Alle inzendingen over Berlijn

Door het kleinste hoekje van de kamer kruipt een kriebelend klein beestje misschien wel onwetend van het feit dat zijn oude boomgaard is vervangen door kille stalen buizen voor ons, o, zo warme huizen waar we eten, drinken, lachen en huilen voor hem, vlakten zonder horizon, kilometers lang, met daarachter een Berlijnse snelweg de muur…

honderd exemplaren maar ik kwam er nog niet uit Het zwaar beladen onderwerp werd alsmaar niet lichter Het blies zichzelf voortdurend op de materie werd steeds dichter Ik heb het onderwerp ten einde raad naar de teevee gezonden Het kwam toen in een praatprogram In Brussel Parijs en Londen Maar hoe men ook discussieerde van Bussum tot Berlijn…

Aan vrede, aan bevrijding, vrijheid Werk je ook met je vijand Je voormalig aartsvijand Nu je naaste buurland, buurvriend Duitsland Bondskanselier Angela Merkel Houdt traditionele 5 mei lezing Gestreamd Berlijn-Den Haag Met MP Marc Rutte van Nederland Samen gaan ze ook in gesprek Met studenten over vrijheid Laat vooral de jeugdige studenten…

ergens diep verborgen op de zolder van een door een rijke oliesjeik tot villa omgebouwde peperdure met geheel voor zijn pensioen bedoelde winst aan de elite doorverkochte voor verhuur geschikte herenwoning; vale relikwieën van de iedereen en alles immer maar genadeloos vermorzelende tijd Hij leeft al jaren niet meer in Berlijn…

Dreigende wolken bevolken de lucht en als de wolken vurig gaan ontvolken dan slaak ik van opluchting een zucht bliksemschichten doen de wolken kolken gieten af de overlopende wolken-pan dan 'weer' wachten op het vuur van de zon of het weer slaat onverwachts wederom om!…

Echt alles wat er fout kon ging er fout, Daar bij het nieuwe vliegveld van de buren, Waardoor de bouw ontzettend lang ging duren, Als het geopend wordt is het al oud. Één zekerheidje zijn ze daar nu kwijt: Niemand spreekt meer van deutsche gründlichkeit.…

onbeweeglijk en rotsvast, zonder brokken of barsten sterker dan het ijzeren gordijn van weleer of de onverzettelijke muur van berlijn. en je ziet wel, niet alles verloopt zoals je dat plant!…

Berlijn is enkel nog voer voor vuur Hitler snauwt met slinkende adem Naar de generaal die stamelt in de kraag Met de macht der gewoonte de arm strekt Voor een Sieg Heil die galmt in de bunker Een koortsig gewemel hangt daar rond De ondergang plant zich onderhuids voort Het volk verdient de galg De pletwals van rupsbanden Want de natuurwetten…

[Dit laatste is net als het eerste een verwerpelijk idee het minste van de laatste rij zo loos als pampus op het IJ] Waar zou zij zonder dochters zijn die Sigrid, zou zij iets gaan doen genietend van haar staatspensioen in Londen, Brussel of Berlijn...?…

Een vrouw met een geweer Verdreven. Verstoten door haar buren omdat ze inwendig gedood is en niets meer kon voelen dan pijn en walging en omdat ook zij niet meer kunnen geloven wie ze was thuis, in het paradijs voor de komst van de mannen die je wreed gebruiken tot ze je afdanken en de bezemsteel, oma's wandelstok, hun bajonet…

Hij fietst weer, de geliefde kapelaan En hoor: de koningstune van De Fabriek Nostalgisch! Legendarisch! Magnifiek! Daarvan zou 'n herhaling niet misstaan Alsof niet al voldoende is herkauwd Wordt straks nog zelfs De Muur weer opgebouwd…

.' Gelijk steden als Londen en Berlijn, Moet ook in Utrecht de sky de limit zijn. Zo gaat zhet op te grote voet door het leven, En wordt door hoogmoed voortgedreven. Ondertussen stampt het terstond Zijn eigen toren Van Babel uit de grond. Volgens het historische geweten Zal deze "De Belle Van Zuilen" heten.…

Naar Nice, naar Londen of Berlijn, een palmenstrandje Zo af en toe een envelop cash in het handje En Languit in de Eerste Klas dat was een mooie tijd Gewoon omdat ze vrienden zijn voor de gezelligheid Lekker weg, zo geboekt Dat men daar wat achter zoekt...!?…

Is dit een teken van een nieuw begin? Parijse hemelsluizen gingen open, Waardoor hij van de regen is verzopen En in z’n vliegtuig sloeg de bliksem in. Hij dacht, als opvolger van Sarkozy: “Nu krijg ik zeker ook Carla Bruní?”…

“Ik, Willem Barentsz, keer mij in mijn graf. Op Nova Zembla doodden zulke beren mijn mannen, en nu hoor je lui beweren: “Wat lief….” Ik vind dat bij de beesten af. Bespottelijk, dat men zo’n beer beschut. Hier past mij slechts een welgemeend: “Da’s knut !”…

Ik wist niet dat de Samsung Galaxy een 'phablet' heet en niet gewoon 'mobiel' (van phone en tablet samen – zo debiel! ) Benieuwd nu, welke combi ik straks zie: Een kruising van afweergeschut en phone? Een ‘phut’, die appt: “De lucht is nu weer schoon!”…

Wat is het huidige paradigma. Wat deden kerken in de zestiende eeuw Wat gebeurt al eeuwen eerder in debat. Is weten is weten niet altijd accepteren als men zegt hoge service graag gedaan mantels borgers zorgers bedekken soms leven. Muurspechten metselaars passanten hakten hamerden met overtuiging met pikhouwelen op beton luidkeels voor…

ga voor het hart boven het verstand, herzie voortdurend alles en jezelf stel goede en stel foute vragen maar kijk verder dan je horizon kijk over je eigen grenzen heen zet een kind, een boom, een daad van schoonheid in de wereld zie het groeien tot het in de hemel reikt zet een woord van waarheid, van protest dwars op jouw persoonlijke Berlijnse…

Ze heulden met de vijand -landverraders- en beuren nóg wat Hitler hun toen gaf, een smerig judasloon tot aan het graf. Verdienden zij geen schot van doodseskaders? Hoe weerzinwekkend was toch dit gespuis dat vele gruweldaden heeft begaan Datzelfde tuig wordt nu in bad gedaan omringd door zorg van het verpleegtehuis. De Nederlanders en ook…

het voorjaar tijd om te schrobben en te struikelen over de stenen straatvuil sneeuw en regen verduisteren het geelkoperen bestaan struikel nu val stil bij het kind van twaalf tere lentes in de knop ik noem je Marion ik noem de naam van een gebroken kind dat werd vermoord…

De rattenvanger van Berlijn Pijpt nu zijn melodie; Zo waar als ik straks dood zal zijn De liefste niet meer zie En niet meer breken zal het brood En slapen mag met haar - Verwerp al wat hij biedt of bood, De sluwe vogelaar!…

Zij trokken uit, ik zag ze door de straten, Het was bij avond, in de Seine-stad, Of was het in Berlijn, of hoorde ik praten Londens, in de straat, die ik vergat?…

Op de Campo de’ Fiori een geheiligde glorie voor de beul en zijn Kerk: brandende Bruno hun werk. Volgens jou is alles één en is daarbuiten niets. Dat gegeven duurt eeuwig lang; je beulen waren terecht heel bang dat hun dogma’s zouden kwijnen, hun dwaze leer verdwijnen. Kennis bestrijdt het duister en brengt ons licht en luister. Kijkend…