Alle inzendingen over 21 december

Op 10 december is ´t al weer ´Dag van de kleine schrijver`.…

er hangt nogal wat kerst in de lucht ik merk het aan de kaarsjes in december die verlichting bieden en (ons) de weg wijzen naar de stal alwaar het warm is van het leven…

stil tevreden luister ik naar de verleiding die vanaf de waterkant mij de zomer kondigt als vanuit vijvers en poelen in de zwoelte van mei de boerennachtegaal in kwakende bende groen en onbemind het alles is liefde zingt stil tevreden geniet ik de aanloop tot paring die vanuit modder en kroos uit opgeblazen kaken van babbelende vrijersvoeten…

aan de ringvaart in het park gelegen waar ik mijn eigen buitenplaatsje vind maak ik dagelijks de herinneringen die ik flierefluitend ze verwonderend als lunchpakketje uit mijn rugzak haal om ze uit het vuistje dan weer te eten als ik op safari ga in mijn eigen buurt om de jachtigheid ermee te onthaasten die mij zo dwingend doorstappen laat…

't Lijkt wel Eeuwig te zijn het Beeld van hoe Het toegaat bij Ons in de straat Vredig en in Alle rust rolt Het leven hier Voorbij - Na vrijdag Is behalve de Lantarenpaal bij ons Voor het huis Niet alleen het Straatbeeld, maar Ons wereldbeeld Voorgoed verwrongen Stationsweg/Kerkstraat Haren, 21/09/12…

M'n kraag hoog De jas dicht Geen betoog Alles ligt Open en bloot Lezend verlicht Alleen het rood Van de kou op je gezicht Er valt geen sneeuw meer Alleen nog hoop Keer op keer Geen koek noch zoop Zo meanderende de winter En het geluid ervan Richting wat verbeelding En nog zo wat dan…

2007 Thomas Becket, Aartsbisschop van Canterbury, vermoord op 29 december 1170…

Duister december heeft toch iets prachtigs. Is een trouwe vriend met meer gevoel voor een innerlijke intimiteit. Is die hartsvriend; die laatste strohalm om iets goed te maken van wat zo moeilijk slijt. Duister december is dat kloppend hart. Een ritme stoornis voor een nieuwe start. Dat goede voornemen na een jaarlang van koude drukte.…

een tijd van donker en wat hinder, december laat gapen maar ook geeuwen. oude kerstbomen en houten tafels mooi aangekleed, zo elegant en struis. de geur van taart en warme wafels, kleurig lichtjesfeest op straat en thuis. december, de maand van familie en bezoekjes. een druk moment van feesten en bezinnen.…

De onafhankelijke geest gelauwerd en geprezen wordt in stilte gevreesd als gevaar voor de vrede Nagel aan de doodkist die geweten heet ----------------------------------------------- uit: 'Zout', kwartaaluitgave KPMG december 2005…

. __________________________ 31 december 2010…

In haar verwaaide dromen Had ze het gezien Ze was de droomgetuige van De rode sneeuw in december Ze heeft het aan niemand verteld…

Een diepe zucht ontsnapt haar mond, daar ligt zij dan, zielloos, 21 gram lichter...…

Geef het volk brood en spelen. Geef het bier. Geef het youtube. Een deprimerende dag.…

Op de voorgrond een verzamelplaats van lege jassen, een teruggekeerd plein waar in het weekend weer allerhande hartelijkheden kunnen worden uitgewisseld iemand kijkt naar wat hij waarschijnlijk de best gelukte benen vindt, iemand al plannen aan het smeden slaat maar de eerste stap nog moet zetten, iemand even een paar passende woorden…

gedenk miller en de zijnen deze canadese dode vrienden gedoofd in de bittere nacht begraven in veluwse grond in de kerstmaand van 1942 gedenk hen twee minuten en luister naar de vogels tijdens de stilte op 4 mei ze zingen de hoop op vrede hoog in het prille groen…

twee en veertig jaar ik zie rimpels op m’n hand op m’n rechterhand…

De feestdag die wij donderdag gaan vieren Gedenkt dat Jezus opsteeg naar Zijn Pa Dat is niet niets, ik doe het Hem niet na Zo’n Hemelvaart, dat loopt in de papieren Dit jaar is Zijn vertrekpunt Lelystad Dan heeft dat vliegveld ook eens nut gehad…

Ik durf met mijn denken Uw smart niet genaken, Niet aan te raken Uw droefenis; Hetgeen mij zou troosten Licht zou het u krenken, Het teerste en brooste Dat in u is. Ik zie uw verklaarde, Uw stilfijne trekken, Die, wat ze bedekken Aan wanhoop en strijd, Verheerlijkt belijden En dankbaar aanvaarden Het gevensbereide, Dat in ons schreit…

Ze zeggen dat het dans is, Maar het is veel meer Dan dat - Het zijn de golven Van het brein waarin Het menselijke weten Zich kennen laat, Waarin denken en voelen Samen bewegen, samen dansen, Waarin ze samen gelukkig zijn…

Wie ben je toch om dit te kunnen doen Om willekeurig slachtoffers te maken Jezelf en zoveel anderen te raken Een dodend vreemdelingenlegioen Zing - vecht - huil - bid - lach - werk en bewonder Niet zonder ons…

van gisteren via vandaag waait de wind van de tijd van ooit overal en nergens naar eens in de toekomst dat wat nu geschiedenis is het toen en nu verbindend voedt ons denken en doen tot een inzicht voor morgen…

als morgen Sinterklaas verschijnt voor de kleintjes, die in hem geloven voor de volwassenen die de kleintjes van het wonder Sinterklaas niet willen beroven de cadeautjes keurig ingepakt een nepklaas klopt al aan waar kinderen met rode wangen keurig in een rijtje staan om hun cadeautje te ontvangen de grote mensen hun gedichten hilarisch…

in deze tijd van 't jaar kies ik voor warme woorden "chaleur" zeggen ze in Frankrijk in een taal die zoveel rijker is maar klagen doe ik niet ik zoek in mijn moerstaal naar een passepartout en als het eens een keertje niet zo wil lukken maak ik desnoods mijn eigen woorden…

een schrale zon in waterig morgenrood vloeit over wit gerijpte akkers en velden broos decemberlicht schetst een kaler vergezicht in sepia verzonken tinten…

Zo dicht bij elkaar Met het stadhuis om de hoek Dat een huwelijkssluiting Onontkoombaar is Honderden uitgelaten scholieren Verstillen tot bruidskinderen Witjes daalt confetti neer op bagage En gotiek, als we de trappen nemen Naar het portaal waar het geestelijke wacht Eenmaal buiten vang ik verrast het boeket Van altijdgroene naalden…

bloez bloez decemberblues verdwijnt als sneeuw voor de zon net zo plots als het begon aan het begin van die donkere weken die niet snel genoeg verstreken maar nu is dan toch daar zicht op de belofte van nieuws en licht in het nieuwe jaar eerst nog oliebollen met of zonder,…

Al sinds eeuwen wordt het weer Kerst In een stal te Bethlehem geschiedde toen het grote wonder Onbevlekt een Kindeke terwijl Eva reeds appel had gegeten van de Boom van de kennis van goed en kwaad Wij vieren tijd en het leven alle dagen en maanden van het lopend jaar Alles in de strijd. Koppig dus verbeten Echter volko…

decemberdagen tooien zich overal met licht alle huizen, gebouwen, torens en pleinen schitteren in een oogverblindend zicht die het duister van midwinter doen verdwijnen het licht dat ons aanzet tot verwachten en dromen dat er weldra iets groots staat te gebeuren... dat het kleine Kind weer in ons hart komt wonen en daarom zetten wij wijdopen…

uit hun laaiend gesprek Bij wijze van een wijsgerige troost Was Rose als dichteres èn erudiet - Gepromoveerd in gender en de dood Die op de loer ligt in de grote stad - Beland in culinaire avonturen Vlakbij de verse koffieautomaat Waar zij een afspraak had met Mbappé Gejaagd door wind op hemelbliksemvoeten Een vroege kerstsurprise in december…