Alle inzendingen over AMC laatste regel ec

Ik schrijf elke dag twee regels Twee regels op papier Vandaag gaat het zo lekker Dus worden het er vier…

De regels in dit land ze worden nimmer nageleefd, ze nemen je hele hand ook als je maar een vinger geeft. De regels van dit land lapt ieder aan zijn laars, ieder vecht voor het zijne en is zijn eigen baas. Dan denk ik toch; het moet toch anders kunnen zodat we met z'n allen het land goed kunnen runnen.…

langs de paden staan er borden: “verboden op het gras te lopen” “verboden het gewas te slopen” men roept ook jagers tot de orde “verboden hier het wild te stropen” ach, men ontmoet hier hele horden van slaapverwekkende verdorden die die praatjes zomaar kopen ik stel mij daar tegen te weer en zo bega ik euveldaden daar nadert reeds de hermandad…

hoe mijn echtheid blijft bewaard staat vast als stelregel in schrift op mijn tegel ik schrijf ik als ik als ik iets verklaart zo samenvallen voldoet bijzonder waarbij ik in één geval uitzonder ik weet ook heus wel ik ben niet geheel goed snik deze ik-figuur dient gemeden om tweeërlei reden ze lijkt op dwangrijm plus dat niet ik…

regels worden met de regelmaat van rechtlijnigheid geschonden door wie slechts het ego verstaat van eigengereide gronden hoor en wederhoor vermeden rollen koppen over straat terug naar af zonder reden langs de witregel die openstaat…

Zoveel regels, in bepaalde geloven, die allemaal volgend hen, worden ingegeven door hem van ‘daarboven’ Zoveel regels, teveel om op te noemen, sjaals die moeten worden gedragen, vrouwen die achter de man moeten lopen, vrouwen die de deur bij aanbellen niet mogen openen als daar een man voor staat.…

De dikste stapel stond regelmatig voor mijn neus Nooit meer zal dit gebeuren Het lot heeft beslist dat ik voortaan slechts klún in plaats van glijd, schaats en rijd Echt nooit meer zal de tijd serieus tot inkeer komen, zodat 't verblijdt Helaas zeker echt nooit meer zal de dikste stapel mijn uitzicht belemmeren…

De eerste regel is om te beginnen. De tweede is de elfde van beneden, De derde is om wat terrein te winnen. De vierde moet weer rijmen op de tweede. De vijfde draait u plotseling een loer. De zesde heeft het twaalftal gehalveerd. De zevende schijnt zwaar geouwehoer, De achtste bloedserieus. Of omgekeerd.…

Ik laat me niet inspireren door al die hoge dames en heren die met sonnetten en rondelen hun broodjes besmeren ik zoek het meer in woorden zonder regels naast elkaar gezet ik kan daar beter mee overweg en resulteert in smaakvol beleg.…

Hier sta ik met afgetrapte schoenen ik kan nergens heen ik heb alle ruiten ingegooid alle bruggen verbrand alle stoelpoten weggezaagd ik ben nu vrij maar geen cent op zak, berooid ik zie wat vogels vliegen zij doen wat hun ingegeven wordt en zingen hun vrolijk lied zij doen gewoon en denken niet.…

Er zijn zoveel regels, maar het kan ook opgelost worden en daar is een samenwerking van gemeente, politiek en burgers voor nodig.…

tijd, is niet verloren als de mens zijn spa en pen in de aarde heeft gezet, groeit tot kort gedicht wat ergens tussen grijs en donker ligt verankert in het verstand langs de nevelbanken spant de herfst z’n snaren, rust onhoorbaar over heuvels, over dalen, verdeeld over alle jaren de toon gezet, onzichtbaar, onstuitbaar binnen de regels…

De volkstaal is nu eindelijk een feit Want ik mag zowel als als dan gaan zeggen Zonder een wijsneus die me uit komt leggen Dat hij me heeft betrapt op slordigheid En als dat toch gebeurt zet ik hem klem Omdat ik het nu beter weet als hem…

in het licht van porselein werden de kinderen mensen vrienden vervaagden tot verre schimmen haar hart was dun en zacht toen de dood haar ergens tussen de regels neerlegde…

Bokser, geen dichter zijn is helemaal niet zijn Een bulderend publiek heb je ons niet onthouden Twaalf mensen zijn er binnen de helft slikt zoete koek, de rest is familie Tijd om met je projectielen te beginnen Vrouwen, bereid om op een najaarsavond neer te zijgen doen dit slechts omdat er wordt gebokst Comedia del arte maar non…

Wij moeten ons zeer ernstig gaen beraden Op wat hier in een snelsonnet wel mag Het wordt steeds dwazer op de laetste dag Des heren, 't zijn geen woorden meer, maer daden Zijn geloofsartikel zegt: eindrijm verbrijzeld! Waerom wordt hij hier niet gewoon gegijzeld?…

Zullen we binnenkort alles tussen de regels vergeten zijn?…

En waar vergeten afscheidswoorden niet meer zijn dan een laatste regel waar niemand meer op wacht.…

ergens waait een deur toe, een huis, een stad ogen die kleuren wegspoelen het gedruppel van de wind er is geen zoeken meer en antwoorden kennen enkel een laatste regel in een mond zonder belofte maar hier hoor ik alles gaan het water dat geen morgen kent wolken, verzilt met de geur van zomer hier kan ik dromen, samenwonen met de golven…

Regel bruin of regel geel, Mutsaers schrijft geen woord te veel: 'Zelfs een haas van chocola poept wel eens vanieljevla.'…

Zinloos niet, kort is leven koesteren pieken, wij laten dalen soms, pieken vaak beren en apen, waarom? Rechtlijnig consequent gezeur eeuwig en altijd RETROGRADE; TERUGGAAND Altijd en eeuwig gezeur consequent rechtlijnig waarom apen en beren? Vaak pieken, soms dalen laten wij pieken koesteren leven is kort, niet zinloos…

Ik dank U voor het goed onthaal, Dat was van weinig woorden, Gelijk àl goede dingen zijn, Die ooit ons hart bekoorden. Ik dank U voor het avondmaal. Der kindren klare wezen, Het warme huis, de liefde, en Wat nooit mijn deel mocht wezen, Maar wat vandaag op d'oude droom En over dorre dagen, Een warme sneeuw van bloesem vlaagt, Lijk mei…

Gelukkig is er nog een vast gegeven Die Hiddema komt altijd weer tot leven Alternatief voor laatste twee regels: Mark denkt: niks mis toch met dat Haagse spel Kijk: dat herinnert hij zich dan weer wel!…

je trekt de wereld aan kleed het naakt naar zijn geboden, ondeugend in de laatste mode maar je lach is bloot in onbedekt plezier ogen spotten in verbazing over al die regels hier lopen zonder voeten mensen zetten naar je hand winden duwen zonder moeten tijd verwijlt in zonnestand je draait je om ziet het licht verdwijnen de hemel…

wordt herhaald in de regels 4 en 7 en de tweede regel wordt herhaald in regel 8.…

Het mannenbolwerk van het snelsonnet, het land van grap en grol en spotvermogen, kent enkel maar twee vrouwen die, bevlogen, garant staan voor hun wekelijks vignet. Het angstzweet breekt mij uit in bange nachten: Ben ik een truus in ‘t diepst van mijn gedachten?…

ik heb de eerste zin eens onderaan gezet om te voorkomen dat ik dit gedicht nog door de laatste regel zou verpesten misschien werk ik me hiermee in de nesten en geven critici mij een brevet van onvermogen, ze zijn opgelicht! de kenner, echter, zegt: "dat dichtwerk met het slot aan het begin, dat is zijn beste!"…

Ik schrijf je dit laatste briefje, schat daar ik je hierna graag wil vergeten Je ziet wellicht dat ’t verdriet bevat met tussen de regels vele pijnkreten Je hebt mij het hart gebroken, schat toen die ander in jouw leven kwam Vergeten was jij dat ik je nodig had jij doofde eenvoudigweg onze vlam Ik heb jou zo in mijn hart gedragen dat geen…

Een eerste blik in mijn ochtendkrant, bederft bijkans meteen mijn ontbijt, weer een nummer vol moord en brand en over een virus dat toeslaat, wereldwijd. Wie heeft gelijk in het stikstofdebat, zijn de boeren toch minder schuldig, welk rapport heeft dat het beste gevat, geen uitstel: wij worden ongeduldig. Mijn krant hanteert geen chocoladeletters…

de donkerte de helderheid in de kou de warmte ruimte geven in uitgebeende taal het laatste schrijven…