggen is geluk is maar heel gewoon als je gezond bent en alles goed is het is niet alle dagen feest maar het leven is goed en mooi maar eenvoudig zo is de mens nu eenmaal je bent zoals je bent…

Wat je wilt, dat koesteren, even, af en toe, daarna vergeten. Dan ongemerkt bezwangerd, het voelen zwellen, zo zwaar, niet meer te houden, het durven baren, in openbaarheid brengen, er mee aan de gang gaan, en, als het opbloeien van een kind bewonderen.…

Vrede is voor mij een merel fluitend op het schuine dak en ergens ver een antwoord horen op een tak, een vlakke waterplas, plots rimpelig: een eendenechtpaar met kuikens achter zich, gemaaid gras ruiken aan een dijk het carillon dat speelt ergens tegelijk, een horizon te zien met huisjes, bos en kerk, of molen en de wieken aan het werk…

De schouder waarop ik lig mijn adem die jouw wang wil raken mijn hand op de jouwe waken, mijn been lui laten over dat van jouw... buiten donker, frisse winterkou in deze nacht zo helder dat 'k me op de juiste huid gevlijd, mijn adem in die van jou verglijdt alleen jouw stem nog geldt, en dan het dromen, wegzinken in het onbegrensde veld…